Cover by xamomilaki
Ο νεαρός κατάλαβε την κατάσταση και έτεινε το χέρι του για χειραψία...
Και έκανε και εκείνη το ίδιο όμως μόλις ακούμπησε την παγωμένη σάρκα του ένιωσε τον ηλεκτρισμό να διαπερνά το κορμί της ....
Καθώς όμως ο ηλεκτρισμός είναι...
Μας κοιτάει κατενθουσιασμένη νιώθει ότι δεν είναι τέλειος περίεργη...
Θα μου πείτε ήξερε για μένα ... Δεν είναι το ίδιο ... Εγώ ποτέ δεν της τo θύμιζα και πάντα είχα τον πλήρη έλεγχο τον δυνάμεων μου σε σχέση με την Αλέξις που πάντα αντιμετωπίζε πρόβληματα
Τα μάτια της έχουν γίνει κίτρινα αλλά δεν τo έχει καταλάβει
Ξέρω ότι δεν πρέπει να της πούμε την αλήθεια αλλά τώρα με κάποιον τρόπο πρέπει να την προσγείωσουμε
« Αλέξις πρέπει να μάθεις και άλλα πράγματα » ο Φίλιππος με κοιτάει αγχωμένος
Ξέρω τι πρέπει να πω κρύβω την αλήθεια από όλους χρόνια τώρα
Έχω γίνει ειδική σε αυτό πλέον
Την πλησιάζω και έχει ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη της .... Δεν θέλω να το χαλάσω ...
« όπως ? ›› ρωτάει με περιέργεια μικρού παιδιού και εγώ κοιτάω τον Φίλιππο
Δεν περνάει απαρατήρητο από την Αλέξις που έβαλε στο μυαλό της δεν ξέρω και εγώ τι
’« τα έχετε ?» είπε σοκαρισμένη και οι τρεις σκάσαμε στα γέλια
Εκείνη μας κοιταγε χαμένη προσπαθοντας να καταλάβει τον λόγο των γελιων μας ....
« εμείς οι δύο να τα έχουμε?» λεμε και οι δύο ταυτόχρονα ....
Ειναι έτοιμη να κλάψει αλλά δεν το δείχνει
« πείτε μου τι σκατα συμβαίνει !!! »
Φώναξε και μια αστραπή ακουστικέ από τον ουρανό ....
« εγώ και ο Φίλιππος » είπα και την πλησίασα έβαλα τα χέρια μου στα δικά της και χαμογέλασα
« μην σκεφτείς ότι εσύ φταις που στο κρύψαμε .... Υπάρχει λόγος » εκείνη σκουπίζει ένα δάκρυ από το μάγουλο της
« είμαστε αδέρφια » ακούω την φωνή του Φιλίππου και τα χέρια της Αλέξις απομακρύνονται από τα δικά μου και πέφτουν απαλά στο πλάι του κορμιού της
« πως ? » λέει και μας κοιτάει
Μια εμένα μια τον Φίλιππο και σταματάει στον Άρον απευθυνόμενη σε αυτόν....
« είναι μεγάλη ιστορία και κινδυνεύεις να την μάθεις .... »
« πείτε μου φώναξε » και ο Φίλιππος πήγε κοντά της
Την πήρε στην αγκαλιά του και της χάιδεψε το κεφάλι της
« Αλέξις μου ηρέμησε θα μάθεις την αλήθεια αλλά όχι σήμερα »
Αλέξις pov
Νιώθω την ζεστασιά του να κατακλύζει όλο μου το σώμα ....
Ακόμα και που τώρα έμαθα την αλήθεια για αυτούς τους δύο ....
Ακόμα και που ξέρω ότι μου είπαν ψέματα ....
Εγώ τον θέλω .... Όπως κάθε άλλη φορά ....
Νόμιζα ότι ήταν σκέτη έλξη όμως όχι ... Είναι συναίσθημα .... Δυνατό συναίσθημα ....
Και τότε μου ήρθε ....
« θεέ μου » φώναξα και έσπρωξα τον Φίλιππο ....
« τι ? » ρωτάνε και οι δύο τους .... Ο άρον κάθεται αμέτοχος και μας παρακολουθεί ....
« από κάποιο κινδυνεύω .... Η μάνα μου .... Η Λόλα μου είχε πει στο τελευταίο της τηλεφώνημα ... " Μην του δείξεις ποτέ ποια πραγματικά είσαι " ποιον λέει ...???»
Φώναξα όμως πριν προλάβει κάποιος να αντιδράσει ο μανθος μπήκε μέσα στο δωμάτιο μου
Αλαφιασμενος ....
« αυτός έρχεται εδώ πρέπει να την πάρετε μακριά .... » είπε και όλη τους μεινανε με μια έκφραση σοκ στα πρόσωπα τους....
Τι συμβαίνει ? Από ποιον πρέπει να κρυφτώ ....
« ποιος έρχεται ? » ρωτάει ο Φίλιππος μπερδεμένος όμως φαίνεται σαν να ξέρει για ποιον λέει όμως δεν περίμενε να το ακούσει από τον πάτερα μου
« άσε τις μαλακίες τώρα Φίλιππε ξέρω τα πάντα .... Τώρα πρέπει να κρύψετε την Άλεξ .... Πείτε της τα όλα διαταγές της Λόλα .... » εκείνος είπε γρήγορα και έφυγε από το δωμάτιο μου
« πάμε να φύγουμε από εδώ είναι ώρα να μάθεις τα πάντα ... Χωρίς εσένα δεν θα τα καταφέρουμε να τον νικήσουμε » ο Φίλιππος με τραβάει από το χέρι και μου πετάει μια τσάντα για να βάλω τα πράγματα μου
« πήγαινε φέρε το αμάξι » λέει στον Άρον και εκείνος εξαφανίζεται ...
22/7/20
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
