Armi e Vino // nammin (düzenleniyor)

'6'

Bölüm 6 | Kim Taehyung dosyası 

"Tamam, tamam, dur şimdi." Dedi Nayeon alkolün verdiği etkiyle sarsılırken, "Sus, bu şarkıyı güzel söyleyeceğim." Dediğinde Jimin uzandığı yerde ayaklarını yere vurdu, "Geçen şarkı içinde aynı şeyi söylemiştin!" dedi. "Ya, yemin ederim!" derken ayakları birbirine dolandı ve elindeki mikrofonla yere kapaklandı. Jimin, gözlerinin önünde yere kapaklanan kadına yardım etmek yerine, kahkaha atmaya başladı. Nayeon, sarhoşluğun verdiği uyuşmayla ayaklarını çözemeyince onlara göz kulak olmaya gelen Momo birasını sehpaya koymuş, genç kızın karışan ayaklarını açmıştı. Jimin ise hâlâ gülüyordu, elini karnına sarmıştı. "Pekâlâ, ikiniz de kör kütük sarhoşsunuz, gitme vakti." Dedi Momo ve yerde yatan Jimin'in elinden tutarak kaldı. İkili duvarlara çarpa çarpa karaokeden yaptıkları mekândan çıktı. Momo arabasının arka kapısını açtı, Nayeon koltuklara uzanırken, Jimin ön koltukların ve arka koltukların arasında olan boşluğa, yere kendini attı. Momo nasıl bindiklerine bakmadan arka kapıyı kapattı ve sürücü koltuğuna geçti. Hava aydınlanmıştı, toplantı çoktan bitmiş olmalıydı. Arabayı çalıştırırken bu kararı aldığı vakte küfrediyordu.

Olay tüm ekip olarak Namjoon'un odasına gerçekleşmişti. Namjoon sabah kahvaltı hazırlayan Jimin'in şarkı söylerken duymuş ve sesinin güzelliğini ekibe o sırada anlatıyordu. Momo yemeğini yerken gözlerini ayırmadan, "Nayeon'un da sesi güzeldir." Demiş ve ortamda tuhaf bir sessizliğe sebep olmuştu. Momo sessizliği birkaç saniye sonra fark etmiş, bakışlarını yemekten çekmiş ekip arkadaşlarına bakmıştı. Hepsinin dudakları aralıktı ve şaşkınlıkla Momo'ya bakıyorlardı. Momo anlamadığı için kaşlarını çatmış ve, "Ne? Niye öyle bakıyorsunuz?" demişti. Bu soruyla herkes cevap vermekten kaçınmak için büyük bir lokma almıştı. Nayeon ise hafifçe gülümsüyordu, yanakları hafifçe pembeleşmişti. Momo, Nayeon'a bakarken başını iki yana sallamıştı. Nayeon ise omuz silkmiş, "Sadece, sesimi beğendiğini bilmiyordum." Demişti. Momo ise cevap vermeden yemeğine dönmüş, Nayeon'u öylece bırakmıştı. Jimin, Nayeon'un düşen yüzünü gördüğünde toparlamak için "Karaokeye mi gitsek hep beraber?" diye sormuştu. "Hyung?" diyerek Namjoon'a bakmış ve cevap beklediğini belirtmişti. Büyük olan, küçüğünün saçlarını karıştırmış, "Bugün nöbetimiz var." Demişti. Jimin bu cevaba karşı 'of'ladı, Biliyordu, gidemeyeceklerdi. Nayeon ise "Ben boşum bu akşam." Demişti, Jimin kızın sesini duyduğunda neşeyle yerinde zıplamış, "Hyung! Nayeon ile ben gideyim, olur mu?" diye sormuştu. Namjoon, 'Olmaz,' diyemedi. Gözlerini ekip arkadaşlarına çevirdi, hepsi merakla bekliyorlardı. O odadaki asıl ekip, Jimin'in yalnız bırakılmaması gerektiğini biliyordu ama o akşam için yapılması gereken önemli bir toplantı vardı. Namjoon bizzat meşguliyet kabul etmeyeceğini söylemişti. Momo ise iç çekip, "Ben de gelirim." Demişti. Ekip içinde yine şaşkınlık belirtileri oluşurken Momo, "Kesin şunu." Demiş ve plastik tabağı çöpe atmıştı.

On yedinci katta inerken Jimin'in kolundan tuttu Momo. Çocuk şapşal şapşal sırıtıyor, kendini duvarlara atıyordu. "Neden Hoseok'a devretmedim ki." Diye fısıldadı Momo sinirle. Nayeon ve Jimin'in bu kadar çok içeceğini düşünmemişti. Momo tanıdık kapıya geldiğinde sabırsızlıkla kapıya vurmuştu. Namjoon birkaç saniye sonrasında kapının ardından görünürken, gülen, yanakları kızarmış Jimin'e şaşkınlıkla bakmıştı. Momo, kapının eşiğine yaslanan Jimin'i içeri ittirdi ve "Buna dikkat et, su gibi bira içti." Dedi. Namjoon küçüğü yakaladı ve Momo'ya minnetle "Teşekkür ederim," Dedi ve ekledi, "Toplantının detaylarını sana anlatacağım, endişelenme." Dedi. Momo, "Her neyse," dedi ve geldiği yolu geri gitti.

Momo arabasını görünce kilidini açtı ve sürücü koltuğuna yerleşti. Arabanın anahtarını yuvaya geçirirken hâlâ sarhoş olan ve etrafı inceleyen Nayeon'a arkasını dönerek baktı. İkilinin gözleri buluştuğunda Momo boğazını temizledi ve önüne döndü. Nayeon gözlerini kırpıştırdı ve arabayı kullanmaya hazır olan kıza "Dur." Dedi. Momo arka taraftan gelen komutla duraksadı, arkasını dönemedi. Nayeon yolcu ve sürücü koltuğunun arasından geçti ve yolcu koltuğuna oturdu. "Kemerini tak." Dedi Momo ve başını sola çevirerek camdan dışarı baktı. Nayeon olduğu koltukta doğruldu ve sağ ayağını, sürücünün sol tarafına attı. Momo hissettiği baskıyla bakışlarını üzerine yerleşen kıza çevirdi. Nayeon bayık gözleriyle altındaki kıza bakıyordu. Momo yutkundu, "Ne yapıyorsun?" dedi ve aralarına mesafe koymaya çalıştı. "Neden bana karşı böylesin?" diye fısıldadı Nayeon ve devam etti "Neden çok soğuksun bana karşı?" Momo gözlerini kaçırdı, "Ben herkese karşı böyleyim." Dediğinde Nayeon kendini kıza bastırdı. "Nayeon, in üstümden." Dedi Momo, sesi sertti. Nayeon ise "Ama ben?" diyerek görmezden geldi sorusunu kızın., "Ben herkes miyim?" Momo sesinde acısı belli olan kıza bakakaldı, "Nayeon, sarhoşsun in. Pişman olacağın bir şey yapma." Dedi. "Buzdan kadın, Momo, sana böyle sesleniyorlar" diye fısıldadı. Momo da kelimelerini yitirirken "Umurumda değil." Dedi. "Sen bana istediğin kadar soğuk bak, nasıl olsa ben ona da alışırım." Dedi Nayeon ve altındaki kızın dudaklarına baktı. Momo da istemsizce kucağındaki kızın dudaklarına bakarken Nayeon başını iki yana salladı, "Şimdi değil," diye fısıldadı. "Şimdi değil." Ardından gelen mide bulantısıyla kaşlarını çattı. Momo kızın renginin attığını görünce endişendi. Sürücü koltuğunun kapısı açtı ve gçzüne kestirdiği çöpe ilerledi. Momo da vakit kaybetmeden Nayeon'un peşinden koştu, Çöpe eğilen kıza gördüğünde kaşlarını çattı, evet içmişti ama Nayeon'un midesi güçlüydü. Onu hiç kusarken ya da midesi bulanırken görmemişti. Midesindekileri boşaltırken siyah saçlı kadın, kusan kadının saçlarını avucunda topladı.