Revenge or love? (1D Fanfic)

Chapter 5

Aye people. Hier is ie, Chapter 5! Ik moet toe geven Zayn's p.o.v is weer niet heel erg lang, ach ja. I hope you like it :D Weer 50 reads voor chapter 6?

Vanuit Sarah's ogen:

We stappen de lift uit, Lisanne en Miranda zijn nog steeds bezig met hun gesprek, ik voel me op dit moment eigenlijk wel een beetje buitengesloten. Maar ik weet dat ze het niet zo bedoelen. Ik kijk rond, er staat een groepje boys bij de receptie. Die zijn ook niet bepaald lelijk. We gaan met z'n drieën zitten op de stoelen. Eén van de jongens draait zich om. Hij kijkt recht in mijn ogen. Hij kijkt me aan met een koele blik. Zonder emotie. Ik kijk terug met een glimlach, ik had verwacht dat hij wel terug zou glimlachen maar hij blijft me aankijken met die stalen blik. Maar op een of andere manier verwarmt het mij toch van binnen. Ik verbreek ons oogcontact en kijk naar zijn vrienden. Eén jongen praat met de man van de receptie en de andere drie praten en lachen met elkaar. Ik kijk terug naar die ene jongen. Met zijn handen in zijn broekzakken staat hij daar. Hij heeft een bruine broek met een baseballjack erboven. Mijn ogen glijden omhoog en weer kijk ik recht in zijn ogen. Ogen zonder gevoelens, maar toch lijkt het alsof er iets heel groots achter schuilt. Een heel verhaal wat hij heeft meegemaakt. Het hoeft natuurlijk niet zo te zijn maar zo lijkt het wel. We blijven elkaar in de ogen kijken. Wat ben ik ooit aan het doen? Wat zijn wij aan het doen? Ben ik aan het flirten? Nee, ik flirt niet zo maar met een random leuke jongen. Maar hij heeft iets bijzonders in zijn ogen. Iets dieps, iets wat mij aanspreekt, iets waardoor ik wíl blijven kijken. Zo raar is dit. Ons oogcontact wordt weer verbroken, maar deze keer door hem. Nou, eigenlijk door zijn vriend die hem aantikt en wat zegt. Zijn vrienden lopen weg en hij loopt achter hun aan. Hij draait zich om, werpt me nog snel een laatste blik toe en loopt dan verder. 'He, we kunnen naar de receptie.' zegt Miranda en ze staat op. Ik sta ook op en loop achter haar aan. Lisanne komt naast me lopen. 'Wat was dat met die jongen?' 'Wat?' 'Wat denk je? Dat we niet zagen dat jij met die boy zat te flirten?' zegt ze met een grote glimlach. 'Dat, dat was niets.' zeg ik. Hoe zou ik nou moeten uitleggen wat dat was als ik het zelf niet eens weet. 

We staan voor een groot gebouw. Je hoort de muziek buiten al dreunen. Met grote neon lichten staat de naam 'Starlight' gespeld. Een kleine glimlach verschijnt op mijn mond. Ik heb er zin in, ik ben al lang niet meer bij zo'n grote disco geweest. We lopen naar de ingang. Er staat een grote gespierde man. We geven hem geld voor de entree en gaan dan naar binnen. Felle flitsende lichten verblinden mij. Ik knipper even zodat ik er sneller aan kan wennen. 'Zullen we eerst wat drinken halen?' vraagt Miranda. Ik knik en loop achter haar aan. Miranda en ik bestellen een cola. 'Doe mij maar een breezer' ik kijk Lisanne raar aan. Begint ze nu al met alcohol? Ach ja, moet ze zelf maar weten. De barman geeft ons het drinken. 'Dankje' ik draai me om en neem een slok van mijn cola. Ik kijk rond door de zaal. Omdat de bar op een soort van balkon staat kun je alles goed zien. Mijn ogen vallen op een meisje met een groepje jongens om haar heen. Ze heeft een net iets te kort jurkje aan, dat zie je zelfs van boven. Ze danst met mooie bewegingen en de jongens proberen al haar aandacht te trekken. Het lijkt net of de aandacht van de jongens haar niks boeit maar volgens mij vindt ze het helemaal geweldig. 'He, zijn dat niet die boys uit het hotel?' Miranda tikt me aan en wijst daarna naar een groepje mensen. Mijn hart gaat sneller kloppen wanneer ik die jongen zie. Waarom gebeurt dat? Ik ken hem niet eens. 'Kom dan gaan we naar ze toe.' zegt Lisanne met een gestoorde glimlach. Zou één breezer zo veel effect hebben op haar?? Ze staat op en trekt ons mee. 'Hey' zegt ze tegen het groepje. 'Hoi' zegt een jongen met krullen. 'Jullie zitten toch in hetzelfde hotel als ons?' vraagt Miranda. 'Ja klopt. We zagen jullie vandaag nog in de lobby.' zegt een andere jongen. Ik voel dat de jongen met het baseballvest mij aankijkt. Ik wil het niet maar mijn ogen worden als een magneet aangetrokken naar hem. Wéér kijken we elkaar recht in de ogen aan en wéér krijg ik dat warme gevoel van binnen. Hij kijkt me deze keer niet aan met die emotieloze blik, er zit nu duidelijk gevoel in zijn ogen. Maar wat het precies is kan ik niet ontraadselen. Hij loopt naar me toe terwijl hij mijn blik vasthoudt. 'Hey, ik ben Zayn' zegt hij. Zijn mondhoeken krullen langzaam een beetje omhoog. Alsof hij zijn stoere gezicht wil vasthouden maar het niet lukt. 'Sarah' zeg ik terug. Hij antwoord niet en blijft me aanstaren, dit is echt ongemakkelijk. 'Dat is Lisanne en dit is Miranda' zeg ik om de stilte te verbreken. Dan loopt hij naar de jongen met krullen. 'Dit is Harry' hij schudt zijn krullen goed en zwaait dan even. Zijn krullen vallen precies goed langs zijn gezicht. Lisanne gaat weer verder met hun gesprek. Een serieus gesprek is het volgens mij niet want ze lopen de hele tijd te lachen. 'Dit is Liam' hij loopt naar me toe en geeft me een hand. Een hand? haha oudbollig. 'Hey' zegt hij en ik zeg hoi terug. 'Dit is Louis' 'Yo' zegt hij met een glimlach die breed op zijn gezicht zit. Nadat ik zijn yo heb beantwoord met een hoi gaat hij weer verder met zijn mobiel. 'Normaal is hij de gekste van ons maar hij is aan het chatten met zijn vriendin weet je. Dit is Niall' Zayn loopt naar een jongen met blond haar en slaat zijn arm om hem heen. 'Hey Niall' 'Hey' antwoord hij. 'Hoe heten je vriendinnen?' 'Dat is Lisanne en dit is Miranda.' Ik trek aan Miranda's arm en laat los wanneer ze naast me staat. 'Hey, ik ben Miranda.' 'Ik ben Niall' Ik kan het niet goed zien door die felle flitsende lichten maar volgens mij kleuren zijn wangen rood.

Vanuit Zayn's ogen:

Ik heb Sarah net aan de boys voorgesteld. Ik kan er niks aan doen maar ik kijk weer recht in haar ogen. Ik doe het echt al de hele tijd, ze zal me nu wel een of andere debiel vinden. Maar ze heeft gewoon zulke mooie ogen. En ze lacht precies hetzelfde als Perrie. Volgens mij voelt ze zich heel ongemakkelijk als ik haar zo aanstaar. 'Wil je dansen?' ze knikt. We lopen naar de neonverlichte vloer. Echt goed kan ik niet dansen dus ik stap een beetje heen en weer. Volgens mij zie ik er echt uit als mongool als ik zo dans. In tegenstelling tot mij laat Sarah zich gewoon gaan. Ze danst met mooie soepele bewegingen. Zou ze op dansen zitten? Ik probeer me te vervoegen in haar dans. Als we eenmaal samen in ritme zijn doe ik mijn armen om haar heen en kijk haar in de ogen. Ik doe het weer, ik weet het. Ik kan de verleiding gewoon niet weerstaan, haar ogen zijn zo mooi. Ze geeft me haar mooiste glimlach. Damn, haar glimlach lijkt zo erg op Perrie's glimlach. Haar gezicht komt dichterbij en ze sluit haar ogen. Wow, wacht. Wil ze me nu zoenen? Ik ken haar amper. Ik moet dit niet doen, ik hou nog van Perrie. Maar mijn hart wil dit heel graag, waarom? Weet ik niet. Maar je moet toch altijd naar je hart luisteren? Dus.. Onze gezichten komen langzaam dichterbij elkaar. 'ZAAAAAYYN!! ZAAYN!!! WEGWEZEN, NU!!' Schreeuwt Liam. Hij rent langs me heen en trekt me mee aan mijn arm. Ik pak Sarah vast en trek haar ook mee. Wat er is weet ik niet maar als ik Liam zo hoor denk ik dat het erg is. Op dat moment hoor ik het geluid van een pistool en dan begint iedereen te gillen. Mijn hart klopt zo hard dat ik het gevoel heb dat hij elk moment door mijn borstkas kan breken. We rennen tussen de menigte door en gaan de wc binnen. 'We moeten een uitweg vinden.' zegt Liam buitenadem. 'Daar! Dat raam!' Sarah's stem klinkt trillerig. Ze is echt bang dat hoor je. We renen naar het raampje en ik til Sarah op. Ze klimt door het raampje. Nadat ik en Liam ook door het raampje zijn geklommen wil ik wegrennen maar Liam pakt me vast. Wat doet hij nou?! We moeten wegwezen. 'Bijna...' er komt een hoofd door het raampje. Louis? Was hij ook nog achter ons? Hij klimt er door heen en springt op de grond. 'Kom snel!' zeg ik. 'Jij let ook niet echt op he?' Niall komt het raampje uit kruipen. 'Kan ik?' klinkt er vanuit de wc? Een meisje klimt door het raampje. 'Help ik zit vast!' 'Ik help je!' Sarah loopt naar haar toe en trekt aan haar armen. 'AU!' 'Oke ik tel af en dan trek ik. 3,2,1...' ze begint te trekken en dan komt ze los. Ze valt met een plof op de grond. 'Oke nu mag je rennen!' zegt Liam. We zetten het op een rennen. Na een tijdje komen we stil in een park. 'Dat was echt eng!' zegt Sarah. Ik sla mijn arm om haar heen, alsof ik haar al jaren ken. 'Liam, hoe wist je dat we weg moesten?' 'Ik stond bij de ingang met Niall, Miranda en Louis. Ik zag die mannen binnen komen. Toen ik zag dat een van hen een pistool in zijn achterzak had wist ik meteen dat het goed fout zat.' Ik kijk rond. We staan met z'n zessen in een kringetje. 'Wacht, waar is Harry?'

oooeeeh spannend einde. Nee? Niet? oowh jammer. Nee haha grapje. Leuk hoofdstuk? vote/comment/fan? Maar 50 reads voor chapter 6 dus. Xx