Psychiatra [YAOI]

7

Długo już tam z mamą nie siedziałem. Wyjątkowo szybko się pożegnaliśmy i wyszliśmy. Przez całą drogę mama opowiadała jak to się będę dobrze czuć po całej tej kuracji. Nawet nie chciałem jej słuchać. Chciałem już się znaleźć w domu, w swoim bezpiecznym pokoju, gdzie nikt mnie nie dotknie

Koniec końców znalazłem się w domu. Szybko pobiegłem do siebie ignorując krzyki mamy, że chce jeszcze ze mną porozmawiać. Zamknąłem drzwi pokoju na klucz, aby nikt mi nie przeszkadzał po czym usiadłem w kącie swojego pokoju i tam po prostu zacząłem płakać. Czułem się źle z tym co się stało. Dałem się dotknąć obcej osobie i teraz zapewne tak będzie wyglądać moje życie

Siedziałem w tym kącie przez długi czas aż stwierdziłem, że może jak mnie nagle zabraknie to wszystkim będzie jakoś lepiej, a ja sam nie będę musiał jechać do tego PSYCHOPATY. Wstałem z ziemi i zacząłem szukać czegokolwiek czym będę mógł zrobić sobie krzywdę. Cały proces szybko poszedł, bo jednak mam w tym wprawę

Za wszelką cenę starałem się dokopać do żyły, która powinna mnie zabić jednak miałem za mało sił na to. Z każdą chwilą moje dłonie coraz bardziej drżały, a moje wszystkie cięcia stawały się jakieś słabsze

W pewnym momencie odpuściłem i na dobre zalałem się łzami. Nie miałem już pomysłu co mogę zrobić. Strasznie nie chciałem tam wracać. Już wolałem zostać pośmiewiskiem ludzi niż znowu dać się dotknąć!

Nawet nie wiem w którym momencie po prostu zasnąłem oparty o ścianę...

Rano obudziło mnie pukanie do drzwi. Otworzyłem oczy, wstałem i otworzyłem je wiedząc, że to mama

-Wołałam Cię wczoraj przez długi czas, nawet próbowałam tu wejść - wyglądała na smutną -Co Ty robiłeś przez cały wieczór?

-Wykonywałem kilka zadań od.. niego, a później poszedłem spać - powiedziałem uśmiechając się lekko

Więcej nie rozmawiałem z mamą. Poszedłem się umyć chcąc zmyć z siebie całą krew. Zaraz po tym ubrałem na siebie jakiś sweter i do samej 15 siedziałem całkowicie sam. Wtedy właśnie objawiła się moja mama

-Powinieneś się już szykować - rzuciła zaglądając do mojego pokoju - Za niedługo będziemy jechać

Wziąłem głębszy wdech, poprawiłem włosy po czym wstałem i podszedłem do szafy, aby ubrać się tak jak chciał ten typ. Wiedziałem, że to co zrobiłem wczoraj będzie widać jak na otwartej dłoni, ale cóż mam zrobić? Już za późno....