(Burak Anlatıyor)
Gözümden bı yaş aktı o anda Zeynep ' in yazdığı mektubu gördüğümde canım yandı . Zeynep gideli 13 sene oldu bende değiştim herkes gibi eski hergele değilim Zeynep 'in özlemi , Onur 'un yok oluşu , Mert 'in evlenip hanım köylü olması herşey beni değiştirdi. Daha çok bizim yok olmamız değiştirdi işte ...
(Yazar anlatıyor )
Gece bağırıyordu gözleri yaşlı bi şekilde notun içinde Ender in Zeynep'i kaçırdığı gün Gece 'ye yazdığı not vardı ... "Baba bana yalan söyledin annemin adı hani Leylaydı hani ölmüştü ha Baba niye susuyorsun niye Burak amca anlatmasa haberim olmayacak ya Baba ben gidiyorum peşinden gelme" dediği anda Gece ONUR O ANDA..."AYNI ANNEN GİBİSİN SENDE Mİ TERK EDECEKSİN BABANI "... dedi ve kapıdaki kişiye bakmaya başladı
O anda Gece kapının önünde ki kadına bakakaldı hepsi o anda kapıya bakıyordu Onur bağırarak *Zeynep Güzelim" dedi Burak konuşamıyordu karşılarında gözlerinde ki ışık kaybolmuş kafasındaki saçlar kısa ve dökülmüş zayıflıktan kemikleri sayılacak olan bir Zeynep vardı... O anda kenardan bir adam belirdi bu adam Ender Zorluydu....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karantina Son Perde
NonfiksiGece bizim gündüz bizim , Beyza Alkoç tan esinlenerek kendi çabalarımla yazdım umarım beğenirsiniz
