Back from the Start

CHAPTER 6 FACE TO FACE

CHAPTER 6
FACE TO FACE

Mars POV

That girl earlier is weird. I’m now walking at the hall way. Di parin mawala sa isipan ko ang mga huling sinabi ng babae kanina.

“This school is interesting at all.” I said to myself.

Its still 2pm and I don’t want to go home. So I decided to go to the library, I love books after all. Baka meron silang mga novel na di kopa na babasa or interesante.

I walk my way to the library since I asked a student earlier kung saan ang mga opisina at mga facilities dito sa school. 

On my way to the library I saw the 4 girls from the sins na sumakay ng sasakyan at lumabas ng campus. Di kona masyadong binigyan ng pansin and I continue walking papunta sa library.

I’m standing outside the library when I got a text from my dad asking why I did not join the meeting earlier. Mamaya ko nalang siya tatawagan pag naka uwi ako.

I opened the door and walang ibang tao dito maliban sa librarian. I asked the librarian if where I can find the novel section she gave me directions and pinuntahan ko ito agad.

Nawawala na sigoro ako dahil pinaka dulo natong lugar nato. And its very quite. I saw a sign hanging saying NOVELS then I continued walking.

Ang daming mga libro, most of them are familiar like Hamlet, Romeo and Juliet at iba pang mga sci-fi stories. As I scanned through the books I can hear a snore. At first akala ko tunag lang ng aircon but I heard it twice. May nag hihilik talaga.

Di naman ako matatakutin so I continued scanning the books at baka may mahanap ako.

“No way!” I said outloud and na excite ako bigla. I saw a novel I really want to read but I cant get my hand on it. The great gatsby, the classic. I tried to pull the book of but it seems stuck, matagal na sigoro tong naka hilata dito.

Wala na ba talagang nag babasa ng mga libro? Tanong ko sa sarili ko habang pilit na hinihila ang libro. Tinulak-tulak ko ito at baka lumuwag na. hinigpitan ko ang hawak sa libro then buwelo ng malakas.

“GO!” sigaw ko habang hinila ito.

May mga nahulog na libro sa likod ng shelf at tumilapon ako pero na kuha ko naman ang libro.

“ARAY!” rinig kong sigaw mula sa kabila ng shelf. Nabigla ako sa narinig ko. Akala ko ako lang ang tao rito? Agad akong pumunta sa kabila para e check kung tao ba yung na tamaan ko or multo na  ginambala ko.

“May tao ba diyan?” malakas na tanong ko habang dahan-dahang sinisilip ang kabila ng shelf. Lalaki ito at naka upo lang sa sahig. Diko ma aninag ang kanyang mukha dahil naka yuko ito habang hinihimas ang ulo niya.

“Excuse me are you okay?” I asked habang dahan dahan akong lumapit sa kanya. I was surprised noong inangat na niya ang ulo niya.

“Ikaw?” gulat na tanong ko.

Christian’s POV

“ARAY!” bigla akong na gising ng nag sibagsakan ang mga libro sa akin.

Aray! Ko naman reklamo ko habang hinihimas ang ulo ko.

“Excuse me are you okay?” rinig kung may nag tatanong. Humanda ka ngayon sa akin. Inangat ko ang ulo ko para Makita siya but I froze.

“Ikaw?” gulat na tanong niya.

Its him. Maliit lang ang distansya niya mula sa akin. Lumakas bigla ang kabog ng aking dibdib parang tumatakbo ako mag damag ng walang hintoan. Bakit siya nandito? Naka titig lang ako sa kanya.

“You’re the guy from the café earlier.”

He said with a smile. Ang cute niyang ngumiti. Wait ano batong ginagawa ko?! This should end now.

“I’m okay.” I said with a cold voice then tumayo ako.

“Next time you should be more careful para wala kang ma istorbo.” I added

“Well next time doon ka sa kwarto or hotel wag ka sa library matulog para di ka ma istorbo.”He replied.

Abay! sumasagot patong kutong lupa nato. I glared at him as a reply but Tumahimik siya bigla at naka tingin sa akin ng seryoso.

“May passa ka sa noo.” He said and reached my forehead to confirm it.

I’m just standing there doing nothing as I see him now so close. Face to face. He search something in his bag and pulled out a small pouch. Sa pouch na yun ay kumuha siya ng band aid na kulay purple at may mga star.

“hold on.” He said and place the band aid right at my bruise. Napa ka lapit ng mukha niya sa akin. I can even feel his breathing. Ang cute niya talaga.

“Ayan tapos na.” ang sabi niya habang naka ngiti. “okay kalang? Bakit na mumula ka yata?” dagdag na tanong niya.

Sh*t! Ano batong ginagawa ko.

“I need to go.” I said. Without any excuse, I pick my bag on the floor and walked away. Deri deritso ako sa pag labas ng library and I stopped at the hallway. Di man lang ako nag pasalamat I said to myself.

Its okay kasalanan naman niya why you have that bruise my other self argued. Parang good and bad ang ganapan ngayon sa ulo ko. I tried to shake it off then ginulo ko ang bohok ko. Ano bang nangyayari sa akin? This is getting out of hand!

I dialed Ian to pick me up since I still don’t have my car.

“Ian? I need a ride, andito ako ngayon sa school I’ll meet you outside.”  Then I dropped the call.

“Hindi puwedeng mangyari to.” then nagpatuloy na akong mag lakad palabas ng campus.