stagfirallah

Chapter 1

"Yema alsjeblieft laat mij niet achter! Ik kan niet zonder jou!" schreeuw ik door het ziekenhuis. Haar ogen beginnen zwaar te worden

"Yema! Nee alsjeblieft wordt wakker!" terwijl er hele rivier tranen over mij ogen stromen. "Binti ik hou van je. Ik blijf altijd bij je hart!" zegt ze. Ze trok haar ketting uit een geeft die aan mij. "Denk altijd aan mij!" ze steekt haar wijs vinger naar boven een spreekt de ashadoe uit. "Mama!" ze sluit haar ogen. "Nee!" schreeuw ik. De dokters doen een witte doek om haar lichaam.

Ik zak neer een sla op de vloer. "Mama!" "Mijn mama is dood!" snel bel ik naar Yasmina mijn beste vriendin. Ik zag haar aanlopen met haar broer een zus een haar moeder. Mijn ketting van mijn moeder had ik al aan.

Ze neemt me in een knuffel een huilt alles uit. "'M-Mij moeder is gewoon dood!" snik ik. "Ze is in een betere plaats!" zegt ze.

Ik kan het gewoon niet geloven.
Mijn moeder die mij 9 maanden droeg. Die maar 17 jaar van mij genoot. Ze was een mooie vrouw. Ze was 37. Een ze had een hart van goud.

De moeder van Yasmina nam me in een knuffel. Ze sust mij een beetje. Ze leest nog koran voor mij. Ik viel rustig in slaap bij haar handen.

Na denk ik 3 uurtjes werd ik wakker. Ik kijk rond een lig in de kamer van Yasmina. "HUH! " snauwde ik.

Yasmina kwam blij voor mij zitten. "Je woont nu bij ons!" "Echt!" "Ja babe!" "Nee sorry dat is lief. Maar ik moet zelf komen aan mijn geld enso! " "Nee het mag echt waar! Mijn moeder heeft al een kamer voor je klaar staan." Met open mond vol tanden staar ik haar aan "echt?"
Ze knikt.

"een mijn moeder dan?"
Ze keek mij geschrokken aan. Toen ik haar blik zag. Merkte ik het. Ik barste uit.

"Mama Mama alsjeblieft!" schreeuw ik.

De moeder van Lamya kwam rennend naar de kamer. Ik huilde mij gewoon dood bij haar. Ik kan niet leven zonder mijn moeder. Ik keek marouane aan die met een bezorgde blik naar ons keek.

Hij knuffelde mij. Even schrok ik maar herstelde mij weer. Huilend sla ik zijn handen om zijn rug. Hij suste mij. Niet veel later kwam Sarah aan rennen. Ze duwde marouane weg een ze knuffelde mij. Ik knuffelde haar terug. Na een lange tijd stoppen ze. "Kom eten." zei ghalti Isra (de moeder van Yasmina Marouane een Sarah.)

Ik knik van nee. "Ik kan niks door mijn keel krijgen." "doe het voor mij! " zegt ze jammerend. Ik knik dan maar.

We gaan naar beneden. "kunnen jullie een minuut wachten mijn man komt nu normaal!" we hoorde de deurbel. "Gelukkig maar!" Moppelde ze.

We gaan allemaal zitten. We begonnen te eten na een paar happen stop ik. Ze keken mij teleurgesteld aan. De moeder van Yasmina heeft alvast alles gezegd tegen Hicham (Vader van Sarah Yasmina een Marouane).

K wacht geduldig totdat iedereen klaar is. Ik hielp nog de moeder met poetsen samen met Yasmina. We gingen naar boven. "Gaan wij film kijken!" vroeg ze met puppy oogjes. Ik knik. "Wacht ik ga Food halen!" Ik knik weer. Wanneer ze weg is komt Marouane binnen. "Gaat het? " vroeg hij. "J-Ja." hij knuffelde mij. " Je kunt altijd komen" "J-" hij wordt onderbroken door Yasmina die aan de deur staat met zakken vol chips een Energie drank. Een Milka repen. "Mag ik misschien mee kijken?" vroeg marouane moppelend "Mee kijken?" vroegst ze sneaky. "Wat denk je zelf?" "Ja?" "Nee! Een nu opdonderen!" schreeuwt ze terwijl ze de eten op bed legt. Hij knikt lachend. Zijn lach is zo mooi massallah. "wajooww eet me ineens op!" zegt hij zuchtend. Ik keek lachend naar hun.

We starte een film op een begonnen te kijken. Ik hou de ketting van me moeder stevig vast. Een geef een kusje op de ketting. 'Ik ga je nooit vergeten' zeg ik zacht.

Met die woorden val ik rustig in slaap bij de kamer van Yasmina

______________________________________
Bedankt voor dat je op mijn boek hebt gedrukt! Stemmen zou lief zijn tot de volgende deel Inshallah! ❤️

Trouwens als jullie geen boeken hebben lees die dan van SchrijfsterAmal zij maakt geweldige boeken Massallah! ❤️