Mr. Suarez

Kabanata 1: Beatrix Mendoza

"Lumayas ka! Kahit kailan wala kang nagawang tama. Nakakahiya ka!"
Isang malakas na sampal ang natanggap ko.

"Pero hindi ko naman po kasi iyon kinuha kay Mika eh."
Pag dadahilan ko. Ang mga luhang kanina pang gustong kumalas ay nag bagsakan na.

"At nadadahilan ka pa? Ang kapal talaga ng pag mumukha mong babae ka! Ni wala kang utang na loob! Pati gamit ni Mika pinakialamanan mo?"
Napayuko na lamang ako sa takot na baka masampal niya ulit ako.

Kahit kailan hindi pumasok sa isip ko ang gawin iyon dahil malaki ang utang na loob ko sakanila.

"Lumayas kang magnanakaw ka! Alam mo bang simula nang dumating ka ay nag kanda-letse letse na ang buhay namin at dahil sayo 'yon!"

I knew this time will come. Ang palayasin ako. Kahit kailan naman hindi ako naging parte ng pamilyang ito, exept nalang sa nag iisang tinuring kong totoong Ama.

Pero natatakot ako.

"Please Tita Margarette huwag po. Wala po akong ibang mapupuntahan."
Pag mamakaawa ko.

"At sa tingin mo may pakialam pa ako?! Matagal na kitang gustong paalisin dito pero dahil sa napaka-bait kong asawa hindi ko magawa! Ngayon ay kaya ko na."

Labis-labis na ang mga luhang lumalabas mula sa aking mata. Ang sakit, sobrang sakit.

"Please tita Margarette nag mamakaawa po ako. Wala na po akong mapupuntahan. Please po lahat po ng ipapagawa niyo sakin ay susundin ko j-just let me stay here."

Lahat ng ipapagawa? Kung sa katunayan ay alipin na ako dito kahit noong nandito pa si Tito Michael. 

"Mommy stop it na. Hayaan mo nang mag stay ang babaeng 'yan dito. I don't want my hands to experience doing chores. It's ewww, I know yours too Mom."

Napapikit na lamang ako ng mariin habang patuloy paring nakayuko.

Huminga muna siya ng malalim.
Alam ko na ang isasagot ni Tita.

"Sa susunod na mag sumbong ulit si Mika saakin. Alam mo na ang gagawin mo."
Sabi niya at umirap bago tumalikod sakin atsaka umalis.
"Wala ka na palang kwarto sa taas kaya alam mo na kung saan ang bago mong kwarto." Pahabol ni Tita Margarette.

Alam ko na ang ibig sabihin ni Tita kahit hindi na niya sinabi kung saan.

"Binalaan na kasi kitang huwag dumikit dikit kay Marco pero kahit kailan hindi ka nakinig. Ayan tuloy ang napala mo tss."
Mataray na paliwanag ni Mika. Tumalikod ito ang saka sumunod kay Tita Margarette.

Napabuntong hininga na lamang ako atsaka inayos ang nag kalat kong mga damit at bag sa sahig.

"Hayss kahit papaano ay sinuwerte ka parin Trix"
Pag aamo ko sa sarili.

Matapos kong ayusin ang aking gamit ay pumunta na ako sa aking kwarto. Sa aking bagong kwarto.

"Okay lang 'yan Beatrix atleast kahit maid's room ay may kuwarto ka parin."

Tinignan ko ang kabuuan ng kwarto. Okay lang kasi may single-bed, electric fan, lamesa at aparador naman na.

After fixing my stuff, I did my assignments. Not mentioning na isa akong scholar sa isang sikat at magandang unibersidad dito saamin. University na mayayaman lang at mga pinalad na scholar ang nakakapasok. I'm a grade 12 student.

At nag papasalamat ako ngayon sa scholar ko dahil nakapaloob nasa scholar nayun ang libreng tuition fee, at may allowance pa kada-buwan, libre nadin ang pagkain mo sa school basta ipapakita mo ang card mo for scholar. Para nadin akong isang athlete though I'm not physically fit but mentally.