deel 9

40 2 1
                                    

"Kash?" vraagt hij verbaasd. ik knik. even kijk Matty bedenkelijk wat hij zal gaan doen. "Kom mee," hij pakt mijn arm en trekt me mee naar buiten. ik laat me leiden door Matty. we komen aan bij een muurtje op het schoolplein. misschien wel hetzelfde muurtje waar Matty me over vertelde. Matty gaat zitten en kijkt me aan. ik weet niet goed wat ik moet zeggen. "Kash is weg," begin ik. "En eerst dacht ik dat hij was weggelopen maar dat bleek niet zo te zijn, hij heeft me over jou verteld en misschien weet jij het, dus waar is Kash?" het was niet mijn bedoeling het zo dwingend te vragen maar ik ben te gestresst om het kalm te vragen. "Kash is nu al iets van 5 dagen weg," zegt Matty. ik knik bevestigend. "Na de ruzie, kwam hij naar mij toe, hij is een dag bij mij gebleven. de volgende ochtend was hij weggegaan zonder iets te zeggen. ik weet niet waar hij nu is," ik knik. "Gaby was het toch?" vraagt Matty dit keer rustiger en hij glimlacht. ik knik. "Hoe heeft Kash je over mij verteld?" vraagt hij. "Hij mailt me, hij wilde me zijn verhaal vertellen en waarom hij weg was," matty knikt en kijkt bedenkelijk. "Dus hij heeft wi-fi," zegt hij. het is opeens vreselijk stom dat ik dat niet eerder heb bedacht. "Dus waar zou hij kunnen zijn?" vraag ik. Matty haalt zijn schouders op. "Ging hij vroeger ergens heen als hij wegliep?" vraagt Matty. "Kash liep nooit weg, HIj raakte wel eens kwijt maar niet expres," zeg ik. "Hoe bedoel je kwijt?" vraagt Matty lachend. ik schiet in de lach. "Als we bijvoorbeeld ergens heen gingen, zag Kash iets interresants en weg was hij. als we naar het bos gingen was Kash weg en we vonden hem later terug met een zelfgebouwd boomhut," zeg ik. "Heb je al in het bos gekeken?" ik knik. het is stil. Matty denkt na. waar zou ik heen gaan als ik Kash was, ik ben ne uit mijn eigen huis gestuurd, en ik heb wi-fi. "Wacht!" roept Matty opeens uit. ik kijk hem geschrokken aan. "Ik weet het, ken  je dat speelhuisje hier naast het winkelcentrum?" Ik knik. "Ik en Kash zijn er een keer heen gegaan, en het enige wat hij zei was wat een boomhut je er kon maken, en als je op de dak van het speelhuisje zat, had je wi-fi," zegt Matty. "Zou hij daar zijn?" vraag ik hoopvol. "Geen idee, maar we kunnen kijken," zegt Matty ik knik en sta op. "Nu?" vraagt hij verbaasd. "Ja, duh, ik wil mijn broer terug," zeg ik. 

ik probeer mezelf te bedwingen niet te gaan rennen maar het is nog best moeilijk. ik en matty komen bij de speeltuin aan. er staat een schommel, een klein speelhuisje en een hele hoge boom. ik staar naar de boom. er is geen hut ingebouwd. ik kijk Matty aan. "Zou hij hier wel zijn?" "Wie?" hoor ik een bekende stem zeggen. ik draai me om in de richting van het geluid. een jongen met bruin haar, bruine ogen en een blauw vest. zijn ene oog is blauw. "Oh mijn god, Kash!" ik voel  tranen opkomen en ik kan ze niet tegenhouden. ik ren op hem af. Kash omhelsd me. ik begin te huilen. "Kash,"zeg ik alleen maar. ik probeer mijn huilen te stoppen. "Kash, ik, het, ik miste je zo erg," snik ik. Kash drukt me tegen zich aan. "Gabe, rustig," probeert hij me te kalmeren. hij laat me los en kijkt me aan. "Je oog is nog steeds blauw," zeg ik en ik ga met mijn vinger over de blauwe plek. hij grinnikt. Dan kijkt hij naar matty. ik zie dat hij rood wordt. Hij doet zijn mond open om iets te zeggen maar Matty rent net als ik in zijn armen. ik droog mijn ogen af en staar naar het huisje waar hij uitkwam. "Hoe lang ben je hier al?" vraag ik als hij en Matty elkaar hebben losgelaten. "Uhm een uur denk ik," zegt Kash. "Een uur?" roept Matty verbaasd. "Je bent al 5 dagen weg!" roep ik. Kash grinnikent. "Ik kom hier zo'n twee keer per dag voor internet, als ik jou wil mailen of iets, maar ik zie nu dat je me al gevonden hebt," zegt Kash. "Maar waar slaap je dan?" vraagt Matty. Kash glimlacht. "Kom, dan laat ik het zien. ik loop samen met Kash en Matty mee, ik moet bezelf bedwingen niet te gillen dat ik mijn broer teruggevonden heb. het is raar, al was kash een half jaar weg naar afrika, ze zou hem niet zo vreselijk missen dan ze heeft gedaan de laatste dagen, alleen omdat ze dan zou weten waar hij was. nu was hij gewoon weg, zonder iets te zeggen, weg. We komen uit bii het bos. niet zomaar het bos, de boomhut van mij en Kash. "Dus toch!" gil ik. Kash kijkt me verbaasd aan. "ik ben hier als eerste gaan zoeken, maar vond je niet," Kash lacht. "Je kent me te goed, zusje," zegt hij. "wauw, wat zie je eruit," zegt Matty. hij veegt met zijn hand over Kash's wang wat helemaal vies is. "Aah niet doen!" roept Kash en duwt Matty's hand lachend van zich af. ik snap niet waarom papa en mama hem er uit hebben gezet voor dit, gewoon omdat hij verliefd is op deze jongen. waarom zijn mensen zo. "Gaan jullie mee naar mijn huis? Kan je ook gelijk douchen," zegt Matty tegen mij en Kash. ik knik en stuur onderstussen Bella een smsje.

Heb Kash gevonden. Ben bij Matty en Kash, moet duidelijk nog wat bijpraten, ik zie je vanavond. XGaby

Omg, Gabe! je liet me doodschrikken. je was opeens weg! waar was hij? als je thuis komt vertel je me alles! x B

eenmaal thuis bij Matty bekijk ik het huis. het is knus ingericht en heeft veel bruine tinten. een vrouw komt bezorgd naar de gang gelopen. "Matty?" vraagt ze verbaasd. dan kijkt ze naar Kash. "Kash? wat leuk je weer te zien! Matty was zo bezorgd!" ze geeft hem een ongemakkelijke knuffel. ik moet mijn lach inhouden. "Mam, dit is Kash's zusje, Gaby,"  zegt Matty "Wat leuk je te otmoeten!" ze omhelsd mij ook. ik glimlach ongemakkelijk als ze me loslaat. "Ik zet thee, oh god ik ben zo blij dat ze je hebben gevonden!" zegt de vrouw en rent de keuken in. "Oké, ik ga even douchen, dan, denk ik," zegt Kash en hij wrijft door zijn haar. Matty glimlacht. "Oké," hij geeft hem een kusje op zijn mond. zo voor mijn neus. ik probeer het gevoel van ongemakkelijkheid te onderdrukken. dit kan gewoon toch? Kash loopt naar boven. Ik ben benieuwd of hij nog terug komt naar huis, of ik uberhaupt nog terug naar huis ga. is het mijn huis nog wel?

Aan mijn zusje -deel 1-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu