Almost is Never Enough

"Do i Exist ? "

August 16 , 2020

"Do i exist "

Hindi ako nag iisa sa bahay

Hindi rin naman ako mag isa sa pagtulog

Dahil may katabi ako at siksikan pa nga

Pero bakit pakiramdam ko ay nag iisa parin ako?

Umagang napakalumbay
Pagdating sa gabi ay dinadalaw ng mga alaala at binabaybay

Sabi nga nila ang eskwelahan ay ang pangalawang tahanan
Pero bakit  pakiramdam ko ay hindi ako nabibilang ?
Pare pareho namn kaming studyante pero sa aming lahat para bang pakiramdam ko ay ako ang kakaiba

Ako lang ba ang nakakaramdam nito?
O nas isip ko lang ito ?

Kahit nga takot ako makisalamuha at nahihiya
Sinubukan kong makipagkwentuhan o dikaya makipag ngitian

Oo minsan pinapansin nila ako at nakikipag usap
At madalas ramdam ko na ayaw nila sa akin

Hindi ko na nga alam kung ano ba ang nangyayari sa akin

Nahihiya na akong lumapit sa kanila at makipagsalamuha dahil sa nararamdaman kong ito at paulit ulit na bumubulong sa tenga ko

Marami nga akong kasama pero bakit pakiramdam ko  ay nag iisa lang lagi ako

Masaya ang kapaligiran pero bakit ang nararamdaman ko ay kabaliktaran?

Nilulunod na ako ng sarili kong kaisipan sa kalungkutan

Makakaahon parin ba ako?

May makakatulong pa ba sakin?

Hindi na ako makatulog sa gabi

Kahit naisin pa patuloy parin ang pag iisip at pag ulit ng mga nangyari

Mga nakakahiyang alaala kagaya ng pagsagot sa klase pero mali

Nakakahiya naman talaga tapos pagtatawanan ka pa

Kaya hindi na muli akong susubok.

Ginawa ko rin ang lahat noon para sa pagrereport pero kahit gaano ako kapreparado at gaano pa kalakas ang loob ko na magsalita sa unahan wala parin dahil hindi ko nakuha ang markang inaasam ko

Yeah ang sakit noon dahil kahit ibigay mo ang best mo still its not enough

Being bullied about your physical appearance ? Academic? It sucks

Why am i feeling this ?

Kinwento ko sa iba ang nararamdaman ko
Yes nakikinig sila pero wala silang pake .

Hahahaha

They just bored that's why they listening to me.

Ang bigat bigat sa dibdib .
Para bang pasan ko yung mundo .

Do i exist ?

Im alive but i feel im already die .

Patuloy na magkukunwaring okay sa umaga
At ang buwan naman ang saksi sa aking pagdurusa at aking mga luha.

Saan pa ba ako lalapit?
Saan pa ba ako kakapit?

When im smiling it made me cry knowing its a fake

No one here
Wala na akong masandalan

Ako pa ba ay nabubuhay?
Hindi ko na nga alam kung ano pa ang dahilan para patuloy na mabuhay.

Kumuha ako ng isang papel at ballpen
Isusulat ko na ang aking pamaalam
Isusulat ko na ang aking hinanakit at kung gaano ako kalungkot .

Pasensya na sa inyong lahat dahil hindi ko na makayanan.

At para tapusin na ang lahat

Kumuha ako ng blade at walang tigil na nilaslas ang aking kamay

Tumutulo na ang dugo ko kasabay ng pagtulo ng mga luha

Simbolo ng pagpapaalam
At pati narin pagiging malaya

Malaya sa sakit at kalungkutan

Kinabukasan nakita nila ang aking katawan na walang buhay .
Tinatawag ang pangalan ko na para bang babalik pa ako
Iniyakan nila ako na para bang hindi sila nagkulang at di ako pinabayaan .

Binasa nila ang huling sulat ko , mas lalo
silang nalungkot at umiyak .

Sa araw ng libing ko lahat sila ay nagsama sama
Lahat ay umiiyak at gusto akong bumalik

"Sana pinakinggan kita "   

Kung makikinig ka ? May magbabago ba? Nakinig ang iba pero nakinig nga lang talaga sila .

"Sorry , sana pinuntahan kita "

Kahit na puntahan mo ako , kung ipaparamdam mo sakin na mag isa lang ako . Mabuti pang wag ka na nga lang pumunta dahil walang kaibahan iyon sa pagiging mag isa ko.

"Mahal na mahal ka namin "

Mahal? Hndi ko naramdaman na minahal niyo ako . Oo mahal na mahal niyo ako kung kelan lang wala na ako .

"Bakit mo ginawa ito? "

Bakit ko ginawa? Bakit alam niyo ba ang nararamdaman at nararanasan ko para hindi ko ito gawin?

Ramdam na ramdam ko ngayong araw na ito kung gaano ako kaspecial.

HAAHHAHA kung kelan patay ka na saka ka magiging importante sa kanila.

When i was dead , that's the time i felt i was alive

Vote , comment and share !