O gece kızı gören deniz yavaşladı, sakinledi ve dalgalarını kaybetti kıza zarar vermişti. Ne kadar kötü olduğunu farkedince kızı sahil kenarına bırakıp ona bir hediye bahşetti...
En azından kıza zarar gelmeden durmuştu ve kız iyiydi o hediyeyle daha iyi olacaktı.
Yavaş yavaş gözlerimi açmaya çalıştığımda bu herşeyden daha zordu. Perdenin ılık havayla uçuştuğunu gördüm ilk ama çok bulanıktı herşey , ne olduğunu anlamak için biraz daha dikkatli baktım gündüzdü .
Ama birşey farklıydı burası neresiydi, dün neler olmuştu .
Hafiften hafiften hatırlamaya başladım herşeyi dün fırtına vardı, ve ben dışarı çıktım en son kulaklıklarım ardından büyük dalgalar sonrası yoktu . Peki buraya nasıl geldim diye düşünürken önce kapının aralanma sesi geldi sonra görüş hizama bir yüz girdi , tanımadığım ama bir okadar güzel bir kadının yüzü...
"Ahh demek uyandın kızım nasılsın iyimisin? "
Dedi sesi bir okadar kendi gibi güzel olan kadın sesindeki sevinç ve endişe çok net seçiliyordu. Söylediklerini sonunda kafamda toparlayıp anlamlandırdığımda cevap verme gücünü kendimde buldum.
"Şuan daha iyiyim sanırım ama kafam çok karışık pek birşey hatırlamıyorum. "
"Aslında bizde pek birşey bilmiyoruz, gece fırtına biranda dindi . Yani bizde şaşırdık aslında ama boşver şimdi bunları sonra konuşuruz sen dinlen bende evdekilere haber veriyim. "
Sadece gözlerimi tamam dercesine kapatarak karşılık verdim, çünkü uyku çok güçlüydü ve konuşmakta zorluk çekiyordum. Aynı zamanda göz kapaklarımda beni uykuya çağırıyordu, daha fazla dayanamayıp kendimi uykunun derin dünyasına bıraktım...
Ne kadar değişik değil mi, bazıları için uyku bir zevk ve bunu seviyorlar uyuyunca rahatlıyorlar dinleniyorlar mutlu oluyorlar fakat bazılarıda zevk için uyuyup seviyorlar , dinlemiyorlar ama onlar uyandıklarında mutlu olmuyorlar çünkü o zorluklarla yine başbaşalar ve bazıları da uykuda acı çekiyor , bütün gerçekler yüzüne vuruluyor, defalarca ölüyorlar o rüyalarda... Sırf bu yüzden uyumuyorlar belkide günlerce istemiyorlar daha fazla acı çekmek çünkü zaten uyanıkken de yeterince zor onlar için.
Nefes almak için uyuyor bazıları rahat bir nefes sadece, onlar bunu zevk için sevmiyorlar onlar bunu kaçış için seviyorlar herkesin bir kaçış yolu vardır bazı şeylerden uykuda onların kaçışıdır hayattan , gerçeklerden, acıdan kaçarlar saklanırlar uykuya ve bazıları içinde uyku bir aracıdır onlarla hayalleri arasında orda ulaşırlar istediklerine , hayallerine, özlediklerine ..
Ve eminim sizde bunlardan birinin içindesiniz ama merak etmeyin hepimiz öyleyiz...
Sonunda uyandığımda daha dinç ve iyi hissediyordum , hala aynı yerdeydim fakat tek fark bu sefer başımda biri bekliyordu .
Uyandığımı farkettiğinde dümdüz konuşmaya başladı , bütün duygulardan arınmış soğuk bir tonda ve bu beni ürkütmeye yetmişti.
"Sonunda uyandın sabahtan beri uyuyorsun bir ara hiç uyanmıyacaksın sandık. "
"Kaç saattir uyuyorum ki "
"Aralıksız 16 saat yani annem sabah 6 da kontrol ettiğinden beri"
"Oha nasıl yaa peki
nolduğunu anlatabilirmisin bana yani sabah buraya nasıl geldim, neler oldu ?"
"Daha yeni uyandın bunları annemlerle konuşursun . sen burda kal ben onları çağırıcağım "
Ah demekki o kadın annesiydi aslında belli oluyordu, annesine benziyordu gözleri, burnu, kaşlarının şekli bile annesi bir erkek olsaydı sanırım aynen böyle olurdu .
İnsanların konuşurken yüzlerini incelemek , neyi hangi duyguyla söylediklerini anlamaya çalışarak dinlerdim küçüklüğümden beri insanları fakat ilk defa birini incelerken sadece yüzünü inceleyebildim duygulardan uzaktı konuşurken . Ama benim adımda Kayla'ysa çözücektim en azından denicektim...
