𝐥𝐢𝐠𝐡𝐭𝐧𝐢𝐠 𝐈𝐧𝐬𝐢𝐝𝐞 𝐓𝐡𝐞 𝐆𝐫𝐚𝐲

[4]

☽︎ 𝚠𝚑𝚊𝚝 𝚑𝚊𝚙𝚙𝚎𝚗𝚎𝚍 𝚝𝚘 𝚢𝚘𝚞𝚛 𝚑𝚊𝚒𝚛 ☾︎

~ 2 μέρες αργότερα ~

Αλέξις pov

Ακούω τις καθαρίστριες να κάνουν φασαρία και απλά ουρλιάζω να φύγουν ... Εκείνες με υπακούν όπως είναι φυσικό και γυρίζω να δω την ώρα ...

8:40

Πώς????? Έχω εννιά μάθημα γαμω...

Σηκώνομαι αν και ξέρω ότι δεν πρέπει να το κάνω .... Αλλά δεν είναι πια εδώ η μάνα μου για να μου το επιβάλλει

Έτρεξα και μπήκα στον δικό μου μικρό κόσμο .... Και σε δευτερόλεπτα ήμουν έτοιμη

Αρπάζω την τσάντα μου και με αργές κινήσεις αυτή την φορά κατεβαίνω τις σκάλες

Εδώ και δύο μέρες ο Φίλιππος με τον πατέρα μου τρώνε πρωινό μαζί ...

Ποτέ σαν οικογένεια δεν τρώγαμε όλοι μαζί ... Τώρα το θυμήθηκε?

Άφησα την τσάντα μου σε μια καρέκλα και πήρα ένα ποτήρι καφέ και ένα κρουασάν και μουρμουρισα ένα καλημέρα και έκατσα δίπλα στον Φίλιππο

« καλημέρα Αλέξις » είπε ο πατέρας μου και ο Φίλιππος απλά κούνησε το κεφάλι του

Γύρισα τα μάτια μου και ξανά σηκώθηκα ήπια λίγο ακόμα από τον καφέ μου και άρπαξα την τσάντα μου

« θα αργήσω στο μάθημα τα λέμε »
Είπα αλλά η φωνή του Φιλίππου με σταμάτησε

« μπορώ να σε πάω γω » είπε και φυσικά ήθελα να με πάει οπότε συμφώνησα χαιρέτησε τον πατέρα μου και με ακολούθησε

Βγήκαμε έξω και μπήκα στο αμάξι του

Με ρώτησε πού είναι η σχολή του εξήγησα και λίγα λεπτά μετά ημασταν εκεί

Σε όλη την διαδρομή δεν μιλήσαμε
Εκείνος όμως έσπασε την σιωπή

« πως τα πας στην ζωή σου Αλέξις ? Μετά τον θάνατο της μητέρας σου ? » μου είπε χωρίς να έχει καμία οπτική με εμένα

« τέλεια ... Μπορεί να ήταν η μητέρα μου αλλά ποτέ δεν φέρθηκε σαν να ήταν ... Αλλά μου φερόταν σαν να είμαι βάρος ... » δεν περίμενε τέτοια απάντηση με κοίταξε στιγμιαία Και μετά ξανά γύρισε στον δρόμο

Από κει και πέρα δεν ξανά είπαμε τίποτα ... Κατέβηκα από το αμάξι τον ευχαρίστησα και είδα τον Στέφανο να κάθεται στο παγκάκι και να με περιμένει