Accepting His Rejection (COMPLETE✓)

Epilogue

His Girl

Sumandal ako sa labas ng ladies comfort room, hinihintay si Jeahya na nagpalit ng P.E. pants niya. Sinuot ko ang dalawang kamay sa loob ng bulsa ng pants ko at ginalaw galaw ang paa sa sahig.

I was busy looking at my shoes when i felt her presence. Lumingon ako sa kaliwang bahagi ko at agad na tumayo ng tuwid nang makita ko siyang palabas. Some students are looking at us when they passed by here and some are giggling while walking inside the comfort room. I've even heard someone said that we are so perfect with each other.

I smirked as I look at her. Nahihiya siyang nagbaba ng tingin at hinawakan ng mahigpit ang paper bag na dala.

"Did you heard it? Bagay daw tayo." ngumisi ako matapos na sabihin iyon. Nang mapansin ang pamumula ng mukha niya ay naging halakhak ang ngisi ko. Naglakad siya palapit sa akin at huminto sa harapan ko.

I tried to lean a bit towards her, so that our eyes could met. But she tried to step backwards that's why I just stand still and wait her to speak. I bite my lips. Bumalik sa pagkakasandal sa pader.

"I...t-thanks for saving me a while ago and for buying me t-those." nauutal niyang sinabi at mas lalong lumala ang pamumula ng mukha niya.

She was saying about me covering her back when I spot a scarlet color on her white P.E. pants and buying her napkin.  Wala naman iyong kaso sa akin lalo na't para sa kaniya iyon.

Tumusok ang dila sa loob ng aking pisngi at lumandas sa pang-ibabang labi. Hinakbang ko ang distansiyang namamagitan sa amin at kinuha ang paper bag niyang dala.

"Ako na magdadala nito."

"H-huwag na!" agad niyang inagaw iyon at itinago sa kaniyang likod. "Ako na nito, kaya ko naman." agap niya.

Ngumuso siya at lalong nag-iwas ng tingin. Nang mapansin ang mga matang nakamasid sa amin ay hinigit niya na ako paalis doon. Nauuna siyang maglakad sa akin habang ako ay parang kapatid niyang dinadala. Napailing na lamang ako at napangiti.

Hinawakan ko ang kamay niyang nakahawak sa akin at pinadausdos pababa ang aking kamay upang ipilipit sa kaniya. She stopped at her midwalk and her cute expression didn't failed to bolter on my vision. I smiled towards her and slowly, brought her hands above.

Sinundan niya ng tingin ang dalawa naming kamay na ititaas ko hanggang sa maabot nito ang labi ko. Hinalikan ko ang likod ng kaniyang kamay na mas lalong ikinagulat niya. Umawang din ang kaniyang labi at unti-unting bumalik ang pamumula ng kaniyang mukha.

Nang makabawi ay agad siyang napalinga-linga sa paligid. Nang makita ang schoolmates naming nagkalat dahil tapos na ang P.E. class ay nahihiya siyang nag-iwas ng tingin. Ngumiti lamang ako at nauna nang maglakad habang hawak-hawak ang malambot niyang kamay.

While walking on the hall way, i gradually remembered some circumstances when I was still six.

Bagong lipat kami noon sa isang subdivision. I was then trying to take a ride with my bicycle outside the house when a little girl and a boy my age in our neighborhood step outside their gate. May kasunod silang babae sa likod nila na mukhang tagabantay nila dahil sa suot nitong uniform. Nagkibit balikat na lamang ako at sinubukang patakbuhin ang sinasakyang bisekleta nang marinig ang isang matinis na boses.

I stopped again and look infront of me.

"No! Ate weya, I want to play there." bulol na ani ng batang babae. Kumunot ang noo ko. The girl seems one of the brat kind. Sa suot nitong mukhang pang-prinsesa ay siguradong lahat ng gusto ay nakukuha.

"No Jeahya, pagagalitan tayo ng mommy mo. Sabi niya 'no park at the time."

"Noooo!"

Muntikan nang umiyak ang batang babae kung hindi lang inalo ng kasama nilang batang lalaki. Napailing iling na lamang ako. Ganitong ganito rin ang pinsan ko. Tahimik akong bumaba sa bisekleta at inilipat ang direksyon nito. I'm not really familiar with the place here but I wanted to roamed around. Even with my age, hinahayaan lang ako ng parents ko dahil alam din naman nilang hindi ako lalayo. May maid din na nagbabantay sa akin na kasalukuyang tumutulong sa pag-aayos ng bahay.