UZAKLARDAN GELEN GÜÇ [ DÜZENLEMEDE Bİ SÜRE ARA VERİLDİ ]

UGG : 2. BÖLÜM

NOT = ŞARKIYI DİNLEYEREK OKUMANI TAVSİYE EDERİM SEVGİLİ ARGADAŞIM.

Evim geniş bi araziye kuruluydu. Arka bahçeden birinin bana seslenmesiyle irkildim. "Aliii" diye yankılanıyordu kulaklarımda.

&

Etrafıma bakındım kimse yoktu.
Ses tam tepemden geliyordu. Kafamı yukarı çevirip baktığımda kimse yoktu ama ses hala geliyordu. Daha geniş bi açıyla görebilmek için hemen sırt üstü uzandım. Fakat sesin sahibini bulamamıştım. Kendi kendime "az kaldı delirmeme" dedim. Bedenim kendini korku, endişe, merak ve heyecan duygularına salmışken cesaretimi toplayıp "kimsin sen nerdesin" diyebildim.

Ses soruma cevap verdi.

Hız Gücü : Benim adım "Hız Gücü" ve şu anda sana uzayın derinliklerinden sesleniyorum.

Ali : Benden istediğin şey ne?

Hız Gücü : Senden süzülüp uçmanı istiyorum.

Ali : Nasıl olur imkansız bir şey bu dediğin.

Hız Gücü : Bu güce sahipsin uç hadi.

Ali : Nasıl yapıcağım onu bile bilmiyorum.

Hız Gücü : Rahatla ve kendini serbest bırak kendiliğinden öğrenirsin.

Denedim fakat aşırı gergindim bir türlü rahatlıyamıyordum. Derken gözlerimi kapatıp rüyamda babamın beni alnımdan öptüğünü düşündüm. Suratımda istemsizce hafif bi gülümseme oluştu. Vücudum birden hafiflemeye başladı.Gözlerimi açtığımda ayaklarımın yerden kesildiğini farkettim. Akıl alır gibi değildi gerçekten de uçuyordum. Birden herşeyi unutmuştum. Hiçbir sorumluluk hissetmiyordum, artık özgür bi insandım.

Hız Gücü : Şimdi herhangibir yöne doğru hareket et.

Dediğini yaptım, kendimi "Superman" gibi hissediyordum. Mutluluğum minik bedenime fazla gelmiş kahkaha olarak etrafa yayılmıştı.

Hız Gücü : Şimdi bana doğru gel.

Ali : Seni göremiyorum nerdesin?

Hız Gücü : Uzaya çık beni orda bulabilirsin.

Ali : Ama ben uzayda oksijensizlikten ölürüm.

Hız Gücü : Hayır ölmezsin artık oksijene ihtiyacın yok.

Dediğini yaptım, o kadar hızlı uçmuştum ki 2 dakika içinde yıldızları rahatlıkla görebilicek konuma gelmiştim. Tam arkamdan bir güç beni kendine çekiyordu, ama ben hiç oralı olmadım, arkama bile dönmedim gözlerim karanlık uzayın içinde onu arıyordu. Etrafa iyice bakmama rağmen hala onu görememiştim.

Ali : Nerdeeesin?

Hız Gücü : Arkandaki kara deliğin içindeyim.

Arkama döndüğümde beni içine çeken ürpertici karanlığa bakakalmıştım. Kara delik iyice yakın olmuştu zayıf bedenime, içinde gerçekten de birisi vardı. Yüzünü bana döndü ve tuhaf bakışlarla beni süzdü. Suratı ilginç bi şekilde bana benziyordu, hatta benim kendi yüzüm de diyebilirdim. Korkmaya başlamıştım. Kalan son cesaretimi de toplayıp konuştum.

Ali : Bu senmisin?

Hız Gücü : Beeeeniiiimmm!!!!!!

Birden kan ter içinde yataktan sıçradım ve kana kana su içtim. Bildiğim bütün sûreleri ve dûaları okudum.

Ali : Tüm bunlar bi rüyamıydı yani ALLAHIM sen benim aklıma mukayet ol.

O kadar gerçekçiydi ki hakikatin ne olduğunu ayırt edemiyordum. Gerçekle rüya birbirine girmişti adeta.