Karantina Son Perde

"Tutmayın yol verin gidene gidene"

Zeynep!Gece senin yüzünden hasta oldu çocuk senin yüzünden içeride ateşli bir şekilde yatıyor ! demişti Onur, gözlerinde öyle bir nefret vardı ki Anneliğimi sorguluyor Gece bir hata yapınca Geceyi azarladığımda üstüme geliyordu belki de artık o gün patlamıştım Onur diye bağırdım yere artık yeter neden neden bana bunu yapıyorsun dedim  ve Gece nin annesiyim o benim kızım dediğim anda Onur " Zeynep sus sen sen çok garipleştin sen benim Zeynebim değilsin dedi ve kolumu sıktı ve o anda bana o kadar nefretle baktı ve "Gece üç yaşına girdi aradan yıllar geçti ve sen eski Zeynep değilsin eski güzel kadın asla olamazsın *Zeynep Akay* dedi sanki o anda tüm vücüdum buz kesti tüm vücudum kaskatı kesildi bı titreme geldi Onur hala kolumu sıkıyor bı cevap bekliyordu O anda ağzımdan sadece Onur keşke hiç tanışmasaydık "Boşanalım dedim ve sol gözümden bir yaş aktı "Gece 'nin velayeti de sende kalsın" dedim. O anda yükselmeye başladım Ya ben senin yüzünden hayatımı boş bir annelik yaparak geçirdim sende eski Onur değilsin ela gözlerine bakınca huzur bulduğum adam değilsin dedim Onur o anda soktaydı ben odaya gidip bi Burak , Mert ve ailem  için kağıda birşeyler yazdım sonra valizi birşeyler tıkıştırdım Onur hala şoktaydı bana sarılmaya çalıştı  ona "Onur biz çocuktuk  çocukluktu bizimkisi ne sen Zarar gören ne de ben "dedim Gecenin yanağına öpücük konuşurdum ve kulağın "Annen seni çok seviyor tatlım ama babanla daha güvendesiniz" dedim internetten uçak bileti aldım ve havaalanına gittim yolda aklıma gelen altı yıl boyunca neler çektiğimdi ve şuan ne kadar çaresiz olduğumdu Ne Burağa Ne Merte veda edememiş olmamadı bi ses duyuldu uçağın içinden"Uçağının kalkmasına son 10 dakika "10dakika kulaklarımda çıkıyordu O anda gözlerime bı ağırlık çöktü ve aklıma Onurla ve Geceyle yaptığımız yolculuk geldi istemsizce ağlarken yanımda oturan biri bana mendil uzattı al prensesim dedi o anda kafamı kaldırdım ve karşımdaki Kişi "Ender Zorluydu"...