CHANBEAK / MY EGİ

17. bölüm

Eve girdiğimden beri chanyeol ile olan anılarım aklıma geliyordu ve bu benim canımı  çok yakıyordu...
Sıcak bir dus almıştım ve yatağımda dinleniyordum...
Kris ve suho hyung ise aşağıda oyun oynuyorlardı. Elime telefonumu alıp changı aradım...

B:" Chang"
C:" Efendim baeki?"
B:" Napiyorsun  diye aramıştım müsait  misin?"
C:"sayılır birazdan ameliyata gireceğim siz ne yapıyorsunuz kris nasıl?"
B" En azından biraz uyusaydın keşke, biz iyiyiz suho hyung la  beraber oyun oynuyorlar kris onu çok yabancilamadi"
C:" anladım tatlım , senin adına sevindim umarım her şey istediğin gibi olur baek"
B:"teşekkür ederim chang, kolay gelsin"
C:"teşekkür ederim"

Telefonu kapatıp odadan çıktım evin için kris in kahkahalarıyla  doluyordu biran aklıma kesik suho hyungun yerinde chanyeol olsaydı... ama artık olma ihtimali yok dimi o evli biri... derin bir nefes alıp konustum "hyung sütü ici-" telefonumun çalması ile sözüm yarıda kaldı ve arayan chang
"Efendim?"
"Tamam chang geliyorum... görüşürüz"
Aceleyle  hazırlanmaya başladım " hyung benim çıkmam lazım krisin uykusu geldiğinde ona sütünü  icir ve uyurken sol eliyle oyna ışık açık  yatmaz onu kendi odanda yatır  ve etrafını yastıklarda kapla"
Konuşurken hazırlanmıştım son kez yerde oynayan meleğime ilerledim ve yüzünün heryerinden öptükten sonra hyung döndüm " bir sey olursa beni ara hyung seviyorum sizi"...

Yoldan bir taksi cevirip hastaneye geldim ve soyunma odasına girdim kimse yoktu elimdeki telefonu montumun cebine koyup montumu çıkarıp  dolabın  içine astım ve üstümü  değiştim... derin bir nefes alıp ameliyata girdim...
4  saattir ameliyataydik ve benim artık  gözlerim  kapaniyordu  ki Chang konustu " Baekhyun  çık  biraz dinlen ve geri gel"
Kafamı evet anlamadın salladım ve çıktım ve  soyunma odasına gidip telefonumu alıp hastanenin bahçesini çıktım derin bir nefes alıp  esnedim ve telefonumu elime aldığımda 57  cevapsız çağrı olduğunu gördüm 38 suho hyung dan  19 ise tanımadım bir numaradan aklıma gelen korkunç şey ile direk suho hyungu aradım
"Alo hyung  kris e bir sey mi oldu?" Panikle sordum "sey ee beakhyun o iyi sadece ateşlendi ve ben ne yapacağımı  bilemedi-
Sözünü  kesip sordum "ateşi kaç derece!??* cevap vermedi* HYUNG ATEŞİ  KAÇ DERECE ?"
"3-39 oldu baekhyun  buraya gelmelisin"
'Konum at bana" telefonu kapatıp koşarak soyunma odasına gittim ve üstümü  değiştirip  changin arabasını alıp ona mesaj biraktim ve suho nun attığı konuma gidiyordum... telefonu yanıma alsaydım böyle olmazdı * hick* telefonu YANIMA ALSAYDIM BÖYLE OLMAZDI!!!! Elimi yumruk yapip direksiyona vurdum... iç sesim ile kavga ediyordum ve sonunda gelmistim arabayı park edip hastaneye girdim ve resepsiyona oda numarasını sorup merdivenleri 3 lu çıkıyordum odanın  önüne geldiğimde aglama sesini duyup daha panik olmustum odaya girdiğimde O-onun  kucağında ağlıyordu ve o kris i sakinleştirmeye çalışıyordu... neden tanrım neden simdi dolan gözlerimi  silerek onun onun kucağından aldım ve konustum "H-hyung  üstüne ıslak birşey getirin"
Doktorlar bana bakarak şaşırdı " Ne BAKIYORSUNUZ ÖYLE DEDİĞİMİ  YAPIN NASIL DOKTOR SUNUZ SİZ BAKARAK Mİ TEDAVİ EDİYORSUNUZ" hepsini çıkısiyordum "bayım biz ona ateş düşürücü  iğne yaptık ve ateşi 38 düştü babası onu susturmaya çalışıyordu" babası mi chanyeol  mu " benim babası onun ve dediğimi yapın" krisin ağlamaları daha cok artıyordu sanırım benim yuzumden çünkü panik yapmıştım... hemşireler ıslak battaniye ile onu sararken kris daha cok ağlıyordu ben ise o ağlıyor diye ağlamaya başladım o daha küçüktü ve ateşi çok yüksekti onu k-kaybederim  diye çok korkuyorum  o benim her şeyim... krisin ağlaması artıkça ben daha kötü oluyordum... elimden bir şey gelmiyordu suho hyung a sarılmış ağlıyordum Kristen bir farkım yoktu chanyeol un orda olduğunu bile unutmuştum... içimden dualar ediyordum lütfen tanrım ona bir şey olmasın...