deel 8

45 2 1
                                    

ik doe mijn laptop uit. ik weet niet of ik nou boos of verdrietig ben. ik loop, eerder ren, de trap af. mama en papa zitten op de bank en kijken tv. alsof alles weer goed is. "Hey, gaby, kom je ook gezellig meekijken?" vraagt papa en glimlacht. dit alles maakt me ziek, en zo oh zo boos. ik ben zo boos dat ik niet weet hoe ik het moet uiten. ik zie een glas wijn op de tafel staan. in paniek loop ik ernaar toe en pak het op. "Liefje, niet drinken," zegt mama. ik gooi het glas keihard op de grond kapot. scherven en wijn liggen op de grond. mama geeft een gil. "Gaby wat heeft dit te betekenen? ben jij wel helemaal goed?" schreeuwt papa boos. "Ik? jij! wat denken jullie nou wel?!" mijn stem slaat over van emotie. "Wat?" vraagt mama bang. "Doe niet zo schijnheilig! HIJ IS WEG DOOR JULLIE!" er komen tranen uit mijn ogen. mama kijkt papa aan en ze kijken betrapt naar elkaar. "Gaby, doe nou even rustig," zegt mijn  vader. "Hou je mond! hoe durf je dat te zeggen?! jullie hebben mijn broer weggestuurd. jullie hebben hem het huis uitgezet! alleen omdat hij homo is!" ik snik nu hoorbaar en de tranen blijven stromen. papa loopt op me af alsof hij me wilt omhelzen. "BLIJF DAAR! raak me niet aan!" gil ik en zet een stap naar achteren. "Hij was in de war, Gaby," zegt papa. "Hij was niet in de war! hij heet me alles verteld. het kwam door jullie. hij is gewoon verliefd. en nu is hij weg, door jullie!"  gil ik. " Hoe bedoel je hij heeft me alles verteld?" vraagt mama. "Ik heb hem gesproken. jullie zijn echt vreselijke mensen, ik schaam me dood voor jullie. ik haat jullie!" gil ik. ik huil nu zo hard en ben nog nooit zo boos geweest. "Dat doe je niet," zegt papa en hij loopt naar me toe. "Zorg dat hij terug komt! zorg dat Kash terug komt! hij moet terugkomen!"  gil ik in paniek. ik stop met praten wanneer ik een klap in mij gezicht voel. "Stop!" mama rent op me af en kijkt naar mijn wang. hoewel het vreselijk pijn deed duw ik haar weg. "Ik ben hier weg, ik wil niks meer met jullie te maken hebben. ik kom niet meer naar huis," zeg ik en pak mijn jas. ik storm de deur uit.

ik druk op de bel. na een tijdje gaat de deur open en kijkt bella me verbaasd aan. "Hé! Gabe? wat doe jij nou hier?" vraagt ze met een lach op haar gezicht, die al snel verdwijnt als ik op kijk. "Wat is er gebeurd?" vraagt ze bezorgd. "Bell, ik kan niet meer naar huis, het waren mijn ouders, zij-," ik kan mijn  zin niet afmaken en begin weer te huilen. "Kom naar binnen," Bella trekt me haar huis binnen. "Je kan hier blijven. alles komt goed. rustig maar," Stelt bella me gerust terwijl ze me vasthoud.  "Ik moet hem vinden, straks zie ik hem nooit meer," zeg ik. "We gaan hem zoeken, rustig, je gaat me nu eerst alles vertellen," zegt bella. ik knik en loop meer naar de woonkamer. 

De volgende dag word ik wakker in Bella's kamer. in het logeer bed. het is maandag en we moeten gewoon naar school. "We hoeven niet te gaan, het is heel begrijpelijk als je niet wilt gaan," zegt ze. ik schud mijn hoofd. "Ik moet Matty spreken, misschien weet haar waar Kash is," zeg ik. ze knikt begrijpend. "Dan moeten we ons maar aan gaan kleden," ik knik en na een uur komen we op school aan. "Oké, weet je hoe hij er uit ziet?"  vraagt Bella en ze kijkt de aula rond. ik knik. die ene keer dat ik matty zag wist ik zeker dat hij het was. hij is er nog niet. "We moeten wachten," zegt Bella die ziet dat ik ongeduldig de aula rond kijk. ik knik. om me zelf af te leiden besluit ik iets te gaan doen. "Ik ga even naar de Wc," zeg ik. Bella knikt en gaat aan een tafel zitten in de aula. ik loop de gang door op zoek naar de wc. ik doe mijn haar in de wc. onder mijn ogen zijn zichtbare wallen. ik loop de wc weer uit. recht in iemands armen. "Kijk uit!" gil ik meteen. "Sorry," zegt iemand. net als hij wilt weglopen gil ik: "Matty!" de jongen met blond waarig haar draait zich om. "Ken ik jou?" vraagt hij verbaasd. ik schud mijn hoofd. en voel tranen opkomen. "Nee, nee je kent me niet, maar, Je kent mijn broer," zeg ik Matty kijkt me nog steeds verbaasd aan. "Kash, ik ben zijn zusje Gaby," Matty's ogen worden groot. 

Aan mijn zusje -deel 1-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu