3 Yıl Sonra Eunha;
Koltukta oturmuş, televizyon bakarken yanımda olan telefonum titremişti. Kaşlarımı çatıp telefonu açtım. Baktığım da saçma sapan bir bildirim olduğunu görüp göz devirdim.
Beni rahat bırakmıyorlardı. Telefonumu koyar koymaz 3 kere titremişti. Sinirlenip açtım ve gelen mesaja tıkladım.
Jungkook: Saçını kestirmişsin...
Jungkook: Buraya gelene kadar mesaj atacağımı biliyorsun
Jungkook: Eunha...
Jungkook: Hey Eunha!
Eunha: Şey kusura bakmayın tanıyamadım^^
Jungkook: Gerçekten o kadar mı çabuk unuttun?
Mesajı silmeyi reddettim. Çünkü geçenlerde sildiğimde akrabamız çıkmıştı. Annemi arayıp beni şikayet etmişti. O yüzden genellikle gelen mesajlara cevap veriyorum.
Jungkook: Eunha cevap vericek misin?
Eunha: Buradayım^^
Jungkook: Neden böyle davranıyorsun?
Jungkook: Her neyse boşver. Nasılsın?
Eunha: İyiyim siz?^^
Jungkook: Yani sayılır...
Jungkook: Arkadaşlarım sana selam söylüyorlar.
Eunha: Annemlerin de size selamı var^^
Jungkook: Ah şimdi anlaşıldı... Ben bir akraban falan değilim, Eunha.
Gözlerimi iyice açmış öylece ekrana bakıyordum. Çok utanç verici. Ah... Hayır lütfen şaka olsun!
Eunha: BU HİÇ KOMİK DEĞİLDİ!!! HER KİM İSEN BENİ RAHAT BIRAK!!!
Jungkook: Eskiden... Baya bir yakındık.
Bu o muydu? Jungkook... Yıllar sonra... Hala yaptığı şey aklımdan çıkmıyor. Benden sonra Nayeon ile sevgili olmuşlardır rahat rahat...
Eunha: Jungkook?
Jungkook: sonunda evet!
Eunha: Sana bir şey söyliyeceğim sadece.
Jungkook: Söyle :)
Eunha: S İ K T İ R G İ T
Jungkook'u engellediniz
Kısa. Baya. Kısa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
➳lie to me,, eunkook
Fanfiction"Saçlarını okşamakta zorluk çekiyorum Eunha..." ✦Eunkook FanFic✦