MİLYONER

Bölüm 1

Hikayede geçen tüm isimler, karakterler ve olaylar hayal ürünüdür. Hikaye noter tasdikli olup izinsiz kullanıldığında kanuni haklar sonuna kadar kullanılacaktır…

1.    Bölüm

Tuna ellerini başına koydu ve uzun süre sonra hayatını tekrar karartan o kağıtta yazanları okumaya başladı. Masanın üzerinde kağıdı gördüğünde eşi Seda’ nın kendisine bir şeyler yazdığını anlamıştı aslında…

‘’ Tuna… nasıl söyleyeceğimi bilemediğimden böyle bir yola baş vurdum. Çünkü seninle artık konuşamıyoruz. Bu kararı çok uzun zaman önce almıştım ancak kızımızı üzmemek adına gerçekleştirmeye cesaret edememiştim. Başına o talihsiz olay geldikten sonra sana çok destek olmaya çalıştım. Fakat sen her geçen gün daha da değişmeye devam ettin. Seninle çok konuşmaya çalıştım ama beni hiç dinlemedin. Çok sabrettim, çok denedim ama artık yapamıyorum... Her gün ayrı bir işkence haline gelmeye başladığından dolayı hem senin hem benim hem de kızımız için böyle olmasının daha hayırlı olduğunu düşündüm. Senden nereye gideceğimi gizleyemem buna bilmeye hakkın var. Ben İzmir’ de ki ailemin yanına gidiyorum... Ailemden bir süre yaşadığımız bu sorunları gizlemiştim. Ancak zil zurna sarhoş eve gelipte sırf nerede kaldığını sordum diye bana vurmaya kalktığın o gün artık onlara da anlatmaya karar verdim. Babam bu sabah beni arabasıyla gelip evden aldı ve şu an sen bu mektubu okurken büyük ihtimalle biz İzmir’ e doğru gidiyor olacağız. Bir süre böyle olması ikimiz içinde en hayırlısı. Lütfen beni arayıp yada buraya gelip işleri daha da çıkmaz hale getirme. En azından kızımız  için bana bu iyiliği yap… Senden kendini biraz daha toparlamanı ve ailemize zarar vermemen için artık kendine gelmeni rica ediyorum. Yine sana kıyamadım ve dolaba birkaç gün seni idare edecek kadar yemek yaptım. Tüm çamaşırların da olduğu yerde. Hepsini tertemiz ütülü şekilde sana hazırladım. Sana yapabileceğim son görevimi yaptım Tuna. Lütfen kendine dikkat et. Ne olursa olsun ben hala seni çok seviyorum…              Seda… ‘’

Tuna defalarca okumuştu mektubu. Ayaklarının bağı kesilmişti sanki masadan kalkmaya gücü yetmemişti. Kağıdı aynı şekilde katladı ve bulmuş olduğu gibi vazoya yaslayarak bıraktı. Artık tek başına olduğunu fark etmişti. Onun tek desteği olan fakat bu zamana kadar fark edemediği karısı artık evde değildi. Derin bir nefes aldı ancak senelerce alışmış olduğu eşinin kokusunu da duyamadı evin içinde. Elinde değildi bu olanlar. Farkında olmadan insanları üzüyordu ve kırıyordu. Seda’ da haksız sayılmazdı aslında. Son zamanlar kendisini çok ihmal edip kırmıştı. İlk başta defalarca kendisiyle konuşmaya çalıştığı anlar geldi aklına. Ama onu hiç dinlemediğini daha yeni yeni idrak ediyordu. Yazılı olarak bunları okuması içine olanları daha çok işlemişti.

Bir süre sonra hafifçe masadan doğruldu, salondan çıkmak istedi ancak salonun kapısına yaslanıp kaldı. O an sanki evdeki tüm eşyalar yerinden oynamış gibi hissetmişti. Biraz daha kapıda durduktan sonra koridorun sonunda duran dolaptaki içkiyi almak istedi. Ancak oraya kadar gitmeye hiç hali yoktu, aslında canı çokta içmek istemiyordu. Kafasını rahatlatmak için yine içkiye sığınmaya çalıştığını fark etti. Ancak bu acıya içkinin bile iyi gelemeyeceğini ve her şeyin daha da kötüye gidebileceğinin farkına varmıştı. Direkt içerdeki koltuğa doğru yöneldi ve eşiyle birlikte çok beğenerek aldıkları ve en mutlu anlarını paylaştıkları o koltuğa yapayalnız bıraktı kendini. Asker bir aileden geliyordu Tuna ve kendiside aynı babası gibi bir askerdi. İşte bu yüzden daha katı bakabiliyordu hayata. Ancak bu olay öyle bir şey değildi. O katı adam gitmiş ve sanki 5 yaşında bir çocuk haline gelmişti o dakikalarda. Gözleri kan çanağı gibi olmuştu ve kendisini en rahatlatacak şeyi yapmaya karar verdi. Uzandığı koltukta yastığa sarıldı ve ağzını yastığa dayayarak hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Sesinin duyulmasını istemediği için sesi yükseldikçe ağzına daha da bastırdı yastığı. Dakikalar geçtikçe bir türlü susmuyordu. Ve içinde ki tüm hüznü sanki o an boşaltıyordu içinden…