The Canopies of Heart

First Canopy

***

Rayne's POV

"Ya, okay na nga po to," reklamo ko kay Yaya Sandra sabay balik sa closet ang mga kinuha niyang mga damit. Mga damit na hindi ko kayang suotin. Backless and sequined are not my style.

"Raynee, anak. Magmumukha kang alalay ng ate mo pag iyan lang ang susuotin mo," pag-aawat naman niya habang kinukuha ulit ang mga damit na pang-prostitute. Ano ba kasing masama kung itong baseball tees at miniskirt lang ang suotin ko? I loathe kung sinuman at nag imbento lacy garbs na yan. It's very useless. And irritating.

"Sa itsura ko pong to, siya yung mas magmumukhang yaya sa aming dalawa," kalmang sagot ko kay Yaya habang tinitingnan siyang namimili ng susuotin ko sa isang bundok ng mga damit. Ngayon ko lang narealize kung gaano kadami ang mga damit ko. Tamad kasi akong mag-bukas ng aparador.

"Heto, Raynee. Mukhang babagay to sa curves ng katawan mo," sabi ni Yaya habang itinaas ang isang black and lacy Gabanna maxi. Tingin pa lang, nakakatihan na ako.

"Ya, baka mapagkamalan pa akong malandi nyan. Mas okay na po yung yaya-style," I hysterically replied. Hindi kasi ako sanay na magsuot ng mga showy. At hindi rin ako sanay na umattend ng mga lecheng grand events. Nandito daw kasi sina lolo at lola galing Korea.

Bakit kasi ako pa? Ano tingin nila sa akin, entertainer? Standing comedian? Eh nandyan naman si Van, mas nakakatawa at mas makapal ang mukha.

"Rayneena, ayaw kong tawanan ka ng mga tao dun. Tsaka, baka pagsalitaan pa ng masama ang daddy mo," tugon ni Yaya na mukhang mine-measure pa ang size ng katawan ko.

Isang malamig na yuko lang ang naisagot ko. Mukhang mas fashionista pa tong si Yaya Sandra sa akin, eh. Paano ba kasi, siya yung pinagtatambakan ni Van ng mga luma at pang-prostitute niyang mga damit. Mukhang isang gumagalaw na baul at stock room ang tingin niya kay Yaya.

"Ya, eto na lang kaya?" tanong ko kay Yaya at iniabot sakanya ang isang mint green na Chanel cocktail.

"Eh mas maganda kang tingnan nito, anak. Mas defined yung katawan mo," pagwewelga niya sa manok niyang black dress.

"Kung iyan lang din po ang isusuot ko, pakihanda na po ng kwarto ko at matutulog na lang ako. Di ako pupunta," sagot ko at aakmang tatayo na sa couch nang hilahin ako ni Yaya dahilan upang maupo ako sa sahig.

"O, sya sya. Akin na yang cocktail mo at ayusin mo na ang sarili mo. Ang laki laki mo na, di ka pa rin marunong mag-ayos. Kaya ka napagkakamalang tomboy eh," panenermon niya habang pinapagpagan ang napili kong cocktail.

Nagkibit-balikat lang ako at tumungo na sa walk-in closet ko. Napanganga ako nang makita ko ang nakahilerang mga watercolor sa mukha, lipsticks, curlers at samut-saring nagkikislapan na jewelries. Si Yaya talaga.

Itinabi ko muna ang iyon at nagsimula nang mag ayos. Cinurl ko ang dulo ng buhok ko at nag-apply ng light watercolor sa mukha. Nagsuot rin ako ng isang silver choker at crystal headband.

"Ganda naman ng alaga ko," napalingon ako kay Yaya na bitbit ang isusuot kong cocktail. Siya na rin ang pinapili ko ng susuotin kong wedge since kabisado naman niya ang pagma-match.

Medyo nahirapan ako sa pagsuot nito dahil medyo tricky yung zipper. Ngayon ko lang nalaman na pati zipper ng damit, may maze na. Sanay kasi ako sa tees eh. Suot at pasok lang. Ilang ulit rin akong natapilok dahil pina-ikot ikot ako ni Yaya. Beauty check raw, aniya.

"Manang mana ka talaga sa mommy mo, Raynee. Parang kailan lang, di pa kumpleto yang ngipin mo. Ngayon, dalagitang dalagita ka na!" komplimento niya habang tuwang tuwang tinitingnan ako from head-to-toe.

Di ko na siya pinansin at poker-faced na umupo sa couch. Nag-iinarte na naman ang yaya ko. And to mention, ayoko ng kaartehan. Nakakadiri, nakakairita.

~Kring! Kring!~

Calling:Ryumi Moises

"Hello?"

[ "Hi Raynee! Wassup yo?"]

"Kailangan mo?"

[ "Eto naman, PMS agad! Nangangamusta lang eh."]

"Sinasayang mo oras, battery at load ko."

[ "Anyways, may ginagawa ka ba? Magpapasama sana---"]

"May lakad ako. Bye"

Ini-end call ko agad ang tawag ni Ryumi at nag airplane mode. Wala ako sa mood para makipag-usap sa baliw na yun.

Bumaba na ako ng kwarto at nagkapit-kapit sa mga railings. Takot akong ma-fracture dahil baka matapilok pa akon nitong putang wedge. Bakit ba kasi hindi pwedeng mag sneakers na lang?

I stood erectly nang makarating ako sa dulo ng stairs. I saw a poised woman wearing a long, black backless dress. She also curled her black-brown hair, setting it aside her left shoulder, creating her sophisticated look.

She's my elder sister, Raylee Savanna Sy. Van for short, Raylee for a bitchier option.

She actually looks like me kung di niya lang pinaliguan ang sarili niya ng make-up. We both have a Filipina aura with a touch of Korean beauty. We're indeniably magnificent and gorgeous.

"What took you so long? Kanina pa ako naghihintay dito.'' reklamo niya habang naka crossed-arms.

" You should've gone first then. Di naman kita inutusang maghintay."

"Tsss, you finally look great," proud niyang sabi sabay iling iling.

"Araw araw naman eh," banat ko at dire-diretso lang sa paglalakad. I went straight out of the door where Butler Druce was waiting.

Pumasok agad ako sa isang itim na Cadillac CTS na naghihintay saamin sa labas. Butler Druce offered me his hand but di ko tinanggap. I can handle myself and were not close.

Medyo matagal-tagal akong naghintay sa loob. May mga tao kasing trying hard na magsuot ng long dress na nasobrahan sa tela. At di kayang dalhin ang sarili ng mag-isa. Naawa tuloy ako kay Divine. Kung akin, si Yaya Sandra. Sakanya naman si Divine.

"What took you so long?" pagtatanong ko sakanya. History repeats itself.

"You should've gone first then. Di naman kita inutusang maghintay," sagot niya. And well, she's playing with my game.

"Oh, I see. Let's go, Druce," utos ko kay Druce giving him my dagger looks. Knowing Druce, mas takot siya sa akin. Kilala niya kasi si Van as mabait, while ako, magandang demonyo.

Pinaandar naman ni Druce ang Cadillac hesitantly. Let the game begin.

"So, I'll be going first! Sumunod ka na lang," tugon ko kay Van na clueless pa rin sa plano ko. Poor little bitch.

"Hey, Raynee! What are you doing? Let me---"

"Bye sis! See you!"

"Stop with this childish acts of yours, Rayne. Let me in!" sigaw niya habang nasa hardcore pa rin ng pagbitbit ng long gown niya. Serves her right.

"I'll be going first," sabi ko wearing my evil victory smirk.

"Rayneena, stop---"

Di niya natuloy ang sinasabi niya nang isinirado ko ang door. Pinaharurot agad ni Butler Druce ang sasakyan, leaving my poor sister dumfounded. Good dog, Druce. You'll be fired by tomorrow.

Don't ever play a game with someone who knows to play the game better.

----------End of Chapter 1----------