BEWILDERED LOVE

CHAPTER 7: Last Reply, Awkward moments

CHAPTER 7: LAST REPLY

*Audrey"s POV*

Bigla naman akong nagising sa tunog ng cellphone ko. Alarm ko pala yun for 7:30am. And pagka off ko naman ng alarm, napansin kong may nagtext. *1 unread message.* Binuksan ko yun, at nabasa ko. Nagulat ako. Oo nga pala, nakatulog ako bigla at di ko siya nareplyan.

Naalala ko last night, umamin siya na may gusto siya saakin and I never expected that. Akala ko nananaginip ako pero as I scan all my recent messages last night, it proved me na totoo pala yun. Kakaisip ko sa kung ano ang irereply ko eh nakatulog nalang ako bigla. Kaya pala may 1 unread message pa ako. Siguro goodnight message lang to? Hayy. Kinikilig talaga ako. Kasi from the start, naging crush ko nren kasi siya diba. So i really didn't expect that kind of thing.

As I finished scanning all my recent messages from him, I decided to take a look at the unopen message left on my inbox but as I entered it, I kind of feeling like there's a butterfly on my stomach, I didn't notice na nabasa yung cellphone ko dahil sa may tumulong patak ng luha sa mata ko.

From: Carlo Fuenico

"Audii, Eto naman hindi na nagreply. Binibiro lang naman kita dun sa crush thing eh. Sabi ko na nga ba ganun magiging reaksyon mo eh. Hahaha! Nakakatawa ka talaga. Osige. Kita nlang tayo bukas. Goodnight! Thanks for sharing me your time."

Bakit naman ako iiyak? May karapatan ba ako? As if naman na magkakagusto nga talaga siya saakin? Grrr. Di n'ko nasanay, Eh napaka palabiro naman nun eh. Pero bakit ganito? Bakit parang nasaktan ako sa false expectation ko. :(

Totoo ba talaga yun? Sinabi niya lang ba yan dahil akala niya iiwasan ko siya? Hindi naman eh. Nakatulog lang naman ako eh.

Sasabihin niya ba yan kapag nagreply ako ng okay lang naman saakin kahit magkacrush siya saakin?

Ang daming tanong sa isipan ko. :( Sana pala panaginip nalang talaga yon nang hindi ako nasasaktan ng ganito.

Habang patuloy ang pagpatak ng luha ko, bigla na lang akong napatakbo ng kung saan. Bakit ba ganito ang nararamdaman ko para sakanya? Masyadong mabilis. Nung isang araw lang umiiyak ako ng dahil kay Carl, Ngayon naman ng dahil kay Carlo?

Ayaw ko ng masaktan at maloko....

Siguro mahalaga ka lang sa kanya pero hindi mahal...

at

Minsan may mga bagay na kahit gusto mo hindi talaga nakalaan para sayo...

Nakakainis isipin na umasa ka lang sa sinasabi niya. Yung walang kasiguraduhan. Yunf hindi mo alam kung dapat mo bang paniwalaan,

Kasi minsan,

May mga bagay na akala mo totoo, pero hindi pala.

at

Hindi sa lahat ng oras, tama ang hinala mo.

Lumipas ang araw. Ni hindi na kami nagpapansinan, Dahil na din siguro sa nangyari. Pero bakit naman ganito? Diba biro lang naman niya yun? Pero bakit umiiwas siya?

Natapos na ang eleksyon sa paaralan namin at nanalo ang halos majority ng partido namin. Lumipas din ang buwan pero hindi parin kami nagpapansinan.

Alam niyo yung feeling ng nakipag break ka sa bestfriend mo na hindi naman naging kayo? Ganun kasi nararamdaman ko ngayon eh. Bigla-bigla nalang kasing hindi kami nagpansinan, and all this months, sa tingin ko, nakuha ko naring mag move on kay Carl. Siguro naman time na talaga para makalimutan ko siya diba? Naging masaya naman ako kasama ang mga kaibigan ko lalong lalo na si Stef. Sakanya ko nga sinasabi lahat ng nararamdaman ko para kay Carlo. Naging mahirap din kasi saakin yung biglaang pag-iwas saakin ni Carlo.