Revenge or love? (1D Fanfic)

Chapter 8

Hee heeeeee mensen, kheb nog steeds geen naam voor jullie kunnen bedenken haha. Ik blijf jullie wel gewoon mensen noemen ;p Ooh ooh of Unicorns haha mee dat ga ik niet doen, Marjamme heeft het bedacht. Niet leuk als ik dat dan ga doen. Ik weet het, het duurde weer veel te lang met uploaden :( SORRAAYYYY maar in de kerstvakantie ging ik logeren enzo en toen ik weer naar school ging kreeg ik een hele berg huiswerk en toetsen pfffff en kben ook nog wezen skiën :D Tis niet te geloven maar het was mijn eerste keer skiën en ik ben echt overal bang voor maar kben gewoon van de grote berg afgeweest zonder te flikkeren!! WOEHOE ;D Misschien weet je ook al dat ik ben begonnen aan een nieuw boek, Let's Play A Game. Hopelijk vind je het eerste hoofdstukje beetje leuk :) Oh en ik heb op Revenge or Love al over de 1000 reads!!! Thank you!! Ik denk dat ik kleinere hoofdstukken ga schrijven zodat ik vaker kan uploaden. 

Vanuit Zayn's ogen:

Langzaam open ik mijn ogen. Het felle licht verblind mij, maar na een paar keer knipperen raak ik er aan gewend. Ik kijk om me heen, ik ben in mijn hotelkamer. Als ik door de deuropening heen kijk zie ik Louis en Sarah praten met elkaar. Ik probeer wat mee te krijgen van het gesprek. 'Ja echt niet te geloven he?! Ze wouden hem niet eens naar het ziekenhuis brengen. In Engeland zouden ze hem meteen naar de intensive care afdeling brengen!' Louis knikt instemmend. Wanneer Sarah mijn kamer inkijkt kruisen onze blikken. Ze slaat haar handen voor haar mond en rent naar me toe. 'Zayn! Je bent weer wakker!' Ze geeft me een dikke knuffel, het voelt alsof we elkaar al jaren kennen en dik bevriend zijn terwijl we elkaar pas 2 dagen kennen. 'Heb je nog last ergens van? Hij raakte je echt hard.' Om te kijken of ik nog ergens last van heb sta ik op en begin te lopen. Ik schud mijn hoofd, 'Gelukkig.. Hoe lang ben je eigenlijk al wakker? Hoorde je Louis en mij nog praten?' 'Ik heb jou een Louis alleen horen praten over dat het ziekenhuis in engeland beter is, meer heb ik niet opgevangen.' 

Vanuit Sarah's ogen:

Een klein zuchtje van opluchting ontsnapt uit mijn mond. Gelukkig heeft hij niet gehoord wat ik heb gezegd tegen Louis. Hopelijk gaat hij ook niet alles lopen doorvertellen aan Zayn. 'Denk je dat we naar de politie moeten?' vraagt Louis aarzelend. 'Ik bedoel, hij is opzoek naar Lisanne, hij heeft een wapen op zak en hij heeft Zayn geslagen.' 'Ik weet niet hoor, misschien moeten we afwachten.'   antwoord ik. 'hmm okay, nou ik ga naar Liam. Doei!' maar voordat ik heb kunen antwoorden is hij de kamer al uit. 'Weetje, de avond begon gister goed.. Misschien moeten we die afmaken.' zegt Zayn terwijl hij voor me komt staan met een schuine lach. 'Heb je vanavond al wat te doen?' zegt hij terwijl hij dichter bij komt. Zachtjes schudt ik nee, nog steeds met mijn hoofd bij Lisanne. 'Dan kom ik je vanavond ophalen.' Hij geeft me een kus op de wang en loopt dan weg. Toch weet ik het allemaal niet, wat wilt die gast van Lisanne? Is hij gevaarlijk? Moeten we ons zorgen maken? allemaal vragen die door mijn hoofd zweven maar waar ik geen antwoordt op kan geven. 

Vanuit Louis' ogen:

Moet ik het aan Zayn vertellen? Die vraag blijft zich maar herhalen nadat Sarah aan mij vertelde dat ze hem leuk vindt. Ik snap eigenlijk niet waarom ze het vertelde aan mij, waarom niet aan haar eigen vriendinnen? Ik weet het allemaal niet hoor, ik vraag het wel aan Liam. Die weet altijd wel een oplossing, toch? Tot nu toe vind ik de vakantie eigenlijk helemaal niet zo leuk. Het was wel gezellig op het strand enzo maar ik mis Eleanour toch wel heel erg. En dat gedoe met die Lisanne maakt het allemaal ook niet leuker. Wanneer ik Liam's kamer binnenloop zie ik Liam op zijn bed zitten met.. 

***********************

IK KAN NIET GELOVEN DAT IK JULLIE ZO LANG HEB LATEN WACHTEN VOOR DIT VRESELIJKE STUKJE!!!!!!!!!!!!!!!! SORRAAAAAY!!!!!!