Karantina Son Perde

Zeynep Akay

Zeynep kimdi diye geçirdi Onur içinden o kimdi bı melek mi saf bı altın mı? Yoksa Ender Zorlu genlerini taşıyan bı ucube miydi Onur bunu düşününce kendini kötü hisseti Zeynep i çok özlüyordu Zeynep te onu o Zeynebi düşünürken Gece arkadan Baba diye bağırarak geldi -Baba okul gezisine katılabilir miyim İzmir'de lütfen yalvarıyorum dedi Onur -Kızım bilmiyorum öğretmen mi götürüyor -Evet baba lütfen -Peki bı de öğretmenle konuşuyum dedi Onur 16 yaşındaki kızına 3 yaşında gibi davranıyordu belki de korkuyordu son meleğinide kaybetmekten son gecesini de kaybetmekten korkuyordu.                                                                                          (Zeynep Anlatıyor)_ Zeynep kızım dedi Ender bana kızım diyordu  tek o iyi davranıyordu dediğim gibi hastaydım ama  yinede iyiydim _Ender buradayım dedim balkondayım dedim geldi saçımı okşadı ve bı fotoğraf verdi bu fotoğraf Gece nin fotoğrafıydı ...  Büyümüş benim kızım benim gibi olmuş dedim onu o kadar özledim ki ondan ayrılmak bana ızdırap ve ben o ıdıraba katlanıyorum o anda sağ gözümden bı damla yaş aktı sağ gözden akan yaş mutluluktan akar derdi annem  o anda güldüm ve Ender 'e bakıp Baba diye sarıldım     Baba Baba Baba kulaklarımda çınlıyordu yıllar önce küfredip beddua yağdırdïğım insana  şuan *Baba*diyordum hayat herkesi herşeyi değiştirir senin elinde olmadan sen sadece bakarsın ve buna uyarsınm ***  Bende buna uydum kızımı sevdiğim adamı dostlarımı ailemi bıraktım ve Enderin yanındayım...