Book of Poetry

Spoken Poetry No. 4

•|Spoken Poetry|•

"Martir Ako Sayo"

Mahal,
Heto nanaman ako
Umaasang masusuklian pa ang pagmamahal ko sayo
Pagmamahal na minsan mo ng sinayang
Mahal,
Paumanhin, martir akong tao
Oo martir ako
Anong magagawa ko?
Mahal kita, mahal na mahal kita
Kahit na puro sakit na ang iyong pinapadama
Mahal pa rin kita
Kahit na nagmumukha na akong tanga
Mahal pa din kita
Pasensya, ang martir ko talaga
Pasensya, dahil ang minahal ko ay ikaw pa
Pasensya, kung ikaw pa rin kahit nararandaman ko ay ginagago mo na
Pasensya, martir ako sayo
Masakit man pero yun ang totoo
Suntok man sa buwan
Hanging mang maramdaman
Mali mang tingnan
Mahal pa rin kita
Kahit na may iba ka na
Mahal pa ri kita
Ang martir ko talaga
Na para bang nasayo ang puso ko
At di ako mabubuhay sa mundo
Kung wala ka na sa piling ko
Mahal, nagmumukha man akong tanga sa paningin ng iba
Pero sa puso ko ikaw lang talaga
Mahal, paumanhin, ang martir ko talaga
Ang martir ng puso ko na nagbubulagbulagan sa mga pananakit mo
Ang martir ng isip ko na nag aakalang mahal mo pa rin ako
Mahal, pasensya, ang martir kong tao at ikaw pa ang inibig ko

-NicoChanWrites-
________________________________

Author's Note:

Hi everyone, sana magustuhan niyo itong isang ito. Alam ko medyo bitin hahaha kahit ng binasa ko nabitin din ako. Halabyu all. Khop khun mak khap.