Advice Corner

Pressure

Hi sayo (you know who you are). You requested na wag ko na i-mention ang UN mo. So I respect it.

Let's talk about your issue. It's about your parents who keeps on giving you pressure when it comes in your grades. Hindi ako inosente pagdating dyan kasi aminado akong pinagdadaanan ko yan ngayon. Ang kaibahan nga lang ay hindi sa highschool kundi sa college. Mas mahirap.

If I were you, kakalimutan ko ang pressure na yan. Bakit? Sa tingin mo ba makakatulong yan sayo? Hindi naman talaga mawawala satin yan bilang students kasi gusto ng parents natin na magkaroon tayo ng magandang future kahit na ang totoo ay mananatili lang sa papel ang mga matataas na grades natin kapag nakatapos na tayo.

Kapag grumaduate ka ng highschool na may medal bilang valedictorian/salutatorian, wala din namang kasiguraduhan ang kapalaran mo sa college. May classmate nga ako last semester na sinabing graduate siya sa ganitong school bilang Valedictorian, honestly, wala akong pakialam. Hello? Highschool yun, College ka na ngayon. Pero ito, hindi sa pagmamayabang ah. I don't usually compare myself to others pero dahil sa pagmamayabang niya, nagagawa ko yun. Nagawa kong icompare ang sarili ko sa kanya. Laging mas mataas ang scores ko sa quizzes at major exams. Take note: Wala ako sa honor roll nung grumaduate ako ng highschool. But look at her. She was recognized as a Valedictorian but what happened in college? Where it is? Wala diba?

Gusto ko lang i-point out na hindi mahalaga ang pag graduate mo with honor. Ang mahalaga, makagraduate ka. Hindi ko rin naman sinasabi na, wag mo nang pagsikapan ang pag aaral mo. You must always do your best. Aim high. Wag mo intindihin yung mga taong nagpapagulo sa isip mo. Like your parents but still you need to respect them. They just wanted what's the best for us.

Kung hanggang saan lang ang kakayanin, edi okay atleast you did your best pero kung alam mong may mas better pa dun sa ginawa mo, then strive more. Paano mo malalaman kung hindi mo susubukan? Don't stop trying. Malay mo may mangyaring unexpected at naging top 1 ka. Wala namang impossible kung alam mo sa sarili mong kaya mo at kakayanin mo. Tiwala sa sarili. Okay?

My highschool life is the best part of my life so far. It's not yet too late for you to enjoy it. You still have three or four years to spend your life in highschool. So don't waste it, you might missed a lot from that stage of your life. Swear! you MUST enjoy it. Baka pagdating ng graduation, hindi ka maiiyak dahil mamimiss mo lahat ng pinagsamahan niyo magkakaklase, kundi umiiyak ka dahil pinagsisisihan mo ang four years mong pagtambay sa highschool life.

Wag mong isipin na nag aaral ka para sa magulang mo kundi nag aaral ka para mismo sa sarili mo. Gusto mo ng mataas na grades kasi gusto mo. Mas masaya ang mag aral kaysa magtrabaho kaya enjoyin mo na lang. Masaya ding mag aral kung alam mong gusto mo yung ginagawa mo, hindi yung tipong napipilitan ka lang dahil gusto ng parents mo ganito, ganyan.

Hindi maiiwasang may maririnig kang negative comments at hindi mo aakalaing manggagaling yun sa mga magulang mo. Magandang solusyon dyan ay pasok sa isang tenga, labas sa kabila. Wag yung pasok sa isang tenga, diretso sa puso. Lalo kang panghihinaan ng loob nun. Lalo kang mawawalan ng gana. Lalo kang maddown. Don't let it happen. Okay? Just be yourself and show them what you got from your very best.

~Masyado na yata akong maraming sinabi. Sana makatulong. Godbless you.