4 GÜN SONRA
Asiyeden
Dört gün geçmişti ama mustafa dediklerimi yapmamıştı. Ben bian umutlanmıştım kabul edeceğine inanmıştım. Yapacağını sanmıştım. Telefonuma gelen aramayla düşüncelerden sıyrılıp açtım. Mustafa arıyordu .
"Ne var"
"Asiye bi kere şu telefonu düzgün aç"
"isim var mustafa ne söyleyeceksen söyle "
"Seni kapının önünde bekliyorum "
"Gelmiyorum dediklerimi yapana kadar hiç bir yere gelmiyorum "
"Tamam asiye zorluk çıkarmak istiyorsun geliyorum "
"Manyak ya bu adam "
Birden kapı açılmıştı. Içeri mustafa girmişti. Bisey demeden beni kucağına almıştı .
"Mustafa bırak beni"
Kucağında çırpınmaya başladım.
Beni zorla arabaya bindirdi. Kapıları kilitledi. Camlara vurmaya başladım.
"Mustafa amacın ne bilmiyorum ama benim senin boş işlerine harcayacak vaktim yok "
"Ama ilk defa mavi kar göreceksin "
"Mavi kar mı? "
"Evet senin istediğin gibi mavi kar"
Kahkaha attım Ama bu imkansız "
"Imkansız diye bir şey yok "
Beni bi dağ evine getirmişti
Arabadan indi .Koşarak kapımı açtı .
Iki kere parmağını şıklattı .
Yapay mavi kar yağmaya başladı. Kollarımı açtım . Etrafımda döndüm. Gülerek oma baktım.
"Mustafa bu çok güzel harika "
"Daha bitmedi daha çok var"
"Elini tutabilir miyim ?"
Başımı olumlu anlamda salladım.
NEFTAH
Akşam baş başa yemeğe çıkacakları için nefes hazırlanıyordu. Dolabında akşam yemeğine uygun birşey yoktu. O yüzden çarşıya çıkıp birkaç şey aldı.( akşam yemeği için giyeceği elbise "
(Ayakkabısı)