It just kinda happend {dutch larry stylinson boek}

21 stay there

Harry POV
"Gaan we nu naar het Colosseum?" vraagt Liam en we knikken. Ik zit nog altijd op Louis' rug en hij heeft er duidelijk geen problemen mee. Rustig wandelen we richting het reusachtige bouwwerk en gaan in de rij staan. Ik spring van Louis' rug af en hij maakt een protesterend geluidje. "Je hebt je rug nog wel even nodig hoor Lou" zeg ik en hij haalt zijn schouders op. "Zoveel weeg je niet hoor. En trouwens ik ben SuperLouis!" en hij strekt zijn arm voor zich uit. Ik lach en woel door zijn haar. "Af, Styles!" gilt hij hysterisch terwijl hij mijn hand wegslaat. "Zayn, zeg me alsjeblieft dat je een spiegel bij hebt." Smeekt hij en Zayn haalt een spiegeltje uit zijn broekzak. Louis zucht opgelucht en begint zijn haar fatsoenlijk te leggen. "Waarom heb je een spiegel bij?" vraag ik en Zayn haalt zijn schouders op. "Voor noodgevallen." Antwoord hij. "Zoals dit!" mompelt Louis terwijl geconcentreerd bezig is met zijn haar. Ik draai me om naar Liam en Niall. "Kom jongens, we kennen die idioten niet." Ze lachen en Louis maakt een afkeurend geluidje. "Ik zal het onthouden, Harry." Ik draai me naar hem om en geef hem een luchtkusje. "Love you, Babe." Voor Liam, Niall en Zayn klinkt het misschien grappig, maar ze zouden eens moeten weten hoeveel waarheid er in zat. Louis knipoogt en we zijn ondertussen bijna vooraan in de rij. "Justin Bieber!" roept opeens een meisjesstem. Niall, die op de grond was gaan zitten, springt meteen omhoog. "Wat? Waar?" roept hij terwijl hij om zich heen kijkt. Ik schiet in de lach. "Niall, ze bedoelen Liam." Hij wordt terug rustig en kijkt een beetje beteuterd. "Zeker?" Vraagt hij en ik knik. Zijn mondhoeken schieten terug omhoog en hij draait zich naar Liam. "Justin, zou ik een foto mogen met jou?" vraagt hij heel beleefd. "Natuurlijk." Antwoord Liam terwijl hij probeert zijn lach in te houden. Niall neemt zijn fototoestel en maakt een foto met Liam. Ik sla met mijn hand tegen mijn voorhoofd. "Harry, stop daarmee. Nu weten we waarom je altijd zo 'n hoofdpijn hebt." Zeg Louis, die eindelijk klaar is met zijn haar. Ben ik nu echt de enige normale hier?

We zijn eindelijk aan de beurt en bekijken met open monden het monument. Dit is echt indrukwekkend! Als we alles gezien hebben wandelen we richting het centrum. Ik kijk om me heen maar ik zie Louis nergens. Opeens zie ik een jongen met een rode broek en een streepjes bloes naar ons toe rennen. "Harry, Harry!" roept Louis terwijl hij naar mij komt gelopen . "Kijk wat ik heb!" Ik blijf staan, kijk naar zijn hand en zie dat er een kei op ligt. "Dat is een hele mooie steen." Zeg ik met een stemmetje alsof ik tegen een kleuter praat. Louis zucht en slaat even tegen mijn arm waarna ik er met een pijnlijk gezicht over wrijf. "Dit is niet zomaar een steen! Het is een steen uit de Romeinse tijd! Het lag aan de uitgang van dat ding daar." Verklaart hij trots terwijl er een grote grijns op zijn gezicht staat. "Dat ding daar heet het Colosseum." zeg ik en hij rolt met zijn ogen. Ik bekijk de steen eens goed en grinnik "Lou, er hangt kauwgum aan." Zijn gezicht betrekt en hij gooit de steen achter zich. "Auw!"schreeuwt iemand achter ons en mijn ogen worden groot. "Niet omkijken, gewoon doorwandelen." mompel ik en ik trek Louis mee naar de anderen

Lachend komen we bij de rest aan en ze bekijken ons raar. "Wat is er gebeurd?" vraagt Liam argwanend en ik wuif het weg. "Niks, niks. Maar wat gaan we nu doen?" vraag ik en Niall's gezicht klaart op. "Ik heb honger, gaan we gaan eten?" vraagt hij en ik schud ongelovig mijn hoofd. "Niall, het is 11 uur. Laten we nog een uurtje wachten." Stel ik voor en hij krijgt een pruillipje. "Maar ik heb nu honger. En als we om 12 uur gaan is er meer volk, dus meer kans dat we herkent worden." Zegt hij en ik zucht. Ik kijk de andere aan en als zijn knikken geef ik het op. Hoe kan je Niall nu iets weigeren. "Waar wil je gaan eten?" vraag ik en hij glundert. "Er is een pizzeria hier in de buurt." We volgen hem en gaan een schattig pizzeriaatje binnen. Er komt een serveerster naar onze tafel. "Spreek je Engels?" vraag ik beleefd en ze knikt. "Voor mij een pizza met hesp en een cola. Alsjeblieft." Bestel ik en ze knikt. De rest bestelt ook en we krijgen al snel onze bestelling. Zayn zit langs Louis en ze zijn aan het klooien met hun pizza. "Hej, Louis kijk eens." Zegt Zayn waarna hij een stuk pizza in Louis' gezicht drukt. "Jongens, niet doen!" sist Liam bestraffend. Ik kijk ze alleen maar geamuseerd aan en Niall, tja Niall was gewoon aan het eten. "Lou, er zit wat op je gezicht." Zeg ik lachend en hij steekt zijn tong uit. "Ik krijg je nog wel, Malik." Zegt Louis en Zayn lacht. Rustig eten we verder en Zayn wil net een hap nemen van de pizza in zijn hand als Louis het stuk in zijn gezicht duwt. Ik en Liam schieten in de lach en Niall haalt zijn schouders op. "Dat had je kunnen verwachten Zayn."mompelt hij terwijl hij verder eet. Waar steekt die jongen dat toch? Opeens komt er een schattig kopje boven de tafel uit piepen en ik kijk haar vertedert aan. "Spreek je Engels, liefje?" vraag ik en ze knikt. "En wat is jouw naam?" vraagt Louis nu. "Madison." Zegt het meisje terwijl ze ons verlegen aankijkt. "En wat wil je vragen, Madison?" vraag ik aan haar en bloost. "Zijn jullie One Direction?" vraagt ze en ik knik. "Mag ik een foto?" stamelt ze en ik lach. "Maar natuurlijk, liefje." Antwoord ik en ik schuif mijn stoel naar achter. De mama van het meisje komt aangelopen met een fototoestel. Ik zet het meisje op mijn schoot en de rest komt achter ons staan. "lachen." Zegt de mama en we gehoorzamen braaf. Als ze de camera wegbergt zet ik het meisje op de grond en geef haar een kus op haar wang. Ze giechelt en loopt naar haar mama. "Wil je een ook een handtekening?" vraagt Liam en ze knikt. Haar mama geeft ons een boekje en we zetten allemaal onze handtekening erop. "Kom eens hier." Zeg ik en ze komt naar me toe. "Ik heb een geheimpje. Mag ik het in je oor zeggen?" vraag ik en ze knikt enthousiast. "Om 15 uur geven we een klein optreden op de markt daar. Kom jij ook?" fluister ik in haar oor en ze glundert. "Maar sst, ja mag het alleen aan je mama zeggen." Ze knikt en legt haar vingertje tegen haar lippen. Ik knik goedkeurend en geef haar een knuffel. "Tot straks!" zeg ik nog en ze zwaait voordat ze weggaat. "En jij zei iets van mij over leeftijd maar je zoekt ze nog jonger." Lacht Louis en ik rol met mijn ogen