Onur sessizliğinin bozarak "Sen ne diyorsun ben seni seviyordum asla birini sevmedim veya başka birine bakmadım ama sen beni yalnız bıraktın Zeynep herşeyi benden biraz uzak kalmanın için yaptım
Artık psikolojik olarak bitmiştim Zeynep ama senin beni böyle bırakacağını bilmemiştim "dedi ve herkesin gözleri doluydu sanki yıllar geçmemişti o iki aşık birbirine bakıyordu . Hiç bişey olmamıştı
İki aşık birbirine öyle sıkı sarıldı ki o anda Gece nin de gelmesiyle o an herşey tamdı .Bazen çok korkarız ama yinede korkularımızın üstüne gider korkuyu yeneriz işte o ikisinin aşkı da aslında bir korkuydu.
İçeri Mert in girmesiyle sessizlik bozuldu "Zeyno!"dedi Mert sessizce herkes birçok şey demek istese de kimse bişey diyemiyordu.
(1ay sonra)
"Onur kendine gel bak kız yıllar sonra senin için geldi hasta Zeynep Geceyide aldın geldin buraya" dedi Mert ama Onur dinlemiyordu Mert i Hemde kimseyi dinlemiyordu.(Zeynep Anlatıyor)
Ender dedim fısıldar bir şekilde gücüm yetmiyordu sanki bitmiştim Onur da beni istemiyordu Gece herşeyi benden sorumlu tutuyordu. Ama onlara o gün bir kere sarıldım ya işte ne olursa olsun o bana yetti umarım beni affederler artık dayanamıyorum...
Doktor uygun ilik bulunamazsa herşeyin biteceğini söyledi...
Umarım herşey için geç olmaz...Onur telefonun çalıyor dedi Mert Onur açtı arayan gizli numaraydı "Onur Zeynep e uygun ilik bulunamazsa ölecek ve uygun ilik kimde sen bilirsin eğer gelmezsen seni bitiririm "dedi ve telefon kapandı bu ses kimindi? Onur tek bir kelime söyledi cılız bir sesle..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karantina Son Perde
Non-FictionGece bizim gündüz bizim , Beyza Alkoç tan esinlenerek kendi çabalarımla yazdım umarım beğenirsiniz