10

1K 88 17
                                    

Kapı çalıyordu.

Evinin kapısı, kelimenin tam anlamıyla alacaklı gibi çalınıyordu ve lanet sesle uykusundan uyanmış olmak Baekhyun'u bayağı sinir etmişti.

Kim olduğunu tahmin ederek kapıyı açtı ama karşısındaki yüzü görmesiyle geri çarpması bir olmuştu.

"Sehun yok!"

Seslendikten sonra gelecek cevabı dinlemeden salona geri döndü. Kris'in gelmesini bile tercih ederdi şu anda, Park Chanyeol ne alâkaydı?

Kapı çalınmaya devam ederken masadaki telefonunun ekranının aydınlandığını görüp eline aldı. Sehun'dan mesaj vardı.

*

Hun:

Chanyeol'ü eve al

Senin için orada

Ona ihtiyacım yok Sehun

Hun:

Biliyorum Baekhyun ama lütfen itiraz etme

Sadece bugünlük tamam mı

Bugün işler biraz kirli

Senden ve işlerinden nefret ediyorum

En azından Jeon'u yollasaydın

Hun:

Onunla iyi anlaştığını biliyorum

Ama en yakınında Yeol vardı

Tanrım

Sehun

O kadar ciddi mi

Yine mi

Hun:

Üzgünüm

Hemen hâlledip gelmeye çalışacağım

Kendine dikkat et

Hun:

Sen de

*

Salonun ortasında öylece dikildiğini fark ettiğinde gözlerini devirip oflayarak geldiği yolu geri döndü ve kapıyı açtı.

Park Chanyeol bahçe duvarına yaslanmış, uğursuz bir sırıtışla kendisine bakarken sigarasının dumanını havaya üflüyordu.

"Evime onunla giremezsin." Kollarını göğsünde çaprazlamış Chanyeol'e bakarken söylediğinde uzun olan "Elbette tatlım." dedi, sigarayı bahçedeki çöpe atarken. Baekhyun onun duvarın üstüne duran silahı alıp beline yerleştirdiğini de fark etmişti bu sırada. Seslenme şekline yüzünü buruştururken kapıyı aralık bırakıp içeri girdi.

Birkaç saniye sonra da adım sesleri duyulmuştu, ardından kapı kapandı.

Şimdi koskoca evde yalnızca ikisi vardı.

Wanna Be Yours //свHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin