Fan Girl

Chapter 29

" John! " masiglang bati ng sexy pagkatao ko. At dahil sa sobrang bilis ng pagka takbo ko natisod ako at sakto namang humarap Si John kaya... " oh no! "

" Monica! "

" ouch! Sorry! "

" ayos Ka Lang ba? "

Kumurap ako. Bat parang nasa langit ang mga eyes kong magaganda? Nakakahiya ng sobrang kagwapuhan Eh. Tapos sobrang lapit pa. Naamoy ko pa siya. At higit sa Lahat... Nararamdaman ko ang mainit niyang katawan. Ibig sabihin...

Nanlaki ang mata ko. OMG! Literal akong nasunggaban Si John!

" sorry sorry! " dali dali kong sabi at agad naman akong tumayo mula sa pagkaka...err patong ko sa kanya. Inabot ko ang kamay ko para tulungan ko siyang nakatayo at inabot naman niya yun.

" salamat "

" sorry talaga malay ko bang may bato jan. I mean ang. Tanga kasi ng bato eh! " sabi ko Habang I tinuturo ang batong sanhi ng pagkakasubsob ko este pagkatalisod ko.

" ayos Lang Pero. Monica? "

" Ano? "

" hindi mo ba talaga kayang mag ingat? At bakit Ka ba kasi nagmamadali? "

" Wala Lang! Excited akong makita Ka eh! "

Kumurap siya. " bakit? "

" Eh Kailangan pa ba ng dahilan para doon? " reklamo ko.

Tumango siya " Oo "

" Wala Lang! Trip ko Lang ! " syempre mahal kita Eh.

Kumurap ako. Wait. What did I just think?

Umiling siya. " hindi ko talaga alam kung nasisiraan Ka na ba ng ulo o ganyan Ka na talaga "

" oy--- "

" Pero sa tingin ko Ay ganyan Ka Lang talaga "

" of course! Teka John. May Iba sayo " sabi ko

Umikot ako para tignan ang three hundred and sixty degrees. Niyang view. Nakita ko naman na siyang hindi naka ayos na pang celebrity. Yung normal cloths Lang? Pero bakit parang Iba ngayon? Parang pakiramdam ko Eh nasa iisang pahina kami. Parang nasa iisang Lupa at humihinga ng parehong hangin. O baka kaartehan ko Lang ito kasi matagal naman na Kaming nakakasama. Pero Iba talaga Eh sigurado ito ang epekto ng paglisan niya sa mundo ng entablado at harapan ng camera

" Anong meron? " tanong niya.

" Wala naman. Medyo nanibago Lang ako sa itsura mo. "

" bakit Ayaw mo ba sa itsura ko? "

" naman! Hindi sa ganon! Naninibago nga Lang. You look..... Well. Like an ordinary guy. "

" ordinary guy? " kumunot ang noo niya. Bigla siyang Nagbuntong hininga. "I'm an ordinary guy Monica Marie Castillo. Nothing is special about me. I'm just your ordinary Guy. " mahinang sabi niya.

Ngumiti ako at hindi ko alam kung bakit Lumapit ako sa kanya at tinignan siya sa mata " maybe John Jan Ramos. Maybe you're just ordinary guy but you are the special one for me. "

Kumurap siya " Anong sabi mo? "

Bigla akong napakurap. Oh no! Ano na naman ba ang nasabi ko? " Ano.. Wala. I mean.. "

Biglang may maingay na tumunog galing sa kung saan. Lumingon ako at maglalakad na dapat ako papunta doon Pero bigla akong hinigit ni John pa pabalik.

" hindi Ka aalis dito Monica Hanggat hindi mo nililinaw kung Anong ibig mong sabihin. "

" Pero John! May .... May sunog yata! " natatarantang Sabi ko.