stagfirallah

chapter 8

Ik word wakker. In een mooi kamer. Direct zat ik recht. Ik ging opstaan een zie een kast vol met kleren een schoenen een een badkamer. Met een raar gevoel open ik de deur een
Ga ik naar beneden. Rennend ga ik de trap op. Ik hoor  Allemaal mannestemmen "WTF doe ik hier?!" Zeg ik boos. Iedereen kijkt mij raar aan na ja de groep jongens. "Uit welke hoek komt zij ejoow?!" Al zijn vrienden lachen mee.

"E zber maak mij niet boos waar zijn mij vrienden?" "Vrienden? Jou vrienden Ai je wilt niet weten wat daar gebeurd!" " hoezo? Wat bedoel je ?!" Zeg ik net tranen in mij ogen. " ze worden daar goed naja goed mishandeld!" Zegt hij een zijn honden vrienden lachen mee.

Klaar nu wordt ik boos. Ik ga naar hem een duw hem van zijn stoel. Ik pak hem van zijn keel. Hij begon mij te trappelen een zo belandde wij in gevecht. Zijn vrienden probeerde mij te stoppen. Ik trek zijn haar ja mensen hij moet eens voelen hoe het voelt. Ineens horen wij een schot.

Geschrokken laten wij los. Ik zie een meisje. Ze blaast op dr pistool een gaat met dr 20 meter hakken naar ons. Ejoow met die hakken kan je mensen vermoorden handek je vermoord mij. Ze pakt mij van me haren een sleept me van me haren naar de trap een mensen dit deed fk veel pijn. Ik begon zelfs te huilen. Ze schopt me van de trap ik voel elke deuk in me gaan. Aan de einde van de trap voel ik een harde stoot. Ik zie een oud vrouw me helpen. Voor ik het wist viel ik weg...

Ik word wakker. Hoeveel keer ben ik flauwgevallen eyema. Ik zie de tzelfde vrouw voor me. Een toen begon ze met praten" Salam ik ben Naima. Ik werk al 40 jaar als slaaf. Ben nooit kunnen ontsnapt.." begint ze. Vol ongeloof staar ik haar. " Maar het betekent niet dat ik nooit ben kunnen ontsnappen dat jij het niet kan!" Zegt ze. "Ze hebben al mijn vrienden vermoord een iedereen die ik lief heb!" Zegt ze zacht. Ik moet echt huilen. " betekent dat dit o-ook bij mij gebeurt?.." zeg ik huilend. " dat weet ik niet schat! Maar laten we hopen op nee!" Zegt ze. Knikkend kijk ik haar aan. "Weet je waar me vrienden zijn?.." zeg ik snikkend "Als ik je dat vertelt word ik gedood..." zegt ze met tranen in dr ogen. Ineens gaat de deur met een truk open. Een man van 50 stond voor de deur met een pistool. Hij gaat naar de Naima een trekt dr omhoog

"Wat doe je?" Zeg ik bang. Hij pakt zijn pistool een schiet 2keer door haar hoofd. Een luide schreeuw verliet me mond. Ik schud dr wakker wat geen nut heeft. De man verlaat de kamer. Ik huil een huil Ya allah. Zeg ik schreeuwend. " Nee!" Schreeuw ik. "Nee!" Zeg ik zacht. Ik kijk naar haar. De deur word weeral open gemaakt een een jonge van 20 sleurde me mee. "Nee!" Zeg ik zacht. "Ze was onschuldig ze probeert 40 jaar te ontsnappen en dan schiet je dr dood!?" Zeg ik. "Ik ik weet niet waar me vrienden liggen alles is verloren!" Schreeuw ik. Hij kijkt me geiriteerd aan. Pardon. Hij gaat helemaal de andere kant van de villa.

Raar kijk ik hem aan. "rustig ik zit al 5 jaar opgesloten. Jij bent echt niet de enige die hier zit. Ons villa heeft 3villas in 1. Het is onmogelijk om te ontsnappen!" Bang keek ik hem aan. Hij gaf me een grote blad. "Bij die kruisje daar liggen je vrienden maar als je wordt gepakt maken ze je dood!" Zegt hij fluisterend. Ik knik doe alsof je me nooit heb gezien. Ik knik. Hij laat me los. Ik sta recht.

Iets klopt niet.

Als er een inweg is..is er ook een uitweg...

Stagfirallah

_________

Salam shunesines deel 8! Een geloof me de volgende deel is echt spanned! Ik hoop dat je hebt genoten van deze deeltje bedankt voor het lezen!❤☀️