Fuckboy | Lee Taeyong

•91•

Nayeon's POV

"Bakit ba kasi nag mall pa tayo?" Walang ganang tanong ko kay Jennie habang tumitingin kami ng mga perfume.

"Wala lang, para kahit papano maka limutan mo si Taeyong, mas okay nato kesa naman nagmumukmok ka sa condo, diba?"

Napa irap nalang ako at hindi na siya pinansin.

Speaking of Taeyong, ano ba kasing nangyayari sa kanya? Nung mga naka raan na araw okay naman kami, tapos bigla bigla nalang akong hindi papansin, gusto kong sumuko pero at the same time ayoko, kasi wala pa naman siyang sinasabi, hanggat kaya ko pa, hanggat kaya pa ng puso ko, hinding hindi ko siya susukuan.

"Hey, you're spacing out again." Napa balik nalang ang sense ko sa mundo nang mag salita si Jennie.

"Where here para mag window shopping, kumain at mag enjoy, hindi para mag daydreaming."

"I know!" Sarcastic na sabi ko at hinila na siya papunta sa mcdo, gutom na kasi ako, tapos kanina pa siya tingin nang tingin sa mga perfume hindi naman bumibili.

Hindi pa man kami nakaka pasok sa mcdo pero parang ayoko ng tumuloy at kumain, gusto ko nang umuwi, kusa nalang huminto yung mga paa ko sa pag lalakad nang makita ko si Taeyong.

Hindi ako magalaw, parang nilagyan ng super glue yung mga paa ko.

Naka tingin siya sakin, naka tingin sakin si Taeyong na parang hindi niya ako kilala, hindi ko makita sa mga mata niya yung saya tuwing nakikita niya ako, hindi ko makita yung Taeyong na kilala at minahal ko.

Hihitakin na sana ako ni Jennie palapit kay Taeyong pero agad din kaming napa hinto dahil may babaeng dumating at kumapit sa braso ni Taeyong, nginitian niya yung babae, yung ngiting sa akin niya lang ibinibigay, pero may pinag bibigyan na pala siyang iba ngayon.

Parang sinaksak yung puso ko ng paulit ulit.

"Let's go, don't cry here." Inis na sabi ni Jennie at hinitak ako paalis sa lugar nayon.

At ngayon ko lang na realize na umiiyak pala ako.

***

2 weeks na ang naka lipas since nung huli kong makita si Taeyong.

Ayoko naman siyang i-chat, natatakot akong ma seen, ma inbox at ma reject nang pa ulit ulit.

"Gusto kong malaman yung dahilan niya kung bakit hindi siya nag papa ramdam sakin, gusto kong malaman kung sino yung babaeng kasama niya sa mall pero may side din sakin na ayokong malaman, kasi baka tuluyan nang sumuko at bumigay yung puso ko."

"Sumuko kana pinsan, kung hindi kapa susuko ngayon baka mas lalo ka lang masaktan." Seryosong sabi ni Jaehyun, naka tanggap naman siya ng isang batok mula kay Jeongyeon.

"Wag kang makinig diyan, if handa kanang harapin yung katotohanan wag kang matakot na i-chat siya o kausapin personally, basta kahit anong mangyayari andito lang kami."

"Tama, cheer up at hindi ka dapat magka ganyan nang dahil lang sa kanya, maraming taong naka paligid at nag aalala sayo Nayeon kaya sana naman bumalik kana sa masigla at masayahin na Nayeon, kasi nahihirapan din kaming makita kang nag sa-suffer." Pag sang ayon ni Jennie sa sinabi ni Jeongyeon, nginitian ko lang sila ng pilit.

Siguro tama nga sila, kailangan ko nang harapin ang katotohanan at kailangan ko ding ayusin yung sarili ko.