Toxic

III

I'll be back by thursday. Stay safe, Raine.

I pout upon reading his message for the nth time. He texted me last night, he decided to move out at isasama niya ko papuntang state para doon nalang ipagpatuloy ang pag-aaral. Malapit nang matapos ang semester pero kung kinakailangan na umulit kami ng Grade 12 ay uulit kami. Hindi na ako tumanggi ng yayain niya ako dahil ayoko na rin dito. I have to face my fear of height in order to be safe. We're not safe here.

Because of that she needs to wake up early as possible because she have to take a bus, and because she's not good in socializing, ultimo sa pagpila at pagsakay ay nahihiya siya. Pinauna niya na ang dalawang matanda sa likod niya that muttered thanks to her. Surely, because of her shyness she will be late, again.

She was running late pero ng matanaw niya na wala pa naman ang prof nila ay hindi na siya nagmadali pa tutal naman ay malapit na siya sa room.

Papasok na sana siya ng loob ng makasabay niya si Kian. One of the exchange students. He smiled and step back para paunahin sya sa pagpasok. She really don't know what to do without Zack kaya umiling siya at tipid na ngumiti, she gesture him to go first. He look at her weirded by her action, pero hindi naman nakaka-offend, later on he smiled at her at nauna ng pumasok.

Heat crept on her face lalo na ng makitang nakatingin sa kaniya ang mga kaklase niya. They muttered good morning at her which she greet  back bago tuluyang umupo sa upuan niya.

The seat on her right is for Zack pero dahil wala ito ngayon, sila nalang ni Pierce ang natira sa hulihan. Ta-tatlo lang kasi ang upuan sa likod. Dalawa lang sila ni Zack pero ng pumasok si Pierce ay tatlo na sila. Lumingon sa kanya ito at ngumiti that made her stiff.

"Good morning." she answered him with a small smile and a nod. To her embarrassment ay yumuko na lamang sya at umub-ob hiding her blushing face. Buti nalang at wala si Zack ng ngitian siya nito, tiyak niyang uulanin lang siya ng tukso kapag nakita nito ang inaasal niya ngayon sa simpleng pag ngiti sa kanya ni Pierce!

Nanatili siyang naka ub-ob, hiyang hiya sa sarili. Without Zack, this day will be awkward for her. Bakit ba kasi hindi na lang siya nito sinama sa pag a-arrange ng passport nila.

Lumipas ang ilang minuto at hindi parin dumadating ang Prof nila kaya naman tumunghay na siya dahil namamanhid na ang kamay at ulo niya.

I put back my eyeglass at tahimik nalang na nagmasid sa mga kaklase niya. Nasa labas parin ang mga SWAT na nagbabantay sa kanila. Hindi katulad kahapon ay maingay na dahil palagay na sila ngayon. Maliban sa kanya dahil wala siyang kausap. Her eyes roam around when she caught a glimpse of David's smiling face.

Pumasok na ito!

That put a smile on her face at sa ganon siyang akto nahuli ni Pierce. Their eyes met and she can't help but ogle on his eyes behind his glasses. Parang hindi totoo ang pagiging kulay itim nito. There's something in it that makes her curious.

"Are you wearing contact lens?" she blurt out that made her feel embarrassed more. If she's really trying to socialize or atleast make a conversation with this man, bakit ba sa lahat ng lalabas sa bibig niya ay ang naiisip niya pa?!

She and her weird thought!

He stared, examining her marahil ay nabigla ito sa tanong niya. Nahiya siya sa nasabi kaya naman sasabihin na sana niyang baliwalain ang walang kwenta niyang tanong ng magsalita ito.

"Yes, I'm wearing contact lens." he said then he remove his eyeglass. Pinunasan niya ito gamit ang panyo at isinuot muli.

Sabi na nga ba at peke ang mga kulay ng mata nito. Hindi niya masabi kung pano niya nalaman, basta parang alam niya lang, ganon.