BAĞIMSIZ K-POP

İTZY

Üyeler yemekhanede yemeklerini yerken İtzy baskılı tişörtüm ile yanlarına gidip selam verdim. Bu tişörtü gerçek anlamda seviyordum.

"Merhaba büyük fanınızım bir fotoğraf çekinebilir miyiz?" Ryujin kafasıyla onaylamazken hızlıca ağzındaki lokmayı yuttu ve neden hayır dediğini açıkladı.

"Buna iznimiz yok. Üzgünüm ama siz de buraya gelmemelisiniz" sesi nazik çıktığı için kıkırdadım, idollerin fanlarına nazik konuşmaları hep hoşuma gidiyordu. 

"Biliyorum. Sadece küçük bir fotoğraf" Chaeryeong bana hafifçe sırıtıp "tamam ama kimseye bunu söyleme"diyerek beni uyardı. Ben ise kendimi onların sevimliliğine gülmemek için elimden geldiğince sıkarak telefonumu çıkardım. 

Çektiğim fotoğraf galerimde sonsuzluğa yer aldığında ise artık resmi olarak kendimi tanıtma zamanı gelmişti.

 Yumuşak ve sakin bir ses ile "fanlarınız ile fotoğraf çekinmenize izin vermemeleri kötü değil mi?" diyip üyeleri süzdüm. Tepkilerini ölçmeye çalışıyordum.

Bana anlamaz bakışları ile bakıyorlardı ve yemek yemeyi bırakmışlardı. "Üzgünüm küçük bir şakayla girdim."

Yeji'nin kaşları çatılmıştı ve açıklama ister bir şekilde bakıyordu. Onun bu hali her ne kadar sevimli olsa da korkutucuydu. Diğer üyeler ise sakince ve merakla açıklamamın ne olacağını duymak istiyorlardı.

"Ben Ceren... ismimi söyleyemeyenler Cho Hee desin lütfen." durup dikkatlerinin bende olduğundan emin oldum. "Detached Entertainment yöneticisiyim... Yani yöneticilerinden biriyim"

Sözümü tamlayamadan Yeji "Hayır istemiyoruz şirketimizde mutluyuz" deyince yutkundum. Onun gerginliğini anlıyordum. Zor olacak gibiydi.

"Biliyorum ama şirketinizin bu yaptığımdan haberi var ve bizim şirketimiz size özgürlük tanıyacak"

Yeji'nin yüzü yumuşamıştı ve diğerleri gibi meraklı bakışlar ile beni süzüyordu.  "Hiç hayalinizdeki gibi bir idol hayatı yaşamadığınızı düşündünüz mü? Özgür olmadığınızı ya da başkaları için olduğunuzu düşündünüz mü?"

Lia kafasını hafifçe onaylar biçimde sallayınca gülümsedim. Kendimi reklam yapıyormuş gibi hissediyordum ve Lia'nın bu hali bana oldukça sevimli gelmişti.

"Biz şirket olarak sizi özgür bırakıyoruz" Bana umut dolu gözlerle bakan üyelere gülümsedim.

"bu arada cidden sizi çok beğeniyorum. Bu bir itiraftır." Lia bana sırıtıp üstümdeki tişörtü işaret etti.

"Belli oluyor." Durdu ve Yeji'ye baktı. "Tamam, ama daha fazla açıklama istiyoruz"

ellerimi birbirine vurup alkış sesi çıkardım ve teşekkür ettim. Son günlerde bu alkış olayını fazla yapıyordum sanırım.

"Size yurt'ta açıklayacağım lütfen çıkışta sizi bekleyen arabaya binin"