TESADÜF

Bu İki Oldu

Matteo

Ve bir çocuk Luna'nın kolunu tutmuş çekiştiriyordu. Onu siyah bir arabaya bindirmeye çalışıyordu. Luna direnmeye çalışıyordu ama gücü yetmiyordu. Bende hemen koştum çocuğun üstüne atladım sağ tarafına yumruğu geçirdim bayılmıştı. Luna çok korkmuştu ve ağlıyordu yanına gittim bir şeyi yoktu.

M: Luna iyi misin?

L: İyiyim Matt-

Bayılmıştı. Çok korkmuş olmalıydı. Etrafa baktım evlerinin kapısı açıktı anahtar üzerindeydi galiba tam içeri girecekken olmuştu olay hemen kucağıma alıp eve girdim. Çocuk hala baygındı. Luna'nın odasını bilmiyordum kapılara bakarken bir kapının üstünde pembe fosforlu bir renkte ''Mayınlı Bölge'' yazıyordu kesinlikle Luna'nın odası olmalıydı.

Kapıyı açıp Luna'yı yatırdım ve bir bardak su getirdim Luna hala baygındı. Koltukta oturmuş ayılmasını bekliyordum sonra gözüm masanın üzerindeki sarı ve pembe renkteki deftere takıldı hemen oraya yöneldim. Defteri elime aldım ve ilk sayfasında ''Arjantin Anıları'' yazıyordu sonraki sayfalara baktım daha yeni başlamıştı ve bugünün tarihi vardı birde not yazmış ''Hayatımın En Kötü Günü'' diye şöyle yazıyordu;

Sevgili Günlük;

''Bugün okulun ilk günü sakindim çünkü güzel geçeceğinden emindim en azından dün gibi olmasın da. Dün bir çocuk ile tanıştım adı Matteo idi. Doğru söylemek gerekirse baya yakışıklı ama bu onun tek iyi özelliği çocuk bir kere kibirli, burnu havada, ukala ve en önemli yanı tam bir öküz. Okula geldim ve ilk arkadaşımı edindim ismi Nina tatlı, iyi bir kız çok iyi arkadaş olacaktık. Sınıfa geçtim ilk dersim çok güzeldi taki teneffüse kadar o çocuk Matteo aynı sınıftaydık bu bir kâbus olmalı neyse hoşça kal galiba bu defter onun bana yaşattığı kâbuslarla dolacak...''

Bana diyene bak kendi az değil bir kere sakar... Luna uyanıyordu sustum hemen yanına gittim.

M:Luna iyi misin?

L: İyiyim. Senin burada ne işin var?

M.*Olanları Anlatır*

L:Bu iki oldu.

M: Ne iki oldu?

L: Hayatımı kurtarışın iki kere kurtardın hayatımı sağ ol.

M:Rica ederim de o çocuk kimdi niye seni kaçırmaya kalkıştı?

L: *Yutkundu* O çocuk, Benicio Meksika'da ilkokuldan beri aynı okuldaydık nasıl oluyor bilmiyorum ama her sene aynı benim olduğum sınıfta oluyordu. Bana âşık ama ben onu sevmiyorum ve bunu ilk yapışı değil kaç kere çıkma teklifi etti bilmiyorum hatta intihar etmeye kalktı ve şimdi burada kurtulamadım ondan.

M: Anladım. Demek o kadar çok seviyordu seni.

L: Ama ben onu sevmiyorum ve ona zerre kadar umut vermedim şimdi burada da rahat edemeyeceğim başıma bir şey gelmesinden korkuyorum.*ağlamaya başlar*

M: Ağlama tamam.*sarılır*

M: *ayrılır* Polise şikâyet etmedin mi hiç?

L: Hemde kaç kere ama her defasında bir yolunu buldu çıktı.*ağlaması şiddetlenir*

M: *sarılır* Hiş tamam sakim ol sana bir şey yapamaz merak etme şimdi dinlen ben gidiyorum. Sende dikkatli ol ve bugün evden çıkma o bugün buralarda gezer yarın da beraber okula gideriz.

L: Çok teşekkür ederim Matteo sana borçluyum.

M: Ben gidiyorum.

L: Hadi gel ben seni geçireyim

Kapıya kadar eşlik etti sonra ben eve doğru gitmeye başladım ve önüme o çocuk çıktı.

B: Sen kim oluyorsun da sevdiğim kızı benden alıyorsun!

M: Bir kız seni sevmiyor iki kızı rahat bırak.

Tam yumruk atacaktı ki siren sesi duyuldu hemen kaçmaya başladı bende etrafa bakıyordum sonra camda Luna'yı gördüm bizi görmüş telefondan siren sesi açmıştı.

M: Gerek yoktu halederdim ben zahmet etmeseydin.

L: Ukalasın Matteo, kabahat bende sana neden yardım ediyorsam bir dahakine karışmayacağım kırın bir yerlerinizi.

Sinirli bir şekilde içeri girip camı kapattı.

LUNA

İyilik de yaramıyor ukala ne yapacaksın pis öküz.Yatağa geçip yatacaktım ki günlüğümün açık olduğunu gördüm ama ben kapattığıma emindim. Tabi ya kesin Matteo karıştırdı uyandığımda o tarafta bir şeylerkarıştırıyordu zaten. İyi ki öbür günlüğümü görmemişti fazla bir şey yazmamıştım. Günlüğü kaldırdım ve Nina'yı aradım konuştuk biraz dertleşmeye ihtiyacım vardı.