Almost is Never Enough

"I killed her"

March 27 , 2020

Marahan kong dinala ang bugkos ng rosas habang naglalakad sa mahabang pasilyo .

Umaasa na pagpasok sa silid na iyon ay makikita ko na ang mga makikinang nyang mata at malawak na ngiti .

Pagkabukas ko ng pinto ay tumambad sa akin si Erika na mukhang di parin nagigising at ang mama niya na mukhang hindi na nakakapagpahinga

"Tita, morning po . Pahinga muna po kayo mukhang wala po kayo masyadong tulog "

"Okay lng ako carlo, hayaan mo na ako gusto kong bantayan ang anak ko . Gusto ko sulitin ang araw na nasa tabi ko siya "

Lumapit ako sa gf ko na si erika , halos mag iisang taon na simula ng insidente ...

Ikakasal na sana kami noon pero mapaglaro ang tadhana .

Nabangga ang sasakyan nya at nacomma .
Malaki kase ang nadamage sa ulo nya.

Ilang buwan pa ba ang bibilangin at aantayin ko?

Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ito .

"I love you erika"

Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako sa tabi niya.

"Carlo..."

"Erickaa.. i miss youu , akala ko di ka na babalik . Love takot akong mawala ka e "

Niyakap ko sya ng pagkahigpit higpit ang tagal kong hinintay to eh...

"Carlo , tandaan mo mahal na mahal kita. Pangako ikaw lang mamahalin ko lagi mong tatandaan yan ha . Mag iingat ka palagi ... Kayo ni mama "

"E-ericka ano bang pinagsasabi mo?? Wag kang ganyan . Kung magsalita ka ay parang iiwan mo na ako"

"Sorry carlo, kelangan ko ng umalis . Wag kang mag alala kahit nasa malayo ako andito padin ako sa puso mo "

Niyakap nya ko ng mahigpit at pinunasan ang mga luha ko..

"Sige na carlo kailangan ko na umalis .."

Inalis na niya ang hawak sa kamay ko pero hindi ko parin siya binibitawan

"No! No ericka please ... "

"I love you carlo , hayaan mo na ako "

Hayaan mo na akoo...

----------------
"Anak , carlo gising ..."

Agad akong bumangon at naramdaman kong may luha sa aking mga mata .

Agad ko itong pinunasan at tumingil kay mama .

"Baki-"

Hindi na ako nakapagtanong pa dahil napansin ko ang mga doktor at nurse na nagkakagulo sa harapan namin.

"Ericka??"

"Doc kamusta na po ang anak ko ?"

" Im sorry to say pero , malala na po ang condition niya . Dahil nga sa malaki ang naging damage sa ulo niya naging dahilan ito ng dead brain. Machine na lang ang bumubuhay sa kanya ngunit mababa ang posibilidad na magising pa siya "

"Anaakk!! " Napahagulhol na lng si mama kayat inalalayan ko sya sa paglapit kay ericka"

"Maiwan na muna namin kayo" paalam ng doctor

"Carlo.. panahon na tapusin na natin ang paghihirap ng anak ko "

"Pero ma may posibilidad pa namang magising sya eh .H-hindi ko kaya "

"Ano ba carlo please , hayaan na natin ang anak ko ... Oo may posibilidad pero mababa iyon"

"Wag na natin pahirapan ang anak ko"

"I love you carlo, hayaan mo na ako "

Naalala ko ang sinabi niya ...

"Ayaw na kitang pahirapan mahal kayaa. K-kaya papalayain na kita"

"Tandaan mo mahal na mahal ka namin anak"

Patuloy ang pag hagulhol namin ni mama dahil eto na ang katapusan ...

"I love you ericka " at pinatay ko na ang makinang bumubuhay sa kanya .

Kindly vote , comment or share if you love my stories 🥺💕