თვალები რომლებიც უბრალოდ არ იხატება✨

თავი I

ბიჭი ისევ გვიან დილას ადგა. თითქმის 12ზე თუმაცა მან უფრო ადრე, ერთი ან ორი საათის წინ გიღვიძა.ეს საკუთარ თავს ატყუებდა იმაში რომ ჯერ კიდევ ეძინა. რისი მიზეზიც... ეს რაღაც ამოუცნობი,სიტყვებით აღუწერელი მობეზრებულობა იყო ცხოვრებაზე,რომელზეც ბევრს ფიქრობდა ყოველ ღამე და დილას დიდიხნით ძილით ცდილობდა თავის დაღწევას.ფიქრობდა თუ რატომ უნდა ყოფილიყო 18წლის ბიჭის ცხოვრება ასეთი გაუგებარი. მას ბევრი ოცნება ჰქონდა თუმაცა თითქოს თავი დიდი ხნის წინ დაარწმუნა მათ შეუძლებლობაში,თითქოს ყველაფერზე ხელი აეღო. აი მისი ოცნებები კი ნამდვილად წმინდა და ზღაპრული იყო რადგან თვითონ ბიჭიც ასეთი გახლდაც განსხვავებით დღევანდელი სამყაროს მიერ თვალებ ახვეული,დამუნჯებული და სულიერად გამოფიტული ხალხისგან რომლებიც აღარც კი ცოცხლობენ მხოლოდ დღიდან დღემდე გაჰყავთ თავიანთი ერთფეროვანი ცხოვრება.სადაც ჯანქუქი ერთად ერთი ნათელი წერტილი იყო და ახლა ისიც კი მკრთალად ანათებდა.ბიჭი ხშირად ოცნებობდა რომ სხვა,მდიდარი,სიმპატიური ან ნიჭიერი ხალხის მსგავსი ცხოვრება ჰქონოდა რადგან ფიქრობდა რომ მათთნაირებისთვის ცხოვრება მეტად მარტივი იყო და ის მათ თავის ოცნებებში ბევრნაირად ალამაზებდა რაც ნამდვილად არ აწყრნდა ზემო ხსებებული ხალხის ბინძურ ცხოვრებას. და აი ზუსტად მისი ცხოვრება იყო ის ამოუხსნელი რამ მისთვის რომელიც რადიკალურად განსხვავდებოდა მის ოცნებებში დახატული ცხოვრებისგან. ის არ განიცდიდა მარეტიალურ პრობლემებს და არც ბუნებას დაუსჯია ფიზიკურობასთან მიმართებაში,ის უბრალოდ ბევრს ფიქრობდა რეალურ სამყაროზე და ყველაფერს ზედმეტად უღრმავდებოდა რაც თავს არასრულყოფილად აგრძნობინებდა. ის იყო ბიჭი რომელსაც წვრილმანები ახარებდა და ელემენტარულები სწყინდა რასაც ხშირ შემთხვევაში გულში იკლავდა.ის არ იყო უბედური თუმცა მის მდგომარეობას ბედნიერება არ ერქვა,ის დანაკლისს განიცდიდა. ჯანქუქის ცხოვრებაში ბევრჯერ მომხდარა ცუდი თუმცა სიმშვიდეს მუდამ ინარჩუნებდა რადგან მას საბოლოოდ მუდამ კარგი მოყვებოდა.მისმა ბოლოდროინდელმა მდგომარეობამ კი დიდხანს გასტანა დანაკლისის თანხლებით ეს დანაკლისი კი მიზანი იყო რომელიც მას არ გააჩნდა. მას ქონდა ოცნებები და არც მათ ასრულებასარ ლამობდა თუმცა ისინი ჰქონდა მაინც და ეს მას აბედნიერებდა აი მიზანი კი ნამდვილად არ ჰქონია.და რა შეეძლო გეკეთებინა?ამ კითხვას სულ გაურბოდა.ახლაც როდესაც თავის თავს კითხა-რა შემიძლია გავკეთო?მან მხოლოდ ადგომა, მოწესრიგება და მისაღებ ოთახში გასვლა შეძლო სადაც დედა ელოდა რომელიც ძალიან უყვარდა რადგან ის მისი ერთად ერთი მშობლები იყო თუმცა ისინი ერთმანეთს ნამდვილად ვერ უგებდნენ რადგან დედა ფიქრობდა რომ ქუქი ჯერ კიდევ ახალგაზრდა იყო და სწორ გადაწყვეტილებებს ვერ იღებდა ამიტომ ბევრ საკითხში ვერ თანხმდებოდნენ თუმცა მათშორის დედა-შვილური სიყვარული უდაოდ იყო. ერთმანეთის არგაგება-ეს კი ერთ ერთი მიზეზი იყო ქუქის დამოკიდებულების ცზოვრებისადმი რადგან მათი კამათი ქუქის ძალიან ტკენდა გულს და იშვიათად მაგრამ მაინც ცხელი და დედისგან დამალული ცრემლებით სრულდებოდა.

-დილამშვიდობის დედა
-დილამშვიდობის ქუქი. საუზმე კარადაშია მე სამსახურში მივდივარ
-დღეს ხომ კვირაა, დღეს შენი ცვალა არაა
-მართალი ხარ თუმცა დღეს მომიწევს ლინა შევცვალო ამიტომ გვიან დავბრუბდები ან შესაძლოა დილამდეც დავრჩე და ნუ დამელოდები
-კარგი
უკანასკნელი ბეგერა სახლში მეის,ჯანქუქის დედის მიერ მიხურულმა კარმა გამოიწვია ჯანქუქი კი ნახევარი საათის განმავლობაში იჯდა გაუნძრევლად. ამის შემდეგ კი საუზმე მალე შეჭამა და სასეირნოდ გავიდა. გარეთ ნაწვიმარი და მოღრულული ამინდი იყო ოდნავ ცივი სიოც უბერავდა ასეთი ამინდი კი მას უფრო მეტად ეხმარებოდა ფიქრიში. ის მიდიოდა ცისკენ საშუალოდ აღმართილი თავით და ბევრ რამეზე ფიქრობდა.საბოლოოდ კი ეს ყველაფერი მოსწყინდა და სახლში წასვლა გადაწყვიტა.ამის შემდეგ არაფერი მნიშვენელოვანი არ მომხდარა. ღამის 24:00ზე კი დასაძინებლად წავიდა იმაზე ფიქრით რომ კიდევ ერთი და არა ერთი ასეთი დღის გადატანა მოუწევდა ოღონდაც მცირე განსხვავებით, ხვალ მას უნივერსიტეტში ჰქონდა წასასვლელი.
———————————————————————-
გამარჯობათ ეს ჩემი პირველი ფიკია და მაქსიმალურად ვეცდები მოგაწონოთ . მინდა გთხოვოთ რომ უბრალოდ წარმოიდგინეთ რასაც კითხულობთ. ვფიქრობ ასე უფორ საინტერესო იქნება მე კი ბოლომდე ვეცდები თვალსაჩინოდ შეგიქმნათ წარომდგება სიუჟეტზე. ძალიან ვნერვიულობ და მოუთმენლად ველი პირველ კომენტარს☺️