TESADÜF

İlk Karşılaşma

(Herkese merhaba bu benim wattpad'de ilk kitabım umarım hoşunuza gider.)

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Hiç bir şey hatırlamıyordum ardından etrafı aramaya başlamıştım ve koltukta oturan bir çocuk gördüm. Muhtemelen benim yaşlarımdaydı ve uyuyordu. O an her şeyi hatırladım.

Buraya yeni taşınmıştık bende patenlerimi alıp dolaşmaya çıkmıştım önüme bakmadan hızlıca paten sürüyordum ve o an kafamı çevirdiğimde bir araba geliyordu ve sonra biri ''Dur!'' diye bağırmıştı gerisi yoktu ve şimdi hastanedeydim. Galiba bu çocuk kurtarmıştı beni. Telefonumu alıp saate baktığımda annem den bir sürü arama vardı hemen geri döndüm ve annem nerede olduğumu sorunca bir parkta oturduğumu telefonumu çantamda olduğunu ve paten sürerken telefonun çaldığını duymadığı söyledim bunu söylemekten başka çarem yoktu. Annem ne kadar sorumsuz olduğumu ve bir daha tekrarlanmamasını istediğini söyledi ve ardından hemen eve gelmemi de ekledi.

Biraz bekledim ve bir hemşire geldi ona sessiz olması için parmağımı dudağıma götürdüm ve ardından uyuyan çocuğu işaret ettim. Hemşire bana beni onun hastaneye getirdiğini ve o bir an olsun başımdan ayrılmadığını söyledi ve artık gidebileceğimi söyledi ardından odadan çıktı.

LUNA

Bende kalktım ve hazırlanmaya başladım ama bir sorun vardı çantam o çocuğun yanındaydı ve o hala uyuyordu çok tatlıydı ne diyorum ben kendine gel Luna. Parmak uçlarıma basarak ona doğru yaklaştım ve çantamı almak için eğildim  çantamı aldım sonra sessizce kapıya doğru yürüdüm kapıyı açtım ve bir el kapıyı kapattı önümü döndüm o çocukla göz göze geldik aramızda çok az mesafe vardı. Gözleri kahverengiydi çok güzel bakıyordu. Neden bilmiyorum ama kalbim çok hızlı atıyordu durduramıyordum. 1 veya 2 dakika öyle kaldık ve sessizliği ben bozdum ''Ne zaman çekilmeyi düşünüyorsun?'' dedim o da ''Pardon, özür dilerim öyle kaçarak gidiyordun bende hayatını kurtaran kişiye teşekkür etmeden gitmeni istemedim.'' en son söylediğini kibirli bir ses tonuyla ve sırıtarak söylüyordu bende hemen elimi uzattım ''Ben Luna tanıştığıma memnun oldum ve hayatımı kurtardığın için teşekkür ederim ÇİLEK ÇOCUK'' dedim o da elimi sıkarak ''Bende tanıştığıma memnun oldum bu arada ben Matteo, o dediğin hoşuma gitti Çilek Çocuk.'' sonra elimi çektim ve acelem olduğumu söyleyip çıktım. Arkamdan seslendi ama duymazlıktan geldim ve bir elin omzuma değdiğini hissettim arkamı döndüm Matteo'ydu ve elinde kolyem vardı. Galiba çıkarken düşürmüştüm. Arkama geçti ardından ''saçlarını kaldırır mısın?'' dedi ve hemen dediğini yaptım kolyemi taktıktan sonra el salladı ve bende ona el salladım ayrılıp kendi yollarımıza doğru gittik. Birkaç adım attım ve arkamı döndüm göz göze geldik yüzüm kızardı ve hemen önüme dönüp yola devam ettim.

MATTEO

Son anda kurtarmıştım onu ama başı kanıyordu hemen hastaneye götürdüm. Beni içeriye almadılar neden bilmiyorum ama ona bir şey olacak diye korkuyordum. Doktor Bey çıktı ve durumunun iyi olduğunu söyledi ve ardından şunları söyledi ''Kafasındaki yara fazla derin değildi hemen müdahale ettik şu an uyuyor.'' Demesiyle teşekkür edip hemen onun yanına girdim. Bana ne oluyordu hiç tanımadığım biri için niye bu kadar endişeleniyordum. İçeri girdim ve koltuğa oturup uyanmasını bekledim. İçim geçmiş olmalı ki uyandığımda gidiyordu hemen kalkıp kapıyı kapattım. Önüne döndüğünde göz göze geldik. 1 veya 2 dakika öyle kaldık ki ben bunun farkında bile değildim. Yeşil gözlerinin içinde kaybolmuştum ki sessizliği o bozdu ''Ne zaman çekilmeyi düşünüyorsun?'' dedi utandım ve hemen çekildim ve özür diledim o da elini uzattı '' Ben Luna tanıştığıma memnun oldum ve hayatımı kurtardığın için teşekkürler ÇİLEK ÇOCUK.'' dedi hoşuma gitmişti ÇİLEK ÇOCUK havalıydı. Ben de kendimi tanıttım ve hemen elini çekti acelesi olduğunu söyleyip gitti. Giderken kolyesi düştü elime aldım ay şeklindeydi vermek için peşinden gittim ama çok hızlıydı seslendim fakat duymadı. Biraz daha hızlı koştum ve yetiştim omzuna dokundum döndü ve onun arkasına geçtim ''saçlarını kaldırır mısın?'' dedim bir an duraksadı ama sonra kaldırdı kolyeyi taktım ve el salladım o da bana el salladı ve ayrılıp kendi yollarımıza doğru gittik. Birkaç adım attıktan sonra istemsizce arkamı döndüm ve göz göze geldik utandı ve hemen önüne dönüp gitti. Bu kızda ne vardı? Onun yanında bir tuhaftım.

ERTESİ GÜN

Bugün okulun ilk günüydü ve ben yeni bir okula gidiyordum en nefret ettiğim şeydi okul değiştirmek. 2 ay sonra 18 yaşıma girecektim. Okula vardım kapıdan içeri girdim hangi sınıfa gideceğimi bilmiyordum ve müdürün odasına girdim orada başka bir kız daha vardı. O da benimle aynı sınıftaydı ve galiba o da bu okula yeni gelmişti. Beraber konuşarak sınıfa çıktık adı Nina'ydı ve konuşmayı pek sevmiyordu sınıfa girerken öğretmen de yeni giriyordu ve bizi görünce ''Siz yeni öğrenciler olmalısınız'' dedi bizde evet anlamında başımızı salladık. Öğretmen ile sınıfa girdik. Öğretmen ''Evet çocuklar, bugün size tanıştırmak istediğim 2 tane arkadaşımız var bu Luna ve bu da Nina evet kızlar şu sıra boş oraya geçin '' dedi ve bizde oturduk. Her şey normaldi yeni okulumu ve sınıfımı şimdiden sevmeye başlamıştım. Sonra biri sırtıma kalemle dokunuyordu. 1 kere dokundu bir şey demedim 2. kere dokundu yine bir şey demedim ve 3. defa dokunduğunda sinirli bir şekilde arkamı döndüm ve gördüklerime inanamadım.