1. BÖLÜM: GECENİN SOĞUK KARANLIĞI

575 49 196
                                    

Merhabalar!

Fazlaca uzun bir aradan sonra, buradayım.

Umarım beni unutmamışsınızdır. Umarım iyisinizdir. Ben sizleri çok çok özledim.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Yorumlarınıza gerçekten ihtiyacım var. Eğer yorum yaparsanız çok mutlu olurum!♡

Şarkı;

The Neighbourhood: You Get Me So High


Buraya başladığınız tarihi yazarsanız sevinirim. 🖤

İyi okumalar.

~~~♧♤~~~

''Bir insan doğar, yaşar ve ölür. Her şey bu döngüde gerçekleşir.

Ben bu döngünün neresindeyim? Ruhu ölen bir insan, bu döngünün neresinde olur? Benim ruhum ölmüştü. Ruhumu, bedenimden söke söke almışlardı. Yıllardır dinmeyen kalp ağrılarım, içime attığım çığlıklarım, bağıra bağıra sustuğum acılarım... Kafamın içindeki susmak bilmeyen sesler. İçimdeki büyümemiş kız çocuğu... Lütfen susma. Sende beni öldürme...

Psikoloji der ki: acı seni güçlü yapar, korku cesur kılar, kalp kırıklığı ise deneyimli yapar. Hayatım boyunca hepsini yaşadım. Acı çektim, kalbimdeki cam parçalarıyla yaşadım. Korktum, hayatım boyunca bir kişiyi daha kaybedeceğim diye çok korktum. Kalbim kırıldı, sadece kırılmakla kalmayıp paramparça oldu. Sustuğum ne varsa benim mezarım oldu...''

Yine kulaklığım kulağımda takılı. Öylece yatağımda bacaklarımı karnıma çekmiş, kulağımdaki kulaklıkla müzik dinleyip, gecenin karanlığını izliyorum. Evet, gecenin karanlığını izliyorum. Her zamanki ben. Belki de Gece, Güneş'i göremediği için bu kadar karanlıktı... Belki Yıldızlar, başkasına aşık olduğu için bizden bu kadar uzaktaydılar.

İsmimin aksine pek aydınlık olmayan bir hayatım var. İsmim Dolunay. Ay'ın bütün ve parlak olduğu zaman. Ama benim hayatım. Pek öyle değil, değildi...

18 yaşındayım. Annem ile babam öleli on yıl oldu. Bir abim ve iki tane manevi, kan kardeşim var. Abim ile birlikte yaşıyoruz. Sizlere biraz da kardeşlerimden bahsetmek istiyorum. Bir gece ansızın hayatımıza girdiler. Ardından sonsuza kadar bizimle olacaklarına söz verdiler. Onlardan, abimden ve tek tük bir kaç arkadaşımdan başka pek kimsem yok. Pek arkadaş canlısı olmayan, acı kahve tonlarında gözleri, koyu kestane orta uzunluktaki saçlarımla normal bir kızdım. Biraz inatçı, karışık bir müzik zevki olan, genelde siyah giyinen bir yapıya sahiptim.

Kulaklığımda ki akıp giden şarkıyı daha derin bir şekilde hissettim.

Benimle gelir misin?
Would you come with me?'

Eğer tamam olup olmadığını bana haber verebilirsen.
If you can just let me know if it's okay.'

Yalnız olduğumda seni aramak için.
To call you when I'm lonely.'

LUİZAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin