1.Bölüm

630 26 5
                                    

Box torbasını yumruklamak iyi hissettiriyordu. Pat küt seslerini seviyordum. Küçüklüğümden beri çok severim. Box torbasını yumruklarken abimin sesini duydum.

Abim:Spor yapmak için çok erken değil mi ya?

-Alış artık buna her sabah bu soruyu duymaktan bıktım.

Abim:Bügün dersin var mı bücür?

-Box torbası mı olmak istiyorsun acaba? Seve seve isteğini yerine getiririm ve dersim yok.

Abim:Yok ya box torbası olamam ben. Dedem kahvaltıya çağır dedi.

-Duş alıp gelirim.

Abim:Her sabah kendine işkence etmeden duramıyorsun mu sen?

-Ne işkencesi ya sadece spor yapıyorum.

Abim: Her gün sabah 100 mekik 100 şınav çekmek işkence değil mi ? Saatlerce koşmandan bahsetmiyorum bile. Sonra en az yarım saat box torbasını yumrukluyorsun. Bunlar yetmezmiş gibi bir de buz gibi suda duş alıyorsun.

-Alışığım ben. Benim için sıradan şeyler bunlar.

Abim:Benden çok kasın var kızım hala niye çalıyorsun hiç anlamıyorum.

-En iyisi olmak için her zaman çalışmalısın. Kıskanma abicim. İstersen seni de çalıştırayım.

Abim:Allah korusun. Ölmek için çok gencim.

Odama çıkıp odamdaki banyoda hızlı bir duş aldım. Üzerinde kurt resmi olan tişörtümü giydim. Şağ kolunda altın renginde sol kolunda ise gümüş renginde bir şerit vardı. Bu nerdeyse tüm kıyafetlerinde vardı. Kot pantolonumu giydim. Belinde Altın renginde şerit vardı. Bileklerinde ise gümüş renginde şerit vardı

     Kollarıma siyah sargılarımı sardım. onun üstünde de şerit vardı ve Altın renginde harflerle ismim yazıyordu.Kollarımdaki yaraları görmemek için sargı sarardım.Geçmişin kapanmayan ve kötü görünen yaraları.

Simdi asıl zor kısma geldik. Upuzun sçlarım. Kalçama kadar geliyordu saçlarım. Gürdü. Ve kurutmak bir hayli zordu. Havluyla saçlarımın suyunu aldırdım. Kurutmasamda olur boşver. Aşağı indim.Kahvaltı hazırlanmıştı. Dedem her zaman oturduğu masanın başında  sandelyesine oturmuş gazetesini okuyordu. Dedemin sağ tarafına ben sol tarafına abim otururdu.

-Günaydın dedelerin bir tanesi. diyip yanağına bir öpücük kondurdum.

Dedem:Günaydın Kızım. Niye bu neşe?

-Hiç.

Abim:Amine kendini çok fazla zorluyor dede. Kendine zarar verecek. Bu kadar fazla spor yapması, hiç dinlenmemesi hiç iyi bir şey değil.

Hatırlat abi bir ara pataklayım seni.

-Kendimi zorlamıyorum. Sabah sporu yapmakta mı yasak?

Abim:100 mekik 100 şınav çekmek mi sabah sporu?

Omuz silktim.

Dedem:Haftada sadece iki gün spor yapacaksın. Anlaşıldı mı kızım.

-Tamam dede.

Dedeme hiçbir zaman hayır demezsin. O benim hayatımı kurtaran adamdı. Bana yol gösteren ,ailem olan kişiydi. Onu üzmemek için her istediğini yapardım.

Hızlıca kahvaltımı yaptım.

Dedem:Şirkette beraber gideriz. Çabuk hazırlan . Saçlarını kurmayı unutma.

İçimden kocaman ofladım.

-Unutmam dede.

        Odama gittim. Üstüme elime gelen ilk gömleği giydim.Siyah kısa kollu şık bir gömlekti. Düğmeleri gümüş rengindeydi.

Mafya'nın TorunuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin