The Beginning

Πάμε για ουζάκι;

Και που λέτε:)

Κανονικά ήθελα να ανεβάσω αύριο, αλλά η μαμά μου μου είπε πως Μεγάλη Πέμπτη δεν κάνουμε καμία δουλειά γιατί είναι η σταύρωση όπως επίσης και Μεγάλη Παρασκευή που είναι ο επιτάφιος 

Έτσι αποφάσισα να το σεβαστώ αυτό και ιδού το κεφάλαιο μία μέρα νωρίτερα 

Ελπίζω να σας αρέσει

WARNING: ΤΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΊ ΈΧΕΙ ΤΣΙΜΠΗΜΈΝΗ ΣΚΗΝΉ ΟΠΌΤΕ ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΜΕ ΔΙΚΉ ΣΑΣ ΕΥΘΎΝΗ 

Εγώ σας τα είπα και νίπτω τας χείρας μου, πολύ σχολαστικά που λέει και ο Σπύρος:)

ΙΝΤΖΟΙ ΔΕ ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΛΟΒΣ 

____________________________

ΤΙ ΣΚΑΤΆ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΚΑΝΕΊΣ ΔΕ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΏΝΕΙ ΕΔΏ ΠΈΡΑ;

Άραξε κούκλα και θα σου εξηγήσω όταν μεγαλώσεις 

Δε ξέρω τι γινόταν ακριβώς εκεί πάντως είχα ρίξει μία καλή ματιά για να σιγουρευτώ ότι δεν ήταν και η Emma μέσα σε όλους αυτούς 

Ίσως παραπάνω απ' ότι θα έπρεπε 

"Μπορείς να μου εξηγήσεις ΤΙ ΣΚΑΤΆ ΈΚΑΝΕΣ ΕΚΕΊ ΜΈΣΑ;" η βαριά φωνή του να μου φωνάζει έσβησε τον πανικό από το μυαλό μου και μόλις είχα συνειδητοποιήσει πως όχι μόνο είχα φύγει σούμπιτη από εκεί αλλά δεν ήμουν καν στον διάδρομο 

Ήμουν μέσα σε ένα από τα δωμάτιο που φαντάζομαι δεν είχα προλάβει η δόλια να μπω και να ερευνήσω για τη παλαβή την άλλη 

Ήταν ένα μεγάλο δωμάτιο με κόκκινο χρώμα στους τοίχους. Επιθετικό κατά τη γνώμη μου 

Στο κέντρο και δεξιά υπήρχε ένα μεγάλο μάλλον υπέρδιπλο κρεβάτι στρωμένο τέλεια. Δεξιά και αριστερά υπήρχαν δύο μικρά κομοδίνα σε καφέ σκούρο χρώμα όπως και το χρώμα του κρεβατιού. Το υπόλοιπο δωμάτιο ήταν σχετικά άδειο για το μέγεθος του. Μία τεράστια ντουλάπα και μία μικρή βιβλιοθήκη απέναντι από το κρεβάτι ήταν τα μόνα επιπλέον έπιπλα. Μία πόρτα ήταν δίπλα απ' τη μεγάλη ντουλάπα και φαντάστηκα πως το δωμάτιο πρέπει να είχε και μπάνιο. 

Ήταν ωραίο δωμάτιο και αναρωτιόμουν σε ποιον να ανήκει 

Μετάνιωσα πολύ γρήγορα τη σκέψη μου όταν γύρισα το κεφάλι μου και είδα ένα Ethan να έχει νευριάσει αρκετά

Τα μάτια του είχαν γουρλώσει, οι μύες των χεριών του είχα τσιτωθεί και το σαγόνι του είχε σφιχτεί τόσο πολύ που έκοβε και παριζάκι