It just kinda happend {dutch larry stylinson boek}

36 drunk hazza

Harry POV
Als we de club buiten gaan en in de frisse buitenlucht terecht komen, stijgt de alcohol meteen naar mijn hoofd. "Whoops. Misschien heb ik iets teveel gedronken." Grinnik ik en ik neem mijn telefoon om een taxi te bestellen.
Wanneer de taxi voor ons appartement stopt, loop ik als een echte gentleman naar de andere kant van de taxi om de deur voor Emma te openen. We zijn geen van beiden echt nuchter dus met veel gestruikel en gegrinnik lopen we de trappen naar onze voordeur op. Ik graaf diep in mijn zakken, opzoek naar de huissleutel en kijk dan naar Emma. "Heb jij de sleutel?" vraag ik en ze kijkt me lachend aan. "Ik ben nog nooit bij je thuis geweest, hoe kan ik dan de sleutel hebben?" vraagt ze. "Ahja, dat is waar. Maar ik heb hem ook niet, wie heeft hem dan?" vraag ik verbaasd. Emma schudt lachend haar hoofd. "Harry je bent stomdronken." Ik laat me tegen de deur aan glijden tot ik met mijn kont op de harde stenen zat. "Jep, ik ben stomdronken." Lach ik. "Maar nu hebben we wel een probleem want waarschijnlijk heeft Louis de huissleutel en Louis is binnen." Emma slaat even met haar hand tegen haar voorhoofd. "Bel dan aan!" zegt ze terwijl ze haar hoofd schudt. "Jij Emma. Jij bent een zeer slim meisje." Zeg ik terwijl ik haar bewonderend aankijk. Ze drukt op de deurbel en trekt me dan omhoog. "Louuuiiiiis!" roep ik ongeduldig en Emma slaat even tegen mijn arm. "Ssht Harry, het is drie uur 's nachts. Denk aan de mensen in je straat." Net op het moment dat ik iets wil terugzeggen gaat de deur open en staat Louis met een slaperige kop in het deurgat. Ik sla mijn arm bezitterig rond Emma en ik zie een gekwetste blik in Louis' ogen verschijnen. Maar al snel herstelt hij zich en zucht even. "Ben je je sleutels weer vergeten?" vraagt hij en ik knik. "En Emma heeft ze ook niet!" grinnik ik. "Harry je bent dronken." Zucht hij. "Dat hebt u zeer goed opgemerkt meneer Tomlinson." Naast mij moet Emma haar lach in houden maar Louis kan er duidelijk niet om lachen. "Kom naar binnen jij." Moppert hij en hij trekt me aan mijn arm naar binnen. "Wacht, je vergeet Emma!" roep ik en ik hou de deur open. "Nee Harry. Vandaag niet, je bent iets te ver heen." Houdt Louis me tegen en hij duwt me een stukje aan de kant. "Louis heeft gelijk, ik zie je nog wel Harry! En dan zullen we verder gaan waar we begonnen zijn." Zegt ze met een knipoog waarna ze richting de straat wandelt. Kwaad kijk ik Louis aan. "Moest dat nu echt? Ik had haar bijna in mijn bed." Opslag ben ik al een heel stuk nuchterder. "Is dat echt het enige waar je aan denkt?" vraagt hij met een kwade ondertoon. "Dat was toch ook het enige waar jij gisteren aan dacht met Eleanor niet?" snauw ik. Zijn blik verzacht voor een moment maar dat moment is zo snel verdwenen dat ik twijfel of ik het niet gewoon fout gezien heb. "Dat is anders. Ik moet daten met Eleanor. Dat moet van managment." Zegt hij terwijl hij de nadruk op 'moet' legt. Ik snuif. "Ja tuurlijk en je moet meteen met haar naar bed! Moest dat ook van managment of moest dat van dat ding daar in je broek?" Hier had ik hem. "Haz" begint hij terwijl hij twijfelend naar me toe loopt. Ik zet een paar stappen achteruit zodat de afstand die er tussen ons was bewaard blijft. "Ik heb ook mijn noden." Zegt hij een beetje aarzelend. Ik begin te lachen en hij kijkt me raar aan. "Wel Louis, ik heb ook mijn noden. En dat meisje dat je net hebt weggestuurd wou die met plezier voor mij bevredigen!" hoe verder ik in mijn zin kwam, hoe kwader ik werd en hoe luider ik begon te praten. "Wat geeft jou dan het voorrecht?" schreeuw ik ondertussen. Hij wil er iets op zeggen maar al snel klapt hij zijn mond terug dicht. "Het ging voor jou allemaal wel heel gemakkelijk niet? Mij vergeten en gewoon opnieuw beginnen." Mijn woede van net is volledig verdwenen en ik voel me leeg. Gewoonweg leeg. Meteen verandert de blik in Louis' ogen en hij overbrugt de afstand die tussen ons in zat. "Oh Hazz, denk je dat nu echt? Dat ik jou wou vergeten?" Ik knik zachtjes en hij trekt me meteen in een knuffel. "Het spijt me zo. Dat was totaal de bedoeling niet. Ik moest gewoon iedereen laten geloven dat ik terug stapelverliefd was op Eleanor. Anders zou ik-" hij stopt in zijn zin en trekt zich terug uit de knuffel. "Kom Hazz, ga slapen. Het is laat." Ik frons en vraag, "Anders zou je wat, Louis?" Hij lijkt te twijfelen maar ik blijf hem afwachtend aankijken. "Anders zou ik..."