Twilight 5 : Sunrise

Hoofdstuk 1 : Vancouver

Nadat ik alle vier de twilight boeken had gelezen, was ik super benieuwd naar wat er nu zou gaan gebeuren met Bella en Renesmee. Daarom bedacht ik om zelf een verhaal te gaan schrijven. Dit is de eerste keer dat ik zelf een verhaal schrijf... Hopen dat het wat wordt.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'Renesmee!! Waar ben je Renesmee?' riep ik terwijl ik door ons huis liep. Het was ondertussen een maand geleden dat de Volturi op kwam dagen. En ondertussen was Renesmee gegroeid tot een meisje van ongeveer 10 jaar. Edward en de rest van de Cullens waren jagen, dus daar was Renesmee ook niet. Misschien was ze bij Jacob. Ik rende door het bos terug naar het huis van de Cullens. Met een grote sprong sprong ik over de rivier en lande met een mooie salto. Ik hoorde 2 harten, 1 klein hartje dat wat sneller bonkte dan een normaal hart en 1 groot zwaar hart. Ik liep de kamer binnen en zag Jacob met Renesmee op de bank zitten. 'Kom Renesmee' zei ik ' we hadden om 1 uur afgesproken bij Charlie.'.'Opa!' Zei Renesmee en ze sprong in mijn open armen. 'Ik moet maar weer eens mijn ronde gaan rennen' zei Jacob. Hij gaf ons een knuffel en rende de deur uit.

Toen we aankwamen bij Charlie, zag ik dat ie al had zitten wachten. Ik zag de gordijnen dicht vallen en niet veel later ging de deur open. 'Opa!!' riep Renesmee en ze rende naar Charlie. 'Hoi Pap' zei ik en ik gaf Charlie een knuffel. Charlie was ondertussen al gewend aan mijn ogen, die nu goudkleurig waren, en aan mijn lichte huid. We liepen naar binnen en ik rook dat Sue net weg was gegaan. Sinds ik het huis uit was, was Charlie vaak bij Sue, of Sue bij hem.

We hebben een paar uur zitten kletsen en tegen het eind van de middag gingen we weer naar huis. Edward zal nu wel ongeveer terug zijn van jagen. En inderdaad, toen ik de garage in reed hoorde ik ze al praten. Renesmee rende de auto uit en ik hoorde haar tegen Edward praten. 'Heey' zei ik toen ik de kamer in liep. 'lekker gejaagd?' 'ja hoor...' zei Edward op een nogal afstandelijke toon. Ik hoorde dat hij me wat moest vertellen, maar daar erg tegen op zag. 'Nessie, ga jij maar lekker met Jacob buitenspelen.' zei hij en gaf Renesmee aan Jacob. Heel even één tel zag ik Jacob betekenisvol naar Edward kijken en liep toen naar buiten met Renesmee. 'Bella..' begon Edward en hij leidde me zachtjes naar de bank. 'We wonen hier al zo'n 3/4 jaar en mensen beginnen argwanend te worden. Ze beginnen over ons te praten, waarom worden wij niet ouder...' Voor hij uitgesproken was wist ik al wat hij ging zeggen en ik sprong op van de bank. Iedereen keek me vertwijfeld aan. 'Wat? nee! hoe moet dat dan met Charlie? Hij is al zo alleen! en Jacob dan? en de weerwolven?!? Ze zijn vrienden! Nessie zal ze verschrikkelijk gaan missen! Enen..'.'Isabella Cullen, we kunnen altijd nog langskomen en we hebben het al besproken met Jacob en Sam. Zij denken ook dat dit het beste is. We blijven in de buurt, maar net ver genoeg, dat we de mensen hier niet elke dag zien.' Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik was licht gekwest dat ze het al met iedereen hadden besproken, behalve met mij. 'Waar gaan we heen dan?' vroeg ik in een poging mijn gevoel te verbergen. Maar Edward keek zo door me heen; 'We hebben het net allemaal besproken. Toen we aan het jagen waren ving ik wat gedachtes en gesprekken op' stelde hij me gerust. 'Waarschijnlijk gaan we naar Vancouver' zei Alice en ze kwam naast me zitten. De rest van het gezin ging weg, dingen voor zichzelf doen. 'Het zal echt super leuk worden! ze hebben daar veel winkels! En ik heb nu al gezien dat we het heel fijn gaan vinden daar!' zei Alice enthousiast. 'Wanneer vertrekken we?' vroeg ik simpelweg. 'Volgende week'