EPILOGUE

0 1 0

by tinulugan

by tinulugan

EPILOGUE.

DEIGNH'S POINT OF VIEW

Nakarinig ako ng mahinang tawa. Napatingin ako kay Fhrinze na ngayon ay lihim na tumatawa. "May problema ka ba—" Natigilan ako nang makita ko ang sarili ko sa office. What—

Umayos siya nang upo at tinuro ang noo ko habang natatawa pa rin. "Your forehead. It's redder than the tomato." Tinakpan ko ng buhok ko 'yung noo ko. What just happened?

Ano 'yung nangyari sa garden kanina—oh great. It's just one of my imagination.

Dumating na 'yung teacher namin at pinagalitan kami. Kesyo raw hindi naman valid reason namin. Kabaligtaran ng nangyari sa dreamland ko kanina.

At may detention pa kami. Awit.

Kumukulo na dugo ko sa lalaking 'to. Paano ba naman, ako lang 'yung naglilinis tapos ito siya puro hilata sa upuan.

It was supposed to be OUR detention, not MY detention!

Agad kong binigay sa kan'ya 'yung walis. "What the hell—"

"Hoy hindi porket anak ka ng school director, pwede ka ng humilata d'yan."

"I don't care. And I'm not a son of a school director." Okay, ang tanga mo sa part na 'yun Deignh.

"I don't care ka diyan. Konti nalang 'yan kaya ikaw na magtapos. I'm done! Kailangan ko ng umuwi nang maaga!" Nilayasan ko na siya doon. Narinig ko pang tinawag niya ako pero hindi ko siya pinansin.

Ugh, mas gusto ko pa ugali niya sa imagination ko. Sana 'yun nalang siya. Sayang 'yung—hah! Wala palang sayang! Ba't naman ako manghihinayang sa halik na 'yun? Kapal!

Makauwi nalang. Baka totoo pa 'yung sabi-sabi ng mga teacher sa'min. Baka may mga rapist pa sa daan. Tsk.

He just ruined my Cloud 9 earlier.

END OF EPILOGUE.