14.Bölüm;Deniz Demir Sözü

182 20 4
                                    

( Bu bölüm Özel )

- Azra hadi gelmiyor musunuz ?" Çıkış saati ama Azra Hasret'le nasıl konuşmaya dalmışsa beni duymuyorlar.

Heves yanıma gelip bana sarıldı. Sonra başını omuzuna yasladı ayakta.
İster istemez gülümseme oluştu yüzümde.

- Azra hadi ya !" Dememle yerlerinden sıçradılar .
Sonunda geldiler biz de okuldan çıktık.

Yürüyerek eve gittik.
- Azra bu gün iş var kafede. Ama 4 kişi olmamı gerekiyormuş yoksa almıyorlar mış. "

- İyi buluruz birini dimi Hasom ?" Bu halleri beni güldürürken sordum .
- Ne işi bu ? Benimde işe ihtiyacım var da ." Son cümlem küliyen yalan. Sadece onlara yardım etmek istiyorum.
Nedenini sormayın çünkü ben de bilmiyorum.

Heves'e baktığımda bana bakıyordu. Gözleri parlıyordu ya şaka gibi.

- Gerçekten mi ?" Demesiyle güldüm .
- Hıhım ." Hayır yalan söyledim .
- Yani işe ihtiyacın var ?" Demesiyle başımı salladım.
- Evet ." Yoo.

- Bizden birini sahneye verecekler . Diğerlerimiz de garsonluk yapacak ." Benim sesim güzeldir .

- Güzelmiş. " Dediğimde Azra bana baktı.
- Gerçekten gelecek misin ?" Sesi şaşkın çıkmıştı.

Sorusuna sadece başımı salladım .
- Sen sahneye geçerdi o zaman Deniz." Başımı tamam anlamında salladım.

- Şarkıyı biz mi seçiyoruz ?" Dediğimde Hasret bana döndü.
- Bazen Deniz apla. Bazen de oradaki müşteriler seçiyor. Değişiyor yani ." Eve gidip üstümüzü değiştirdik .

Ve evden çıkıp kafeye gittik. Yakındı eve o yüzden yürüyerek gittik.

Kafe baya büyük bir yerdi. Sabahları kafe akşamları bardı. Biz bara girdik .

Önce biz verdikleri kıyafetleri giydik .
Ben üstümü giyince Azra kapıyı çalıp içeri girdi.

Bir şey dedi ama anlamadım. Sonra sarıldı bana.  Ve ben şok.

- Teşekkür ederim Deniz ." Sesi yumuşak çıkmıştı.
- Neden ?" Dediğimde hala sarılırken cevap verdi.

- Bilmiyorum . Sebebini öğrenince söylerim ." Dediğinde sesli bir şekilde güldüm. O da bana eşlik etti.

Sonra sahneye çıkıp şarkıyı seçtim. Sıra benzetmiş galiba .
Ben de şarkıyı seçtim.

( Dama Sinir ; Harbi )

" Sanki takibinde geçmişim .
Teslimiyeti yık .
Kafamda kimim varsa kırık bi dal .

Kurudu gırtlağım ,
İçimde söndü dünya ,
Bir akşam üstü sancılar. Karla kaplı sonbahar.

Yok tadım tuzum ,
Bir fotoğraf aklımda ,
Ben üçlerimde kırmızı tulumla çocuk olduğum zamanlar.

Anlatırım içten durumlarda küfür kıyamet idare et .
Dilimi çözersem yaram kanar .

Bugüne kanıp ,
İnsan unuttu o dününü yarın .
Tepende binbir bulutla yaşadın .
Onca sarı güneşlerde şimdi gitti kanınca .
Kurudum hastalığa kapılıp ruhun artık bu günlerde kaskatı.

Kafanda kırık plak ,
Yankımıyor şarkılar.
Bi dakka daha bırak ,
Anılar sıkışmıyor akla !
Çekip açsan yeni baştan!
Kaç var sona sakla !
Kaçman gerek , aklanman gerek !
Gerekeni buna katlanman ! "

AVLU Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin