Crush. #Masakit

Chapter 17. (The Pain & The Ending)

KHIM'S POV.

Ngayon na napatawad ko na si Angela. May nag bago ba sa feelings ko kay Paul?

Parang wala eh. Gusto ko pa din sya pero sabi ko sa sarili ko. Move on na ako besh. :3

Sakit nang feeling umasa.

Biglang dumating yung si Angela.

"Biefef! Biefef! Haaay. Nako, aatakihin ako nang asthma ko neto. Hoooo may chika ako sayo. At siguro malalaglag yang ngipin at puso mo." Sigaw nya habang hinihingal.

Ano daw? Ba't malalaglag? Ano? Ha? Ano ba kasi ito?

"Ano ba kasi yan biefef!" Pasigaw kung sabi.

"Si ano. Si.... si ano. Si Paul, nang ligaw na kay Julia. Tara bilisan mo! Para ma kita at masaksihan mo pa at marinig mo yung mga sasabihin ni Paul kay Julia." Sabay hatak sa kamay ko papunta sa room nila Paul.

Ano daw? Ansabe nya? Nanligaw na sya? Ows? Ba't? Ganu..n?

♪♩What would I do without your smart mouth. Drawing me inand your kicking me out. You've got my head spinning no kidding I can't pin you down............... Coz All of Me, loves all of you. Love your curves and all your edges. All your perfect imperfection.♩♪ (Music continued playing)

"Julia, I can't wait na maging akin ka. Baka agawin ka nang iba, hindi ko alam kong anong na gustuhan ko sa'yo. Pero dibali na basta alam ko, na gusto at mahal na mahal kita. By this efforts, and showing my love for you, I hope ma appreciate mo.
Julia, Can you be my girl?"-Paul

Booom! Nakita at narinig ko pa ang sinabi ni Paul. Leshe. Ang sakit sa dibdib nung mga sinabi nya :'( bakit! Bakit ganito epekto mo sa akin! Pero dibale, hindi pa sumasagot si Julia.

Ang tagal sumagot ni Julia. Baka ayaw ata sagutin.

"Yee....yeees pau. Sinasagot nakita. Alam ko na alam mo na may feelings pa ako sa iba. Pero I know mapapawi din yun dahil sa love and courage mo sa akin. I love you Paul Escuevel." -Julia

At yun, laglag talaga panga ko. Umiyak nalang ako habang nakita si Paul na tuwang tuwa at tumatalon sa saya. How I wish na makakalimutan kona sya :'(

"Thanks Julia. Mahal na mahal din kita. (Sabay halik sa labi)" - Paul

At nang makita ko yun. Sheeeeyt! Sumikip bigla ang dibdib ko at wala akong nagawa kundi tumakbo nang tumakbo papunta sa gym namin. At dun ako umiyak nang umiyak nang umiyak. Ang sarap pumatay nang tao. Ayoko na :'( suko na ako :'(

Please! Paul nasasaktan na ako tama na.

"Sorry" -Paul.

Hindi ko na malayan andyan pala sya. Ba't andito pa sya? Masakit nanga feeling ko dadagdag pa ulit?

"Ooo..kay lang hihi" sabi ko sabay hikbi.

"I know masaktan kita nang sobra. I'm really sorry." Sabi nya.

"Okay lang to. Mapapawi din ang sakit neto. Hihi *T___T* basta layuan muna ako."

"Okay if that what you want. I'm really really sorry Khim." Sabi nya.

"Paul? Ba't ang sakit? Ba't ang sakit sakit! :'( ginawa ko ang lahat para mapansinat ma feel mo yung presence ko pero wala. WALA! MANHID KA BOBO KA! :'( UMALIS KA NA NGA LALO AKONG NASASAKTAN KAPAG NAKIKITA KO MUKHA MO! LESHA KA. T_______T" sabi ko.

"Sorry khim. Di ko sinasadya. Sige aalis na ako. May darating din para saiyo ma tinakda nang Diyos. Antayin mu lang. Kasi hindi ako yun." Sabi nya.

Ba't ganito? T____T ang sakit. #MASAKIT.

Hindi nga ikaw! Halata namang hindi ikaw. Pero? Ang sakit :'(

Sabi nya, may darating daw na iba, sana meron at mamahalin ko sya nang todo.

CRUSH. #MASAKIT

Author's Note.

Sabi nga ni Paul, may dadating pa na iba. Tama naman sya.

Let's wait for the another chance. Wag maging atat at desperada kasi Love can wait diba? Crush lang yan. Hindi pa asawa. Hihihi!

Thankyou for reading my story. Thankyou for voting! Part two of Crush. #Masakit will be published. Thankyou thankyou! Adv. Merry Christmas :)

Sincerly, @KayeMeee

-THE END-
12/06/14