➳lie to me,, eunkook

5

Eunha;

Sinb, Umji ve ben bir alışveriş merkezine gitmiştik. İkisi ile tanıştığımdan beri... hayatım resmen değişti. Saçımı kestim ve boyattım. Ayrıca eskiden daha pısırık olduğumu anladım... Bu yüzden Sinb ve Umji gibi soğuk olmaya çalışıyordum.

"Hadi gelin şuraya bakalım. Sonra sinemaya gidelim."

Sinb'nin seslenmesi ile Umji ile kafa salladık. Bir giyecek mağazasına gittik. Güzel kıyafetler vardı. Bir tane kıyafette durdum. Fakat sonra cebimdeki telefon titredi.

Jungkook: Fake hesap açmak istemiyorum. Lütfen buraya gelir misin?

Sinirle yazmaya başladım.

Eunha: Bak... Seninle, o günden sonra iletişimimi kestiğimi söyledim. Beni dinlemeyen şuan... Sensin!!

Jungkook: Yerin ve Yuju... Sen, onları ektiğin için üzgünler.

Eunha: Onlar benim umrumda değil tamam mı? Hala büyümemişler. Bebekçe davranıyorlar!

Jungkook: eskiyi özlemedin mi? Bizi... Arkadaşlarını...

Eunha: Hayır. Peki sen... Nayeon'u özlüyor musun?

Yazarken biraz garip oldum. Sonra morelimi bozmak istemedim ve telefonu cebime koydum.

"Hadi gelin burada güzel bir şey yok. Sinemaya gidelim."

Umji ile yine kafa salladık ve sinema salonuna doğru gittik.

•••

Jungkook: Hey... Nayeon yurt dışında. Ayrıca o gün çok yanlış anladın. Beni dinlemedin Eunha... Herkes inandı. Ama sen inanmadın. [15.08]

Jungkook: Eunha neredesin? [15.09]

Jungkook: Benden böyle kaçamazsın... [15.10]

Jungkook: Eunha neredesin?! [15.20]

Eunha: Sana cevap vermiyeceğim. Geldim işte.

Jungkook: Her neyse kısaca Nayeon ile aramızda hiç ama hiç bir şey olmadı.

Eunha: Gittikten 1 yıl sonra sevgilim oldu.

Jungkook: Bunu seni seven birine mi söylüyorsun?

Eunha: Evet. Bilmen gerek.

Jungkook: Şuan sevgili misiniz?

Eunha: Ne yapacaksın?

Jungkook: Eunha beni çıldırtan tek insansın.

Eunha: Tanrım... Lütfen git! Hadi...

Jungkook: Gökyüzüm sen oldukca, bakmadan geçmiyeceğim Eunha...

Eunha: Delisin.

Jungkook: senin delinim*

Eunha: Artık siktirip gider misin? Sıktı bu konuşma. Senin yüzünden sinema keyfim kaçtı.

Jungkook: Oh, sinemada mıydın?

Eunha: Evet!!

Jungkook: şey özür dilerim... Baştan söyleseydin keşke. Görüşürüz.

Telefonu sinirle kapattım.

"Engelle şunu."

Yanımda duran Umji'ye baktım. Anlamsız.

"K-Kimi?"

"Yazışmalarınızı okudum. Boş biri. Bize uygun değil."

Yutkundum. Aslında zaten engelleyecektim. Ama bugün değil. Gülümsemeye çalışarak bana soğuk bakan Umji'ye baktım.

"O beni... Rahatsız etmiyor. Yani... Eski arkada-"

"Sevgilin..."

Derin nefes alıp önüne döndü. Ona şaşkınca bakıyordum.

"Her şeyi sen sarhoşken bize söyledin. Yuju ve Yerin'i açıkcası öyle ekmene bayıldım. Ama sen haklısın. Bebekçe davrananlara... direk... bay bay denir..."

Tane tane söyleyince suçlu hissettim.

"Sen Jungkook'un Nayeon ile çıkmamasına inandın mı?"

Evet inandım...

"H-Hayır inanmadım..."

"Güzel. O gün doğum günü olayı da bir edit olmadığını, gerçekten birlikte olduklarına inandın mı?"

Hayır buna inanmadım.

"E-Evet inandım..."

"Sen bizi hak ediyorsun Eunha. Biz senin, sen bizimsin. Biz üçümüz bir aile olduk. Lütfen bir şey gizleme bizden... Lütfen..."

Ne kadar soğuk olsalarda... İşte bu davranışları çok iyilerdi. Ama Jungkook... Ona nasıl inanacaktım? Ona tekrar ne zaman bağlanacaktım?

No va na.