Acılara Tutunmak

Mayın Tarlasında Koşuşturma

Artık nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bu yazıyı nasıl bitireceğimi biliyorum. Gecenin zifiri, saat ilerliyor. Aşırı bir şekilde slow sempatizanlığı ve dahası. Beyin her zaman ki gibi yorgun. Kalp her şeyi sorguluyor. Kendine bela. Şiddete meyil, tartışmaya bahane, bir savaş arayışı, çatık kaş, kırışmaya yakın alın, mayın tarlasında bir koşuşturma...

 Tek içilen kırk yıllık hatırlı kahveler. İyi niyetin aldığı bir çok şey ve yine şüphesiz dahası, anlamaktan vazgeçeli çok oldu artık. En son dinleyen yine klişelere düştü. Kırk yıllık hatrı olan kahve ve ben. Demem o ki gene iş başa düştü.

Neden yine böyle oldu her şey? Bizim bir gemimiz vardı, umutla beklediğimiz ve her şeyi ona adadığımız.

Neden farklı bir hal aldı?

Gemi kelimesi neden kirlendi?

 O gemide babasını bekleyen, ailesini bekleyen vardı. Ama neden sürekli o gemide başkasını beklediniz ? 

İçine sevdiklerimizle birlikte yüreğimizi de kattığımız o gemide neden hep başkaları vardı? Demek istediğim sürekli sevgili değiştirdiniz...

Gideni beklerken, başkasıyla oldunuz. Hep dediniz ki "biz gemiyi değil beklemeyi seviyoruz" işte burada farklı bir hal aldık. Keşke hep gemiyi bekleseydik, gemide olan sadece bir kişiyi...

 Ama siz beklemeyi sevdiniz ve bu yüzden bir çok kişiyi sırayla beklediniz... 

Kötü olan biziz aslında, gereğinden çok mu bekledik? Gözümüzün önünde olsun diye çok mu değer verdik?

Beni yanlış anlamayın ama biz onların gönüllerinin kalabalığıyla baş edemeyiz..!

Onlar bizim gibi tek kişi olarak görmediler. O yüzden, o gemiyi beklemek için sevmeyin...

İnsan gerçekten nasıl gidiyor hiç bilmiyorum. Ben hiç gitmedim. Hep de bekledim, hep bir yolu vardır benim için düzeltmenin. Metreler öteden bile görülen sahte bahaneler üretemezdim canımdan çok sevdiğim insan için,  ya da susup hiç bir şey olmamış gibi terkedemezdim. Öleceğini bile bile dibine kadar yaşamaktı benimki.

 İyileştirmeye giderdim, sakinleştirmeye giderdim ama bırakıp gidemezdim.

Bırak giden utansın İsmail Abi, bırakalım artık yeniden sevmeyi, beklemeyi.

 gel bi sigara içelim...