Armi e Vino // nammin (düzenleniyor)

'15'

Bölüm 15| Esmer Şeker

(14. bölümü okumayı unutmayın, bildirim gelmemiş olabilir.)

Jimin sorgu katını merdivenleri kullanarak terk etti. Öfkeliydi, her şey ondan habersiz gelişiyor, bu konuyu Namjoon ile birkaç kez konuşmalarına rağmen bir gelişme kat etmemişlerdi belli ki. Peşinden gelen Hoseok ile iç çekti. Yalnız kalmak istiyordu.

"Jimin, bekle!" dedi Hoseok, kısa sürede yanına varmıştı. "Sinirini anlıyorum." Dedi kırmızı saçlı, olabildiğince ılımlı davranmaya çalışıyordu. "Ama bilmediğin şeyler var," dedi, ikili daha sakin bir şekilde yürümeye başladı. "Bu gelişen olaylar, çok hızlı ve çok karışık gelişiyor. Bazen biz bile, Namjoon hyung bile, yetişemiyor." Dediklerinde bir parkın önünden geçiyorlardı. Sadece iki banka sahip olan parkta biri doluydu, boş olana ilerlediler. Hoseok bu sırada Jimin'in anlayışla karşılayabileceği bir cümle sarf etti, "Bizim tek işimiz bu değil ne yazık ki." Jimin oturduklarında gözlerini kapadı.

"Senin hiç sakin bir günün olmaz mı?" diye sordu yan banktaki kadın. Genç kız sigarasını dudaklarına dayamadan önce söylemişti. Kızın yüzü tanıdıktı ama Jimin çıkaramamıştı. Kız sigarasını yere attı ve ayakkabısının ucuyla ezdi. Jimin'in yanına oturmadan önce ciğerlerindeki dumanı üfledi. "Ben Jihyo, nezarethaneden." Dedi ve gülümsedi.

Jimin hatırlamıştı, o gün Taehyung'u çıkardıklarında yan tarafta olan kızdı. O zaman oldukça yorgun görünmesine rağmen şu an oldukça bakımlı gibiydi. "Nezarethane mi?" diye sordu Hoseok. "Hatırladım." Dedi Jimin, bu konuyu tekrar açmak istemiyordu. "Ben Jihyo." Dedi genç kadın Hoseok'a. Kısa bir tanışma süreci oldu.

"İster misiniz?" dedi Jihyo sigara paketini ikiliye uzattı. Hoseok almazken Jimin elini uzattı. Dalı eline alırken Hoseok'a baktı. Kırmızı saçlı adam gözlerini kapadı, "Siktir, Namjoon canıma okuyacak." Dedi. Bu cümle Jimin'i gülümsetti, sigarayı dudakları arasına götürdü, genç kızın yakmasını bekledi.

"Biraz genç değil misin içmek için?" dedi Hoseok, Jihyo'ya doğru. Kız yeni yaktığı sigarasından ilk dumanını çekerken, gülümsemeden edemedi, "Öyleyim." Dedi, "Birkaç dakika da olsa düşüncelerden uzaklaşmak iyi geliyor." Dedi. Hoseok boğazını temizledi, "Öyle bir şey yok Jimin bu sadece tek seferlik olsun." dedi. Hoseok'un cümlesi üçlüyü güldürdü, Jimin pis dumanı ciğerlerine gönderirken, Jihyo devam etti. "Bazen hayatının mahvolduğunu hissedersin ya," dedi ve bakışlarını Jimin'e çevirdi, "Daha yirmilerindeyken geç kaldığını hissedersin, pişmanlıklarından dolayı hayatında bir adım bile atamazsın." Jimin dumanı üfledi, "Öyle mi hissediyorsun?" Diye sordu Hoseok ve ardından "Nezarethaneye hiçbir şey yapmadan mı düştün?" diye ekledi. Jimin, Hoseok'un tavrına güldü. "Birkaç yıl önce bana nezarethaneye düşeceğimi söyleselerdi, korkudan uykularım kaçardı herhalde." Dedi Jihyo.

"Seni bu hâle getiren ne?" diye sordu Jimin, gerçekten merak ediyordu. "Yanlış anlama, bu hâle derken," diyerek kendini açıklamaya çalıştığında Jihyo gülerek lafını kesti. "Ne demek istediğini anladım." Dedi ve çocuğun sorusuna "Eski sevgilim." Diyerek yanıt verdi. Kızın bakışları bir noktada takılı kaldı. "Takıntılıydı." Demesiyle Hoseok lafa girdi, "Sana yardımcı olabilirim." Dedi, Jihyo güldü, "Hayır, hayır. Bana değil, başka birine." Dedi. Hoseok'un kibar teklifi karşısında bir tebessüm kaldı yüzünde. "Her neyse ya," dedi ve bakışlarını Jimin'e yöneltti, gözleri kulağındaki deliğe takıldı. "Küpe mi takıyordun Jimin?" diye sordu.

Jimin'in eli otomatik olarak kulağına gitti ve başını sallayarak onayladı. "Şu sıralar pek takamıyorum, merkezde tuhaf karşılanır diye düşündüm." Dediğinde Jihyo, hafifçe vurdu Jimin'in koluna. Kulağında sallanan uzun ince küpeyi çıkardı ve Jimin'in avucuna bıraktı. "Kimsenin ışıltını çalmasına izin verme Jimin." Dedi. Jimin avucundaki küpeye baktı ve gülümsedi, "Her neyse gitmem lazım." Dedi Jihyo ve ayaklandı, "Sevgilim beni bekliyor. Kaçtım!" İkiliye el salladı ve akşamın karanlığında kayboldu.