Accepting His Rejection (COMPLETE✓)

Sixth Chapter

Unsure

I quickly step forward, away from Zilmer's hand on me. Hinarap ko na rin sila kahit na unti-unting nilulukob ng kahihiyan. I shouldn't have done what I did a while, I was like a sneak thief! Ipinilig ko ang ulo ko.

I smiled to both of them and step aside to face Quem and Jiro, avoiding Zilmer's eyes. A smirk plastered to their faces as they look at me with amusement.

"Hi! I was looking for you, where's Ree?" I said instead eventhough they caught me evesdropping. Ang puting stick na hawak nila ay agad na itinapon sa mga damo at tinapakan.

"Don't tell the Ms.Nevida that we smoke out." Jiro said instead. Minsan ko na rin kasi sinumbong yan dahil sa inis.

Ang tensyong nararamdaman kanina ay agad na nawala sa akin. Napalitan iyon ng tawa ko kaya naging komportable akong humarap na sa kanilang muli. Hindi pa rin naman nawala ang paniningkit ng mata nila sakin.

"By the way, what are you doing here Jea?" Quem asked me and I shrugged my shoulder. Agad pa akong naglakad papunta sa kanila nang makita ko sa peripheral vision ko ang pag-hakbang ni Zilmer palapit dito.

"Magpapahangin sana ako sa dulo nitong lugar." I softly said. "And Ree's has a girl huh?" dagdag ko, hindi na nakayanang maki-usisa sa kanila.

"Got there lady, your listening to us all this time huh?" it was Jiro with his annoying voice again. My not so good side came back with just that. I rolled my eyes towards him and crossed my arms infront of my chest.

"I didn't intend to, but I figured out. If you knew I'm here listening to you, you dare not say anything so," I shrugged my shoulder again and raised one eyebrow.

Napailing lang sila at sumandal na sa kanilang sinasandalang puno. Zilmer becomes quiet again as we spend our free time here. Bumalin din nun si Reegan dito at tutuksuin ko sana nang pinandilatan ako ng dalawa kaya napahinto ako sa gagawin lalo na nang maramdaman kong lumapit ang katawan ni Zilmer sa likod ko.

Ang plano kong pumunta sa dulo ng lugar na ito ay naantala dahil sa mga lalaking kasama ko. Dahil sa ingay din nila ay unti-unti nau-ukupado ang mga upuan na silong sa harapan ng field, daanan na may puno. Kahit mainit ang araw ay lumabas ang ibang studyante dito.

Umupo ako sa gilid ng puno at sumandal doon. Hindi naman madumi ang inuupuan ko dahil sa may bermuda grass iyon at saka may ugat din kasi ng puno kaya komportable akong hindi madudumian ang jeans ko. Naramdaman Kong may umupo sa tabi ko kaya nilingon ko kung sino. It was Zilmer.

"You've been avoiding me." natigilan ako nang magsalita siya. He didn't asked that but stated it surely. Sumandal din siya sa katawan ng puno at bahagyang ibinahagi ang paa. Ipinagpahinga ang ang dalawang kamay sa kaniyang hita.

I'm tempted to move closer to him to feel his warm but I stayed on my place and I move inches away from him. He felt it, napalingon siya sa akin kaya agad kong iniwas ang mukha ko na nakaharap sa kaniya. Hindi ko na rin nakita ang naging reaksyon niya.

"I'm not. Bakit naman kita iiwasan?" tanggi ko sa sinasabi niya at muling sumandal sa puno nang medyo magkaroon kami ng distansiya.

"Yeah, said by the one who's moving away from me." he commented huskily.

Nanindig ang balahibo ko nang marinig ang boses niyang iyon. Sabayan pa ng malamig na simoy ng hangin at madramang pagkapitas ng dahon sa sanga nito. Nagsisimulang bumilis ang hininga ko dahil sa dagundong ng dibdib ko. Napalingon pa sa amin si Jiro pero ngumisi lang nang nakita kami at ibinalik muli ang tingin sa dalawang kausap.

"I'm not avoiding you, really." I said softly and clasp my hand together. Yumuko pa ako ngunit tumingala ring muli nang may matandaan ako. Gusto ko sanang itanong ito sa kaniya kanina pa, kaso ay nawawalan lang ako ng lakas lalo na't tungkol iyon sa naririnig ko about sa kaniya at iyong babaeng na li-link sa kaniya, this past few days after he declined me.